Γεννημένος ως Eριχ Βάις στις 24 Μαρτίου 1874 στη Βουδαπέστη, ο Χάρι Χουντίνι βρέθηκε στο Ουισκόνσιν των Ηνωμένων Πολιτειών σε ηλικία τεσσάρων ετών. Στα 13 του, ο Χουντίνι και η οικογένειά του μετακόμισαν στη Νέα Υόρκη, όπου το ενδιαφέρον του για τη μαγεία εντάθηκε. Οι πρώτες παραστάσεις του νεαρού μάγου περιλάμβαναν «απλά» κόλπα, όπως το να βγάζει ένα μαντίλι από τη φλόγα ενός κεριού ή να κάνει ένα λουλούδι να εμφανίζεται από την κουμπότρυπα του σακακιού του. Σύντομα, όμως, άρχισε να παρουσιάζει αυτό που τον έκανε διάσημο σε ολόκληρο τον κόσμο, τις προσπάθειες απόδρασης.
Αν και ο Χουντίνι δεν ήταν ο πρώτος που παρουσίασε κάτι τέτοιο, τα δραματικά στοιχεία που είχε προσθέσει, καθυστερώντας την «απόδραση» και προκαλώντας αγωνία και προσμονή στους θεατές, θα τον ξεχώριζαν από όλους τους άλλους του είδους. Οι παραστάσεις του είχαν αποδράσεις διάφορων τύπων: από εκείνες που ξεκινούσε φορώντας ζουρλομανδύα και χειροπέδες ή σίδερα στα πόδια μέχρι αυτές που ήταν σε κελιά φυλακής.
Οντας πλέον διάσημος, ο Χουντίνι ενίσχυε ακόμα περισσότερο τον θρύλο που είχε δημιουργηθεί γύρω από το όνομά του με παραστάσεις που τραβούσαν την προσοχή του κόσμου και εξασφάλιζαν μεγάλη δημοσιότητα· μάλιστα, πολλές φορές οι ιστορίες για τα κατορθώματά του παρουσιάζονταν με υπερβολικό τρόπο στον Τύπο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η περίπτωση του φθινοπώρου του 1906 στο Ντιτρόιτ, όπου ο Χουντίνι έφτασε στα τέλη Νοεμβρίου για να εμφανιστεί στο θέατρο Τεμπλ. Δεν δίστασε να πηδήξει από τη Γέφυρα Μπελ Αϊλ, δεμένος με αλυσίδες, για να προωθήσει τις παραστάσεις αυτές. Σύμφωνα με τον ίδιο, παρασύρθηκε από το ρεύμα, αλλά κατάφερε να παραμείνει ζωντανός αναπνέοντας για οκτώ περίπου λεπτά τις φυσαλίδες αέρα ανάμεσα στον πάγο και το νερό. Αν και ο Τύπος της εποχής παρουσίασε το γεγονός αρκετά διαφορετικά, σε κάθε περίπτωση η διαφυγή του από τα παγωμένα νερά του ποταμού παρέμενε ένα αξιοσημείωτο κατόρθωμα.
Ο Χουντίνι συνέχισε για 20 ακόμα χρόνια τις παραστάσεις τόσο στις ΗΠΑ όσο και σε παγκόσμιες περιοδείες. Στις 22 Οκτωβρίου 1926, ένας φοιτητής του Πανεπιστημίου McGill πλησίασε τον μάγο πριν από μια παράσταση στο Μόντρεαλ αμφισβητώντας ότι μπορούσε να αντέξει γροθιές στο στομάχι. Ο Χουντίνι δέχτηκε την πρόκληση, αλλά χτυπήθηκε πριν προλάβει να σφίξει τους μυς του και να προετοιμαστεί, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί. Παρά τον πόνο που ένιωθε, έδωσε τις τέσσερις τελευταίες παραστάσεις του στο Μόντρεαλ πριν ταξιδέψει με τρένο για το Ντιτρόιτ.
Στις 24 Οκτωβρίου, στο θέατρο Γκάρικ, βγήκε στη σκηνή, ενώ στο βάθος ακουγόταν το «Pomp and Circumstance» του Εντουαρτ Ελγκαρ. Σήκωσε τα μανίκια του για να δείξει ότι δεν υπήρχε τίποτα κρυμμένο, και ξεκίνησε κανονικά την παράστασή του, η οποία όμως έμελλε να είναι η τελευταία. Γρήγορα, άρχισε να δείχνει σημάδια πόνου. Μετά το πρώτο μέρος κατέρρευσε έχοντας υψηλό πυρετό. Αφού συνήλθε κάπως συνέχισε στο δεύτερο, μετά το τέλος του οποίου κατέρρευσε εκ νέου. Αμέσως μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο Γκρέις του Ντιτρόιτ, όπου οι γιατροί ανακάλυψαν ότι είχε σκωληκοειδίτιδα και περιτονίτιδα. Του αφαιρέθηκε η σκωληκοειδής απόφυση, αλλά ήταν ήδη αργά. Στο νοσοκομείο παρέμεινε μία εβδομάδα. Εφυγε από τη ζωή το μεσημέρι της 31ης Οκτωβρίου 1926.
Eπιμέλεια στήλης: Μυρτώ Κατσίγερα, Βασίλης Μηνακάκης, Αντιγόνη-Δέσποινα Ποιμενίδου, Αθανάσιος Συροπλάκης
