Οταν συγκεντρώθηκαν το Σαββατοκύριακο στο Τζάκσον Χολ οι κεντρικοί τραπεζίτες άρχισαν να εκφράζουν φόβους μήπως η καταιγίδα που απειλεί τη Federal Reserve παγιδέψει και τους ίδιους. Οι προσπάθειες του Ντόναλντ Τραμπ να αναδιατάξει τη Fed και οι πιεστικές εκκλήσεις του να μειώσει τα επιτόκια έχουν καλλιεργήσει ανησυχία για το κατά πόσον μπορεί η ομοσπονδιακή τράπεζα των ΗΠΑ να διατηρήσει την ανεξαρτησία της και την αξιοπιστία της ως προς την πολιτική με την οποία ελέγχει τον πληθωρισμό.
Αν η ισχυρότερη κεντρική τράπεζα του κόσμου υποκύψει στις πιέσεις του Τραμπ, θα δημιουργηθεί επικίνδυνο προηγούμενο για τις κεντρικές τράπεζες ανά τον κόσμο.
Αν η ισχυρότερη κεντρική τράπεζα του κόσμου υποκύψει σε αυτές τις πιέσεις ή βρει ο Τραμπ κάποιον τρόπο να αλλάξει τα στελέχη της, θα δημιουργηθεί επικίνδυνο προηγούμενο για τις κεντρικές τράπεζες ανά τον κόσμο, από την Ευρώπη μέχρι την Ιαπωνία, όπου οι ηγέτες θα μπορούν να ανατρέψουν τους κανόνες της ανεξάρτητης νομισματικής πολιτικής. Και αυτός είναι ο λόγος που ο Ολι Ρεν, στέλεχος της ΕΚΤ, και οι ομόλογοί του στήριξαν τόσο ενθουσιωδώς τον Πάουελ ακόμη και όταν άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο μείωσης επιτοκίων τον Σεπτέμβριο.
Οι συζητήσεις με αρκετούς κεντρικούς τραπεζίτες στο περιθώριο του συμποσίου της Fed αποκάλυψαν ότι τυχόν απώλεια της ανεξαρτησίας της θα θεωρηθεί άμεση απειλή στη δική τους αποστολή και για τη σταθερότητα του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος. Εχουν αρχίσει ήδη να προετοιμάζονται και καλούν τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα της αρμοδιότητάς τους να παρακολουθούν προσεκτικά την έκθεσή τους στο αμερικανικό νόμισμα. Μια συνθηκολόγηση της Fed θα έδινε τέλος σε ένα καθεστώς που διασφάλισε σχετική σταθερότητα τιμών και διαρκεί τουλάχιστον 40 χρόνια.
Στη διάρκεια αυτών των 40 ετών, ολοένα και περισσότερες κεντρικές τράπεζες ακολούθησαν το μοντέλο της ανεξαρτησίας από πολιτικές επιρροές και επικεντρώθηκαν στον στόχο να διατηρήσουν τον πληθωρισμό κοντά στο 2%. «Οσα συμβαίνουν μας θυμίζουν πως η ανεξαρτησία της κεντρικής τράπεζας δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένη», τονίζει ο Γιόαχιμ Νάγκελ, πρόεδρος της Bundesbank και μέλος του Δ.Σ. της ΕΚΤ, και προσθέτει πως «πρέπει να ανταποκριθούμε στην αποστολή μας και να καταστήσουμε σαφές ότι η ανεξαρτησία της κεντρικής τράπεζας είναι η συνθήκη εκ των ων ουκ άνευ σε ό,τι αφορά τον έλεγχο των τιμών».
Ομως οι κινήσεις του Τραμπ θα μπορούσαν να ενθαρρύνουν τις κυβερνήσεις παγκοσμίως και ιδιαιτέρως όσες έχουν τάσεις λαϊκισμού και να πάρουν τον έλεγχο των κεντρικών τραπεζών τους. Εχει, άλλωστε, υπάρξει ήδη το παράδειγμα της Ιαπωνίας, όταν το 2013 ο τότε πρωθυπουργός, Σίνζο Αμπε, επέκρινε τον τότε διοικητή της κεντρικής τράπεζας, Μασάακι Σιρακάουα, επειδή δεν κατέβαλλε αρκετές προσπάθειες για να αντιμετωπίσει τον αποπληθωρισμό. Τον αντικατέστησε με τον Χαρουχίκο Κουρόντα προτού λήξει η θητεία του Σιρακάουα και ο Κουρόντα προώθησε ένα εκτεταμένο πρόγραμμα αγοράς τίτλος που αποδυνάμωσε το γιεν και εξέπληξε τους κεντρικούς τραπεζίτες επειδή μετέτρεψε την κεντρική τράπεζα σε κύριο δανειστή της κυβέρνησης.
