Η κρίση στα ταχυδρομεία δεν είναι ελληνικό φαινόμενο. Από τη Γαλλία και την Ισπανία έως τη Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο, οι εθνικοί φορείς των ταχυδρομικών υπηρεσιών έχουν βρεθεί αντιμέτωποι με την ίδια πραγματικότητα: κατάρρευση της επιστολικής αλληλογραφίας, συρρίκνωση του φυσικού δικτύου, περιορισμός των ημερών διανομής και μετατόπιση του βάρους στις ταχυμεταφορές. Αν και κάθε χώρα έχει τις δικές της ιδιομορφίες και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, εντούτοις η ανάγκη μετασχηματισμού υπήρξε αναπόφευκτη για τις περισσότερες. Και στην Ελλάδα αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη, η πλειονότητα των ταχυδρομείων ανήκει στο Δημόσιο, για παράδειγμα η La Poste στη Γαλλία, η Correos στην Ισπανία και η Poste Italiane στην Ιταλία. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις ιδιωτικοποίησης, όπως η Deutsche Post στη Γερμανία και η Royal Mail στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Από τον περασμένο Μάιο η Correos έχει ξεκινήσει την υλοποίηση ενός εθνικού πλάνου μείωσης των καταστημάτων της σε όλη την Ισπανία. Το σχέδιο εντάσσεται στη «στρατηγική εκσυγχρονισμού», που περιλαμβάνει τη συγχώνευση υπηρεσιών σε λιγότερα σημεία. Αν και δεν σημειώθηκε αντίστοιχο κύμα αντιδράσεων όπως στην Ελλάδα, κάποιοι πολίτες αναρωτήθηκαν κατά πόσον οι περικοπές ήταν πραγματικά απαραίτητες. Οι αριθμοί όμως είναι αμείλικτοι: το 2024 ο οργανισμός κατέγραψε λειτουργικές ζημίες 94 εκατ. ευρώ, ενώ οι συνολικές ζημίες διαμορφώθηκαν σε 522 εκατ. ευρώ, κυρίως λόγω της πρόβλεψης 428 εκατ. ευρώ για το σχέδιο αναδιάρθρωσης του προσωπικού.
Σε σταυροδρόμι μετασχηματισμού βρίσκεται και η γαλλική La Poste, η οποία έχει περιορίσει το ωράριο στις αγροτικές περιοχές, ενώ παράλληλα έχει προχωρήσει σε συγχωνεύσεις μικρότερων καταστημάτων. Λόγω της συνεχούς πτώσης στην αλληλογραφία και της ταυτόχρονης ανόδου των δεμάτων, η εταιρεία έχει εστιάσει στην επέκταση του δικτύου των έξυπνων θυρίδων, αριθμώντας άνω των 128.000 σημείων, ενώ έχει δώσει έμφαση και στο κομμάτι των χρηματοοικονομικών υπηρεσιών.
Η Deutsche Post στη Γερμανία, η οποία αντιμετώπιζε υψηλό λειτουργικό κόστος και χαμηλή ανταγωνιστικότητα, ιδιωτικοποιήθηκε μεταξύ 1989 και 2000, όταν η κρατική Deutsche Bundespost διασπάστηκε σε Post, Telekom και Postbank και εισήχθη στο χρηματιστήριο. Σήμερα δραστηριοποιείται σε 220 χώρες με 600.000 υπαλλήλους και έχει εξελιχθεί σε παγκόσμια εταιρεία logistics, απορροφώντας την DHL. Η κρατική τράπεζα KfW κατέχει 20,5%, ενώ σημαντικοί ιδιώτες μέτοχοι είναι η BlackRock και η Goldman Sachs. Αν και η ιδιωτικοποίηση οδήγησε σε αύξηση κερδών και τζίρου, δεν είναι λίγες οι φωνές που επισημαίνουν τη μείωση των μισθών και τις δύσκολες συνθήκες εργασίας.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, την τελευταία δεκαετία εκτιμάται ότι κατέβασαν ρολά 1.000 τοπικά ταχυδρομεία. Οι παλιές υποδομές και η ανάγκη σημαντικών επενδύσεων ήταν μεταξύ των βασικών λόγων που οδήγησαν στην ιδιωτικοποίηση της Royal Mail. Η εταιρεία εισήχθη στο χρηματιστήριο του Λονδίνου το 2013 και δύο χρόνια αργότερα ολοκληρώθηκε η πλήρης ιδιωτικοποίηση με την πώληση του υπόλοιπου ποσοστού που κατείχε το κράτος.
