Πολιτικούς τριγμούς προκαλεί στην Ιταλία η πρόταση της κυβέρνησης Μελόνι για μείωση του φόρου εισοδήματος για τη μεσαία τάξη. Το μέτρο, που εντάσσεται στο προσχέδιο του προϋπολογισμού, προβλέπει τη μείωση του φορολογικού συντελεστή για εισοδήματα από 28.000 έως 50.000 ευρώ από το 35% στο 33%. Ο υπουργός Οικονομικών της χώρας, Τζανκάρλο Τζορτζέτι, υποστηρίζει ότι η μείωση αφορά τη δεύτερη φορολογική κλίμακα και έχει ως στόχο να ανακουφίσει περίπου 13 εκατ. φορολογουμένους από την πίεση του υψηλού πληθωρισμού που έχει διαβρώσει την αγοραστική τους δύναμη. Το κόστος της φοροαπαλλαγής εκτιμάται στα 3 δισ. ευρώ σε διαφυγόντα δημόσια έσοδα. Επιπλέον, ο προϋπολογισμός προβλέπει μειώσεις φόρων ύψους 1,6 δισ. ευρώ για εισοδήματα από υπερωρίες, νυχτερινές βάρδιες, μπόνους παραγωγικότητας και πρόσθετα επιδόματα, ένα μέτρο που αναμένεται να ωφελήσει κυρίως τους χαμηλόμισθους. Η πρόταση δέχεται σφοδρή κριτική από την αντιπολίτευση και τα συνδικάτα, καθώς θεωρείται ότι ευνοεί κυρίως τους υψηλότερους μισθούς εντός της κλίμακας, ενώ μειώνει τα έσοδα του κράτους. Η ανεξάρτητη υπηρεσία προϋπολογισμού του κοινοβουλίου εκτιμά ότι περίπου το ήμισυ της αξίας της μείωσης θα πάει μόλις στο 8% των δικαιούχων: άτομα, δηλαδή, με ετήσιο εισόδημα μεταξύ 48.000 και 200.000 ευρώ. Αυτοί οι υψηλόμισθοι θα πληρώνουν λιγότερο φόρο για το τμήμα του εισοδήματός τους μέχρι τις 50.000 ευρώ. Η ηγέτις του Δημοκρατικού Κόμματος, Ελι Σλάιν, κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι «για άλλη μια φορά βοηθά τους πλουσιότερους», ενώ το μεγαλύτερο συνδικάτο της χώρας, CGIL, προκήρυξε γενική απεργία για τις 12 Δεκεμβρίου.
Η Μελόνι απέρριψε την κριτική τονίζοντας ότι η Αριστερά θεωρεί πλούσιους τους ανθρώπους που κερδίζουν, για παράδειγμα, 2.400 ευρώ τον μήνα και έχουν πιθανότατα τρία παιδιά, οι οποίοι στην πραγματικότητα χρειάζονται βοήθεια. Στο ίδιο μήκος κύματος ο Τζορτζέτι πρόσθεσε ότι οι επικριτές του μέτρου έχουν μια «στρεβλή άποψη για τη ζωή» αν θεωρούν πλούσιους τους ανθρώπους που έχουν μισθό 50.000 ευρώ.
Η διαμάχη για τη φορολογία στη γείτονα ξέσπασε εν μέσω ευρύτερης λαϊκής δυσαρέσκειας για τους στάσιμους μισθούς, τις υψηλές τιμές και τη διάβρωση της αγοραστικής δύναμης. Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, οι πραγματικοί μισθοί στην Ιταλία στις αρχές του 2025 αναμένεται να είναι 7,5% χαμηλότεροι από ό,τι στις αρχές του 2021, στη μεγαλύτερη μείωση αγοραστικής δύναμης από οποιαδήποτε άλλη μεγάλη οικονομία του ΟΟΣΑ.
Εργαζόμενοι, όπως καθηγητές και νοσηλευτές με μέσους μισθούς ετησίως κοντά στις 30.000 ευρώ, δηλώνουν ότι δυσκολεύονται να καλύψουν ακόμη και βασικά έξοδα. Ο Ρόμολο ντι Μάρκο, καθηγητής φυσικής αγωγής στη Ρώμη, δήλωσε ότι πολλοί δάσκαλοι με μέσο μισθό περίπου 30.000 ευρώ ετησίως πρέπει τώρα να σφίξουν το ζωνάρι για να τα βγάλουν πέρα. «Οι άνθρωποι συμπιέζουν τις δαπάνες για βασικά αγαθά, όπως τα τρόφιμα και η υγειονομική περίθαλψη. Δεν μιλάμε καν για διακοπές πια», είπε.
Η ίδια η αξιολόγηση του γραφείου προϋπολογισμού της Βουλής, άλλωστε, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η φορολογική μείωση θα προσφέρει μάλλον συμβολική ανακούφιση. Συγκεκριμένα, οι φορολογούμενοι στην κορυφή της κλίμακας εισοδήματος, κυρίως οι διευθυντές, θα δουν μείωση των ετήσιων φόρων τους κατά περίπου 408 ευρώ, οι υπάλληλοι γραφείου κατά 123 ευρώ και οι εργάτες και εργαζόμενοι σε χειρωνακτικές εργασίες κατά μόλις 23 ευρώ.
Η διαμάχη αναδεικνύει το πρόβλημα των μισθών που έχουν μείνει πίσω από τον πληθωρισμό στην Ιταλία, με πολλούς να εκφράζουν την πεποίθηση ότι το πολυδιαφημισμένο μέτρο της κυβέρνησης είναι περισσότερο προπαγάνδα παρά ουσιαστική οικονομική βοήθεια.
