Η ΔΕΘ παραδοσιακά είναι το βήμα όπου οι πολιτικοί αρχηγοί παρουσιάζουν το οικονομικό τους σχέδιο. Ο Νίκος Ανδρουλάκης πήγε φέτος με πρόθεση να αναδείξει το ΠΑΣΟΚ ως αξιόπιστη εναλλακτική. Εφερε κάποιες ενδιαφέρουσες προτάσεις, αλλά και αρκετά ευχολόγια.
Η πιο ουσιαστική θέση του ήταν η τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας, που ακόμη και η κυβέρνηση αναγνωρίζει ότι δεν κοστίζει σημαντικά. Σε μια περίοδο υψηλού πληθωρισμού, οι πολίτες βλέπουν τον ονομαστικό μισθό τους να τον «ροκανίζει» ο πληθωρισμός. Η πρόταση του Ανδρουλάκη θα έβαζε τέλος σε αυτή την «κρυφή φορολογία» και θα αποκαθιστούσε στοιχειώδη δικαιοσύνη.
Θετική ήταν επίσης η κριτική του στην προβληματική λειτουργία των servicers στη διαχείριση του ιδιωτικού χρέους. Σημαντικό και το ότι επέλεξε να μην αναφερθεί στον περίφημο νόμο Κατσέλη, που σε μεγάλο βαθμό ευθύνεται και για την εκτίναξη του προβλήματος της κουλτούρας πληρωμών στη χώρα, αλλά αναφέρθηκε μόνο στην επαναφορά του νόμου, επίσης ΠΑΣΟΚ, του 2010 για την προστασία της πρώτης κατοικίας από πλειστηριασμούς.
Η μείωση του ΕΝΦΙΑ για πολυτέκνους, σε συνέχεια αυτής που είχε κάνει πέρυσι για τους κατοίκους των μικρών χωριών και υιοθετήθηκε από την κυβέρνηση, κινείται επίσης προς τη σωστή κατεύθυνση.
Από εκεί και πέρα, το αφήγημα θόλωσε. Οι αυξήσεις μισθών παρουσιάστηκαν ως αυτονόητο δικαίωμα, χωρίς σχέδιο για επενδύσεις και παραγωγικότητα. Είχε ενδιαφέρον η αναφορά του στην παραγωγικότητα ως δείκτης που πρέπει να προσεγγίσει τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, χωρίς να εξηγήσει πώς ακριβώς θα επιτευχθεί όταν στην ίδια ενότητα υποστήριξε με πάθος την ανάγκη ενίσχυσης των πολύ μικρών υπερχρεωμένων επιχειρήσεων, που συνήθως χαρακτηρίζονται για τη χαμηλή παραγωγικότητά τους.
Οι υποσχέσεις για δαπάνες σε Υγεία και Παιδεία ακούστηκαν επίσης όμορφα, αλλά αγνοούν τον περιορισμό του χρέους και των δημοσιονομικών κανόνων σε μια περίοδο που αυξάνονται με τον υψηλότερο ρυθμό της τελευταίας 15ετίας. Στη φορολογία, πέρα από την τιμαριθμοποίηση, δεν υπήρξε άλλη ξεκάθαρη θέση. Και στα ενεργειακά η εξαγγελία ότι όλοι θα πρέπει να πάνε στα σταθερά μπλε τιμολόγια έμπλεξε την πολιτική με την τιμολογιακή πολιτική των επιχειρήσεων, σε μια εποχή που τα κυμαινόμενα φαίνεται ότι γίνονται ξανά φθηνότερα.
Η φετινή ομιλία Ανδρουλάκη στη ΔΕΘ είχε μερικές καλές ιδέες. Αλλά έμεινε μακριά από ένα ολοκληρωμένο οικονομικό πρόγραμμα. Η διάγνωση των προβλημάτων ήταν εύστοχη, η θεραπεία όμως αόριστη. Με λίγα λόγια, ακούστηκαν κάποιες σωστές προτάσεις μέσα σε μια θάλασσα γενικοτήτων…
