Η εικόνα που εμφανίζουν τα τελευταία εικοσιτετράωρα οι ελληνοαμερικανικές οικονομικές σχέσεις δεν ήταν ακριβώς η πιο αναμενόμενη εξέλιξη, με βάση όσα είχαν προηγηθεί τους τελευταίους μήνες, από την εκλογή Τραμπ και μετά.
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ από την πρώτη ημέρα επικεντρώθηκε στο πρώτα η Αμερική και μετά όλοι οι άλλοι. Και στο «όλοι οι άλλοι», δυστυχώς, περιλαμβανόμασταν κι εμείς.
Ξαφνικά, ελληνικά προϊόντα, αγροτικά, μεταποιημένα μέχρι και κάποια βιομηχανικά υλικά είδαν αυξήσεις δασμών που δεν προέκυψαν από κάποια διαπραγμάτευση, αλλά από την απλή λογική Τραμπ. Δεν υπήρχε περιθώριο «συνεννόησης», ούτε εξαιρέσεων, όπως είχε γίνει στην πρώτη θητεία Τραμπ. Στο τραπέζι δεν κάθισε η Ελλάδα. Κάθισε η Ευρώπη και ο καθένας περίμενε να σωθεί από τον άλλον με στόχο όχι νίκες, αλλά τον περιορισμό της ζημίας.
Η Αθήνα προφανώς για πολλές εβδομάδες «πάγωσε». Οι εξαγωγείς βρέθηκαν υπό πίεση. Παραδοσιακά ελληνικά προϊόντα, που επί χρόνια είχαν καταφέρει να χτίσουν μερίδιο αγοράς στης ΗΠΑ, βρέθηκαν μετέωρα.
Και εκεί που βλέπαμε τα χειρότερα, ξαφνικά «έστριψε το τιμόνι». Ηρθε το ενδιαφέρον της Chevron για τα ελληνικά κοιτάσματα νοτίως της Κρήτης και άλλαξε η εικόνα. Η Ελλάδα αναθάρρησε. Το αμερικανικό ενδιαφέρον ειδικά για τη χώρα μας έδειξε ότι επιστρέφει.
Χρειάστηκε να περάσουν αρκετοί μήνες, πρώτα από όλα να φανεί ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν πρόκειται να τερματιστεί άμεσα, να ενταθεί η πίεση στα ευρωπαϊκά ενεργειακά αποθέματα και η ανάγκη να κοπεί η ενεργειακή εξάρτηση όλης της περιοχής από τη Μόσχα, για να φτάσουμε στο σημείο καμπής. Η χώρα και οι υποδομές της να βρεθούν ξανά στο προσκήνιο.
Η Ελλάδα να επιλεγεί ως η βάση για την αμερικανική ενεργειακή εξάπλωση στην περιοχή. Και κάπως έτσι ακολούθησε η διεύρυνση της αμερικανικής συμμετοχής, αυτή τη φορά με την Exxon, όχι στα σχετικά πιο δύσκολα κοιτάσματα της Κρήτης, αλλά σε ένα ώριμο κοίτασμα αυτό του Ιονίου, ανοίγοντας τον δρόμο για εξορύξεις στην Ελλάδα σε 14 μήνες από τώρα, με τις ΗΠΑ πρωταγωνίστριες. Μαζί ενισχύθηκαν και οι οδεύσεις φυσικού αερίου (κάθετος διάδρομος) με αφετηρία τις ενεργειακές εγκαταστάσεις στη Ρεβυθούσα και την Αλεξανδρούπολη, με προορισμό όλη την Ανατολική Ευρώπη και καταληκτικό προορισμό την Ουκρανία.
Σήμερα, μπορούμε να πούμε ότι η Ελλάδα βγήκε κερδισμένη. Η γεωπολιτική θέση της ενισχύθηκε. Οι συμφωνίες που επέβαλε η συγκυρία προχωρούν. Στο χέρι μας είναι όλα αυτά να γίνουν οικονομία προς όφελος του Ελληνα καταναλωτή. Σε κάθε περίπτωση, εξασφαλίσαμε ένα πολύτιμο ασφάλιστρο κινδύνου, προϋπόθεση για κάθε είδους επένδυση στη χώρα, σε μια περίοδο ιδιαίτερα ταραγμένη και απρόβλεπτη.
