Μία από τις πρωτοτυπίες των φετινών αγροτικών κινητοποιήσεων είναι η απουσία προσώρας επίσημων αιτημάτων. Προβλήματα υπάρχουν πολλά στον αγροτικό τομέα. Από αιτήματα, ωστόσο, ακούμε εξαιρετικά λίγα. Πρώτα βγήκαν στους δρόμους αγρότες σε πολλές περιοχές και μετά προγραμματίζουν να φτιάξουν μια πλατφόρμα αιτημάτων. Ο εκνευρισμός περισσεύει, αλλά αν ισχύει ως γενική κατάσταση αυτό που λέει μερίδα αγροτών σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις, ότι νιώθουν «αδικημένοι» σε σχέση με περιπτώσεις «Σεμερτζίδου», υπονοώντας ότι «θέλουμε και εμείς το κάτι παραπάνω», τότε δύσκολα θα βρούμε άκρη.
Από όσα ακούγονται, ζητούν κανονικές και έγκαιρες πληρωμές από τον ΟΠΕΚΕΠΕ χωρίς καθυστερήσεις, κάτι που μέσα στο επόμενο δεκαήμερο, αν δεν έχει αποφασίσει η κυβέρνηση να αυτοκτονήσει πολιτικά, θα γίνει. Θα τις έδινε, είτε οι αγρότες ήταν στον δρόμο είτε δεν ήταν, απλώς γιατί είναι υποχρέωσή της η απορρόφηση των κονδυλίων της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής. Ζητούν επίσης αποζημιώσεις λόγω καιρικών φαινομένων, ασθενειών ζώων και άλλων απωλειών, οι οποίες επίσης δρομολογούνται και προφανώς υπό το βάρος των κινητοποιήσεων θα «τρέξουν» πιο γρήγορα.
Τα υπόλοιπα αιτήματά τους, ωστόσο, χαρακτηρίζονται από έντονη… θολούρα. Για παράδειγμα, ζητούν «φθηνό» και με «πλαφόν» ρεύμα. Το έχουν εδώ και μια διετία και μάλιστα το φθηνότερο από κάθε Ελληνα. Για τους πιο πολλούς που ανήκουν σε συνεργατικά σχήματα ή ασκούν συμβολαιακή γεωργία χωρίς ληξιπρόθεσμες οφειλές είναι «κλειδωμένο» στα 9,3 λεπτά ανά κιλοβατώρα. Για τους υπόλοιπους φτάνει στα 9,8 λεπτά ανά κιλοβατώρα, ενώ για όσους έχουν οφειλές φτάνουν τα 10,5-11 λεπτά ανά κιλοβατώρα. Τώρα κάποιοι λένε ότι θα το ήθελαν στα 7 λεπτά για όλους.
Ζητούν επίσης αφορολόγητο πετρέλαιο. Ηδη τους δίνονται 160 εκατ. ευρώ ετησίως για να καλύπτουν τις ανάγκες της καλλιέργειάς τους, οι οποίες έχουν υπολογιστεί με γεωπονικά δεδομένα που δεν έχουν αμφισβητηθεί μέχρι σήμερα. Κάποιοι από τους αγρότες των μπλόκων ζητούν να επιστρέψει το αγροτικό πετρέλαιο στην αντλία, κάτι που στο παρελθόν είχε συνδεθεί με λαθρεμπόριο ή με χρήση άλλων, άσχετων με το επάγγελμά τους αναγκών.
Αλλοι θέτουν ένα αίτημα από το παρελθόν. Τις εγγυημένες τιμές παραγωγού. Προφανώς ξεχνούν την πρωτοφανή εγγύηση που εξασφαλίζει για το αγροτικό εισόδημα η επιδότηση. Οπως έγραψε το πρώην στέλεχος της Κομισιόν Τάσος Χανιώτης στην «Κ», στην Ελλάδα παρέχεται υπερδιπλάσια του μέσου κοινοτικού όρου στρεμματική ενίσχυση. Μυστηριωδώς, κανείς δεν θέτει θέμα αλλαγής του τρόπου κατανομής των επιδοτήσεων, οι οποίες συνεχίζουν για τρεις στη σειρά ΚΑΠ να δίνονται βάσει ιστορικών δικαιωμάτων του μακρινού 2001. Να παίρνουν τα περισσότερα αυτοί που παράγουν και όχι μόνο αυτοί που έχουν χωράφια.
