Ιστορία

Η ανάδειξη του Γκορμπατσόφ στη σοβιετική ηγεσία και ένας απολογισμός της «επανάστασης από τα πάνω» την περίοδο 1985-91.

Παρότι οι πληγές ήταν βαθιές, ο Αλέξανδρος αρχικά δεν τους έδωσε μεγάλη σημασία, θεωρώντας προσβλητικό για έναν βασιλέα να μαθευτεί ότι δαγκώθηκε από μια μαϊμού. 

«Παρακαλώ μη λησμονήτε ότι δεν πρέπει ποτέ να καταδικάζω οριστικώς έναν άνθρωπον πριν τον ακούσω μετά προσοχής, όσον καταφανείς και αν φαίνονται αι κατηγορίαι. Και ότι ειδικώτερον κάποια συμπάθεια οφείλεται εις τον Στεργιάδην, διότι ευρέθη εις περιστάσεις δυστυχώς υπό τας οποίας είναι ζήτημα εάν εις οιοσδήποτε άλλος δεν θα εκάμπτετο». Ελ. Βενιζέλος προς Σ. Βενιζέλο, Οκτώβριος 1922

Επ’ ευκαιρία των εορτών, που εδόθησαν εις την Αμερικήν επί τη εκατονταετηρίδι του Μαρκ Τουαίν αμερικανικαί εφημερίδες αποκαλύπτουν ότι ο περίφημος χιουμοριστής είνε ο προσφιλέστερος συγγραφεύς του προέδρου Ρούζβελτ.

Ο ήχος της έκρηξης ακούστηκε μίλια μακριά, προκαλώντας πανικό στους δρόμους της Νέας Υόρκης.Ο απολογισμός ήταν τραγικός: 38 άνθρωποι σκοτώθηκαν επιτόπου ή υπέκυψαν λίγο αργότερα, ενώ περισσότεροι από 300 τραυματίστηκαν, πολλοί σοβαρά.

Η ψήφιση αυτών των νόμων σήμαινε τον επίσημο εξοβελισμό των Εβραίων από το σώμα του γερμανικού έθνους: από πλήρεις πολίτες είχαν μετατραπεί σε ένα ξένο, νομικά απομονωμένο στοιχείο.

Αγγέλλεται εκ Γενεύης [ο λόγος] του κ. Λαβάλ: «Αναμετρών την αξίαν της ιταλογαλλικής φιλίας, ουδέν παρημέλησα όπως μη θιγή η τόσον αισίως εγκαινιασθείσα πολιτική μεταξύ Γαλλίας και Ιταλίας.

Η σημαντικότερη συνεισφορά του Παβλόφ στην επιστήμη εντοπίζεται σε δύο βασικούς τομείς, στη φυσιολογία της πέψης και στη μελέτη των εξαρτημένων αντανακλαστικών.

Την παρελθούσαν Τρίτην [10 Σεπτεμβρίου] εις την Νυρεμβέργην ήρχισε το συνέδριον του Εθνικο-σοσιαλιστικού κόμματος της Γερμανίας.

Το Εσκοριάλ συνέβαλε στην ανάπτυξη της περιοχής γύρω του και ταυτόχρονα συμβολίζει την ιδεολογική και καλλιτεχνική έκφραση που εκπροσώπησε την ισπανική καθολική μοναρχία μεταξύ 16ου και 17ου αιώνα.

«Υπήρξα, καθ’ όλον μου τον μακρόν βίον, ευλαβής και πιστός τηρητής των εις τας παραδόσεις του ελληνικού λαού στηριζομένων και εις την συνείδησίν του ερριζωμένων, ελεύθερων θεσμών της πατρίδος». Λ. Παρασκευόπουλος προς τη Γερουσία των Ελλήνων (24.3.1930)