Σκιαγραφήσαμε πιο πάνω το τοπίο από το μέτωπο κατά της ακρίβειας, για να δούμε και την άλλη όψη του νομίσματος. Η εικόνα που αποτυπώνεται στον Τύπο την προηγούμενη εβδομάδα, καθώς ο κ. Φώλιας και ο υφυπουργός του κ. Βλάχος, προσπαθούσαν αγωνιωδώς μετά την οριστικοποίηση των μέτρων στην Κυβερνητική Επιτροπή, να ενημερώσουν τον επιχειρηματικό κόσμο, στέλνοντας αυστηρό μήνυμα να αναλάβει την ευθύνη που του αναλογεί απέναντι στους καταναλωτές, έδειξε ότι σαν «μοναχικοί καβαλάρηδες» επιχειρούν να κόψουν «φέτα φέτα την ασυδοσία της ακρίβειας» (σ.σ. η φράση ανήκει στον κ. Φώλια, παρουσιάζοντας στις 21 Φεβρουαρίου, τα 40 συν 1 μέτρα, υποσχόμενος την κατά το δυνατόν αμεσότερη εφαρμογή τους και την ενίσχυση των ελεγκτικών υπηρεσιών του υπουργείου).
Ετσι είδαμε τίτλους στις εφημερίδες, όπως «Μπαϊράκι» Φώλια κατά Αλογοσκούφη, «Ασυνεννοησία για τις εκπτώσεις στα τιμολόγια», «πραγματική ή τεχνητή «κόντρα» μεταξύ υπουργείων Ανάπτυξης και Οικονομίας που καλά κρατεί, «τσαλαβουτούν στις… διαφωνίες τους», κ.ά.»
Μεταφορά εκπτώσεων
Εύλογα οι αρμόδιοι συντάκτες αποτύπωσαν έτσι τις πληροφορίες τους, καθώς η δήλωση της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Ανάπτυξης ότι «θα προχωρήσουμε μόνοι μας στα μέτρα, χωρίς το υπουργείο Οικονομικών», επισημοποιούσε κατά τεκμήριο την ύπαρξη διαφωνίας με το υπουργείο Οικονομίας σε επί μέρους ρυθμίσεις.
Και όλα αυτά για ένα από τα επτά μέτρα που αφορά τη μεταφορά των εκπτώσεων που παρέχουν οι βιομηχανίες σε πολυκαταστήματα και σούπερ μάρκετ στα τιμολόγια, ζήτημα για το οποίο φαίνεται ότι εστιάστηκαν οι ενστάσεις του υπ. Οικονομίας.
Και βέβαια οι ενστάσεις δεν ξεπεράστηκαν, αν λάβουμε υπόψη ότι το θέμα αυτό κατέληξε να λυθεί με αγορανομική διάταξη, ύστερα προφανώς από συνεργασία με το ΥΠΟΙΟ, που εκδόθηκε από τον υφυπουργό Ανάπτυξης. Πρόκειται για την αγορανομική διάταξη 7/2008 με την οποία θεσμοθετείται το μέτρο αυτό.
Υπενθυμίζουμε ότι στον ισχύοντα ΚΒΣ (Π.Δ. 186/1992 όπως ισχύει, καθώς και στον κώδικα ΦΠΑ Ν.2859/2000, άρθρο 19, παρ. 5) δεν αναγνωρίζονται εκπτώσεις λόγω τζίρου, αν δεν γνωστοποιούνται 4 μήνες νωρίτερα από τη χορήγησή τους στην αρμόδια ΔΟΥ του πωλητή των αγαθών ή του παρέχοντος τις υπηρεσίες, ενώ οι λοιπές εκπτώσεις που δεν συναρτώνται άμεσα ή έμμεσα με τον κύκλο εργασιών μπορούν να αναγράφονται στο ίδιο το τιμολόγιο ή να χορηγούνται με πιστωτικό τιμολόγιο μετά την πώληση του αγαθού ή της υπηρεσίας, ακόμα και στο τέλος της διαχειριστικής περιόδου (ΚΒΣ άρθρο 12 παρ. 15).
Νομοθετική ρύθμιση
Ο κ. Αλογοσκούφης έχοντας υπ’ όψη του το πιο πάνω ισχύον καθεστώς, ορθά φέρεται να δεσμεύτηκε στην Κυβερνητική Επιτροπή ότι οι αγορανομικές διατάξεις που θα εκδώσει το υπ. Ανάπτυξης θα ενταχθούν τελικά στον φορολογικό κώδικα, με νομοθετική προφανώς ρύθμιση. Γιατί, προφανώς, δεν θα μπορούσε διαφορετικά να γίνει τίποτα και εννοείται ότι καμία πρωτοβουλία προς αυτή την κατεύθυνση δεν θα μπορούσε να αναληφθεί από καμία εποπτική αρχή, κανενός υπουργείου.
Βλέπουμε λοιπόν, καθώς σφίγγει ο ελεγκτικός κλοιός στην αγορά ότι επιστρατεύονται -και σωστά- εργαλεία από το τοπίο της φορολογικής νομοθεσίας, του ΚΒΣ και του ΦΠΑ, προκειμένου να αντιμετωπισθούν οι αγορανομικές παραβάσεις που σχετίζονται με φαινόμενα αισχροκέρδειας. Κατά πολλούς, αυτό είναι το τελευταίο πραγματικό «όπλο», που έχει απομείνει στο κράτος, στην προσπάθειά του να πατάξει τα φαινόμενα της αισχροκέρδειας. Μένει, να αποδειχθεί στην πράξη.
