Η διαρκώς αυξανόμενη ζήτηση για ενέργεια στρέφει τις μεγάλες ενεργειακές και πάλι στους υδρογονάνθρακες και τις αναγκάζει να υιοθετήσουν πραγματιστική προσέγγιση. Αυτό προκύπτει τουλάχιστον από τις συμφωνίες δισεκατομμυρίων που κλείνουν οι μεγάλες ενεργειακές με χώρες της Ευρώπης και αφορούν την πρόσβασή τους σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο.
Ο γαλλικός ενεργειακός κολοσσός, η TotalEnergies, ανακοίνωσε τη Δευτέρα ότι θα δαπανήσει 5,1 δισ. ευρώ για την αγορά του 50% σε διάφορες μονάδες κυρίως φυσικού αερίου σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Η ανακοίνωσή της αποτελεί την τελευταία μιας σειράς αντίστοιχων κινήσεων από ενεργειακές εταιρείες που επιστρέφουν στα ορυκτά καύσιμα, ενώ τα απέφευγαν τα τελευταία χρόνια. Η εταιρεία που ήδη έχει επενδύσει σημαντικά στην ηλεκτρική ενέργεια, ανακοίνωσε ότι θα χρησιμοποιήσει μονάδες παραγωγής φυσικού αερίου προκειμένου να εξισορροπήσει το χαρτοφυλάκιό της καθώς υπερισχύουν σε αυτό οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, όπως η αιολική ενέργεια και τα φωτοβολταϊκά πάρκα. Οι μονάδες αυτές βρίσκονται σε Βρετανία, Ιταλία, Ολλανδία, Ιρλανδία και Γαλλία και ανήκουν στην ενεργειακή εταιρεία ΕΡΗ του Τσέχου βιομηχάνου Ντανιέλ Κρετίνσκι. Η κίνηση αντικατοπτρίζει μια σαφώς πιο πραγματιστική προσέγγιση προς τα θέματα της ενέργειας και της κλιματικής αλλαγής που τείνουν να υιοθετήσουν οι εταιρείες ακόμη και στην Ευρώπη αν και είχαν ενταχθεί πολύ πιο δυναμικά από τις αμερικανικές στον αγώνα για την επίτευξη των στόχων για το περιβάλλον.
Ο κόσμος έχει αλλάξει στη δεκαετία που μεσολάβησε από την υπογραφή της Συμφωνίας του Παρισιού και των φιλόδοξων στόχων της για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Γίνεται όλο και πιο προφανές πως δεν πρόκειται να επιτευχθούν οι στόχοι που συμφωνήθηκαν για τη μείωση των εκπομπών καυσαερίων και όχι μόνον, επειδή η κυβέρνηση Τραμπ αποσύρθηκε από τη συμφωνία.
Οι κινήσεις αντικατοπτρίζουν μια σαφώς πιο πραγματιστική προσέγγιση στα θέματα της ενέργειας και της κλιματικής αλλαγής.
Αναλυτές του κλάδου εκτιμούν πως δύσκολα η Ευρώπη θα ακολουθήσει ακριβώς την ίδια πορεία με τις ΗΠΑ, αλλάζοντας δηλαδή πλήρως κατεύθυνση στην ενεργειακή της πολιτική, αλλά θεωρούν πιθανή κάποια διόρθωση. Ακόμη και η Γερμανία, που επί χρόνια περηφανεύεται για την ηγετική της θέση στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, τώρα κατασκευάζει μονάδες παραγωγής ενέργειας που θα λειτουργούν με φυσικό αέριο και θα παράγουν 10 γιγαβάτ.
Ισως αρκετοί Ευρωπαίοι βλέπουν με οργή την εχθρική στάση της Ουάσιγκτον προς τις προσπάθειες για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, αλλά μάλλον η προσέγγιση της κυβέρνησης Τραμπ επηρεάζει τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις που τώρα βλέπουν πιο φιλικά τη βιομηχανία πετρελαίου και φυσικού αερίου και τα προϊόντα της. Η ExxonMobil, για παράδειγμα, υπέγραψε στην Αθήνα συμφωνία για κάτι που η βιομηχανία θεωρεί μείζον βήμα για την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων πετρελαίου και αερίου στη θάλασσα της Ελλάδας. Στην υπογραφή της συμφωνίας παρευρέθησαν στελέχη της κυβέρνησης Τραμπ, μεταξύ των οποίων και ο υπουργός Ενέργειας Κρις Ράιτ. Η αλλαγή οφείλεται σε όσα διδάχθηκαν οι εταιρείες, οι κυβερνήσεις και οι κοινωνίες για το πόσο δύσκολο είναι να αλλάξει ένας κόσμος συνηθισμένος να λειτουργεί με τα ορυκτά καύσιμα και να στραφεί σε κάτι άλλο.
Η TotalEnergies έχει αναπτύξει σε μεγάλο βαθμό τόσο την ηλιακή όσο και την αιολική ενέργεια. Στην πορεία, όμως, τα διευθυντικά στελέχη της κατάλαβαν ότι μόνον με την κατασκευή αιολικών και ηλιακών πάρκων δεν μπορούν να διασφαλίσουν επαρκή κερδοφορία στην εταιρεία. Αυτές οι εγκαταστάσεις δεν επαρκούν για να καλύψει η εταιρεία την αυξανόμενη ζήτηση για σταθερή ενέργεια που απαιτούν πελάτες της όπως τα κέντρα δεδομένων. Η αιολική και η ηλιακή ενέργεια εξαρτώνται από την ηλιοφάνεια και τους ανέμους γι’ αυτό και χρειάζεται μια σταθερή πηγή ηλεκτρικής ενέργειας και σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες το κενό καλύπτεται με το φυσικό αέριο. Η Shell, η μεγαλύτερη ενεργειακή της Ευρώπης, έχει υιοθετήσει πιο σκληρή προσέγγιση σε ό,τι αφορά τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, με τη συλλογιστική ότι οι επενδύσεις σε ορισμένες από αυτές τις τεχνολογίες δεν πρόκειται να είναι επαρκώς κερδοφόρες.
