Οι γερμανικές αεροπορικές επιδρομές στη Βρετανία κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου ξεκίνησαν στις αρχές του 1915, όταν τα Zeppelin χρησιμοποιήθηκαν για να βομβαρδίσουν παράκτιους στόχους στην ανατολική Αγγλία. Tο Μάιο του 1917, ωστόσο, ξεκίνησε και η χρήση των βομβαρδιστικών “Gotha”, αεροσκαφών ικανών για πτήσεις μεγάλων αποστάσεων.
Hταν 13 Ιουνίου 1917 όταν αυτά τα γερμανικά αεροσκάφη πραγματοποίησαν αεροπορική επιδρομή στο Λονδίνο, την πρώτη επίθεση στη βρετανική πρωτεύουσα από μοίρα αεροσκαφών. Οι πρώτες βόμβες ρίχτηκαν περίπου στις 11.25 το πρωί, στο ανατολικό άκρο της πόλης και στο Σίτι, προκαλώντας τις μεγαλύτερες απώλειες από οποιαδήποτε αεροπορική επιδρομή στη Βρετανία κατά τη διάρκεια του πολέμου. Συγκεκριμένα, ρίχτηκαν 72 βόμβες σε ακτίνα ενός μιλίου από τον σταθμό Liverpool Street και στο ανατολικό άκρο της πόλης, με αποτέλεσμα να υπάρχουν συνολικά 162 νεκροί άμαχοι και 432 τραυματίες.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ένα από τα σημεία όπου έπεσαν οι βόμβες ήταν το σχολείο Upper North Street στο East End του Λονδίνου. Η βόμβα διαπέρασε την οροφή του σχολείου στην τάξη των κοριτσιών στον τελευταίο όροφο, στη συνέχεια πέρασε από την τάξη των αγοριών στον μεσαίο όροφο, και τελικά εξερράγη στο ισόγειο όπου βρίσκονταν 64 νήπια. Σε ένα διάστημα μόλις λίγων δευτερολέπτων είχαν πεθάνει 18 παιδιά, τα περισσότερα από τα οποία ήταν μόλις πέντε ετών, και τραυματίστηκαν άλλα 37.
Εκτός από τα παιδιά, έχασαν τη ζωή τους και αρκετοί κάτοικοι, καθώς φαίνεται πως πολλοί Λονδρέζοι, αγνοώντας τον κίνδυνο, βγήκαν έξω για να δουν τα αεροσκάφη, όπως περιγράφει μια αναφορά για μια ομάδα εργαζομένων σε εργοστάσιο στη Central Street, η οποία βρέθηκε κοντά σε βόμβα που εξερράγη στον δρόμο σε πολύ μικρή απόσταση.
Σύμφωνα με τον Τύπο της εποχής, ο ιατροδικαστής της πόλης, ο οποίος είχε εξετάσει 47 θύματα, ανέφερε ότι σε ορισμένες περιπτώσεις οι ακρωτηριασμοί και η παραμόρφωση δεν επέτρεπαν στους συγγενείς να προχωρήσουν σε αναγνώριση. Δήλωσε, μάλιστα, στη Westminster Gazette της 15ης Ιουνίου ότι «αθώοι άνθρωποι υποφέρουν από κακόβουλες επιθέσεις που δεν μπορούσαν με κανέναν τρόπο να επηρεάσουν την έκβαση του πολέμου».
Μια εβδομάδα μετά την τραγωδία, πραγματοποιήθηκε μία από τις μεγαλύτερες κηδείες στο Λονδίνο. Σε ένδειξη πένθους, τα παραθυρόφυλλα των σπιτιών παρέμεναν κλειστά και οι σημαίες κυμάτιζαν μεσίστιες. Δεκαπέντε από τα παιδιά θάφτηκαν σε ομαδικό τάφο στο νεκροταφείο του Ανατολικού Λονδίνου, στο Plaistow, ενώ τρία ενταφιάστηκαν σε ιδιωτικούς τάφους. Τα μικρά φέρετρα ήταν καλυμμένα με ροζ και λευκά άνθη και είχαν τοποθετηθεί στη σειρά μπροστά στον βωμό. Η εκκλησία ήταν γεμάτη από τα παιδιά που είχαν σωθεί από την καταστροφή. Εξω, πρόσκοποι και οδηγοί παρατάχθηκαν στα σκαλιά και δόκιμοι, ντυμένοι στα χακί, στέκονταν εκατέρωθεν του δρόμου. Το κοινό έστειλε πάνω από 600 στεφάνια, ενώ το βασιλικό ζεύγος, Γεώργιος Ε’ και Μαρία, εξέδωσε προσωπικό μήνυμα, το οποίο διαβάστηκε κατά τη διάρκεια της κηδείας. Παράλληλα, δημιουργήθηκε ένα ταμείο με σκοπό να σταλούν οι πενθούσες μητέρες και τα παιδιά που είχαν σωθεί στο Berkshire για να αναρρώσουν, ενώ δύο χρόνια αργότερα έγιναν τα αποκαλυπτήρια ενός μνημείου για την τραγωδία της 13ης Ιουνίου.
Η επίθεση της 13ης Ιουνίου, ωστόσο, δεν θα ήταν η τελευταία. Μέχρι και τον Μάιο του 1918, τα “Gotha” πραγματοποίησαν άλλους 17 βομβαρδισμούς στο Λονδίνο όσο και σε άλλες νοτιοανατολικές πόλεις.
Επιμέλεια στήλης: Μυρτώ Κατσίγερα, Βασίλης Μηνακάκης, Αντιγόνη-Δέσποινα Ποιμενίδου, Αθανάσιος Συροπλάκης
