Το πακέτο μέτρων της ΔΕΘ περιλάμβανε, μεταξύ άλλων, και τον μηδενισμό της προσωπικής διαφοράς στις συντάξεις μέχρι το 2026. Η κυβέρνηση επέλεξε να φέρει νωρίτερα για 670.000 συνταξιούχους την κατάργησή της, «ξεκλειδώνοντας» τη συμμετοχή τους στις ετήσιες αυξήσεις των συντάξεων. Παρά τη «διευκόλυνση» της κυβέρνησης, από την πρώτη στιγμή ακούστηκαν φωνές διαμαρτυρίας από τους ωφελουμένους, τους συνταξιούχους με προσωπική διαφορά και από τα κόμματα της αντιπολίτευσης ότι αδικούνται και δεν παίρνουν άμεσα τις αυξήσεις που δικαιούνται. Μέχρι εδώ όλα γνωστά.
Η δημόσια συζήτηση παρουσιάζει και για αυτό το θέμα, όμως, μόνο τη μία όψη του νομίσματος. Η επιστολή ενός αναγνώστη, συνταξιούχου μετά τον νόμο Κατρούγκαλου, όταν και έγινε ο επανυπολογισμός των συντάξεων με στόχο αυτές να αντανακλούν στις πληρωμένες εισφορές, αποτυπώνει εύγλωττα την άλλη διάσταση.
Οπως ο ίδιος περιγράφει, «από την πρώτη μέρα της συνταξιοδότησής μου, υπέστην μείωση περίπου 30%. Αντί να πάρω 1.000 ευρώ, ξεκίνησα με 700 ευρώ σύνταξη».
Αντίθετα, συμπληρώνει, οι παλιοί συνταξιούχοι διατήρησαν το αυξημένο σε σχέση με τον νέο συνταξιούχο (π.χ. 1.000 ευρώ) ποσό της σύνταξής τους ακέραιο, απλώς απέκτησαν μια προσωπική διαφορά, την οποία θα κάλυπτε ο νέος συνταξιούχος με τις αυξήσεις που θα έπαιρνε, μέχρι να καλυφθεί. «Ετσι, από το 2016 έως το 2020 (που δεν αυξάνονταν οι συντάξεις), αυτοί συνέχισαν να λαμβάνουν κανονικά το σύνολο, ενώ εγώ εισέπραττα κάθε μήνα 300 ευρώ λιγότερα. Σε πέντε χρόνια, αυτό σήμαινε περίπου 18.000 ευρώ περισσότερα στην τσέπη τους. Σήμερα πράγματι οι συντάξεις τους παραμένουν παγωμένες, όμως εξακολουθούν να βρίσκονται ψηλότερα από τη δική μου που παίρνω μια πενταετία αυξήσεις. Με τις αυξήσεις έχω φτάσει περίπου τα 784 ευρώ, ενώ εκείνοι παραμένουν στα 1.000 ευρώ».
Αρα ποιος είναι ακριβώς ο αδικημένος; Αυτός που διατήρησε το προνόμιο να μην του κοπεί τίποτα την ώρα της κρίσης; Ή εκείνος που ξεκίνησε με κουτσουρεμένη σύνταξη και για χρόνια έβλεπε τους άλλους, με τα ίδια χρόνια ασφάλισης με αυτόν, να εισπράττουν μεγαλύτερα ποσά;
Δηλαδή, ενώ η κυβέρνηση του 2016 έσπευσε να προστατεύσει τις καταβαλλόμενες συντάξεις των ήδη συνταξιούχων, οι νεοεισερχόμενοι επωμίστηκαν το μεγαλύτερο βάρος της μεταρρύθμισης.
Αυτό σημαίνει ότι, επί χρόνια, δύο άνθρωποι με παρόμοια εισοδηματικά και ασφαλιστικά δεδομένα μπορεί να βρίσκονταν σε τελείως διαφορετικό επίπεδο μόνο και μόνο λόγω της ημερομηνίας συνταξιοδότησής τους. Η προσωπική διαφορά λειτούργησε, λοιπόν, περισσότερο ως ασπίδα προστασίας για τους παλιούς παρά ως μηχανισμός δικαιοσύνης για όλους. Και τώρα, οι τότε ωφελημένοι κερδίζουν ξανά και φωνάζουν γιατί δεν κέρδισαν ταχύτερα.
