«Ήταν και Φαναριώτης και Έλληνας εθνικιστής, και Έλληνας και Γερμανός, και Ορθόδοξος και Καθολικός, και φιλελεύθερος και συντηρητικός, και πολιτικός και απολιτικός, και εθνικιστής και διεθνιστής, και όλα αυτά ταυτόχρονα. Θεωρούσε λοιπόν ότι ήταν σε θέση να μεσολαβεί ανάμεσα σε πολιτισμούς, νοοτροπίες, κράτη, θεσμούς». Μαρία Γεωργιάδου