Το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου αποτελεί την κορυφαία διεθνώς διοργάνωση σε επίπεδο εθνικών ομάδων. Η τελική φάση του Κυπέλλου διοργανώνεται κάθε τέσσερα χρόνια από τη Διεθνή Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία με τη συμμετοχή εθνικών ομάδων από τις πέντε ηπείρους, οι οποίες κατάφεραν να προκριθούν ύστερα από τους προκριματικούς αγώνες.
Αρχής γενομένης το 1930 με το Παγκόσμιο Κύπελλο στην Ουρουγουάη, έχουν διεξαχθεί συνολικά 23 διοργανώσεις στην Ευρώπη, τη Βόρειο και τη Νότιο Αμερική καθώς και την Ασία. Πολυνίκης του θεσμού είναι η εθνική ομάδα της Βραζιλίας με πέντε κατακτήσεις του πολυπόθητου τροπαίου και ακολουθούν η Γερμανία και η Ιταλία με τέσσερις, η Αργεντινή με τρεις, η Γαλλία και η Ουρουγουάη με δύο, η Αγγλία και η Ισπανία με μία κατάκτηση.
Η 14η διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου, η τελευταία της περιόδου του Ψυχρού Πολέμου, διεξήχθη από τις 8 Ιουνίου έως τις 8 Ιουλίου 1990 στην Ιταλία, η οποία φιλοξένησε για δεύτερη φορά έπειτα από το 1934 την τελική φάση. Αρχικά είχαν εκδηλώσει ενδιαφέρον τέσσερις χώρες για να φιλοξενήσουν το Παγκόσμιο Κύπελλο το 1990, η Ιταλία, η Αγγλία, η Ελλάδα και η Σοβιετική Ένωση. Πολύ γρήγορα, όμως, η Ελλάδα και η Αγγλία απέσυραν την υποψηφιότητά τους. Στην τελική ψηφοφορία που έλαβε χώρα στην Ελβετία το 1984, η ιταλική υποψηφιότητα συγκέντρωσε τις περισσότερες ψήφους (11).
Φημολογείται ότι το σοβιετικό μποϊκοτάζ στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1984 στο Λος Άντζελες έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην απόφαση των υπευθύνων της Παγκόσμιας Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας να ψηφίσουν υπέρ της Ιταλίας.
Στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου συμμετείχαν 24 εθνικές ομάδες. Για τελευταία φορά στην ιστορία συμμετείχαν στη διοργάνωση οι εθνικές ομάδες της Δυτικής Γερμανίας, της Σοβιετικής Ενωσης και της κομμουνιστικής Γιουγκοσλαβίας.
Οι αγώνες διεξήχθησαν σε 12 γήπεδα ανά την ιταλική επικράτεια, από το Στάντιο λα Φαβορίτα στο Παλέρμο της Σικελίας έως το Στάντιο Φριούλι του Ούντινε στη βορειοανατολική Ιταλία, κοντά στα σύνορα με τη Σλοβενία. Στο πλαίσιο των προετοιμασιών για τη φιλοξενία της διοργάνωσης το ιταλικό κράτος εφάρμοσε ένα εκτεταμένο πρόγραμμα αναβάθμισης των υποδομών, ανακαινίζοντας τα εννιά στάδια και κατασκευάζοντας εκ θεμελίων τα υπόλοιπα τρία.
Το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1990 θεωρείται ως ένα από τα χειρότερα αναφορικά με την παραγωγή θεάματος. Οι ομάδες κατέβηκαν στο γήπεδο έχοντας υιοθετήσει μια αμυντική προσέγγιση στον τρόπο ανάπτυξης του παιχνιδιού τους, έχοντας υπόψη τους μάλλον την τακτική «κατενάτσιο», την οποία χρησιμοποιούσαν κατά κόρον οι ιταλικές ομάδες. Συνολικά, στους 52 αγώνες της διοργάνωσης σημειώθηκαν μόλις 115 τέρματα, δηλαδή 2,21 τέρματα ανά αγώνα. Νικήτρια αναδείχθηκε η Δυτική Γερμανία, η οποία επικράτησε στον τελικό της Αργεντινής με σκορ 1-0.
Επιμέλεια στήλης: Μυρτώ Κατσίγερα, Βασίλης Μηνακάκης, Αντιγόνη-Δέσποινα Ποιμενίδου, Αθανάσιος Συροπλάκης
