Οπως τα ίχνη των… δεινοσαύρων, οι οποίοι περιπλανιούνταν πριν από εκατομμύρια χρόνια στο Οξφορντσάιρ, έτσι και η εταιρική Βρετανία φέρει ακόμη τα αποτυπώματα των πανίσχυρων επιχειρηματικών ομίλων που διαλύθηκαν ο ένας μετά τον άλλον, έχοντας αφήσει όμως τα χνάρια τους στο οικονομικό τοπίο της Γηραιάς Αλβιώνας. Σε αντίθεση με τις ΗΠΑ, οι πάλαι ποτέ πανίσχυροι όμιλοι αποτελούν πλέον κεφάλαιο της οικονομικής ιστορίας της χώρας, το στίγμα τους όμως βρίσκεται παντού, από τα αεροδρόμια μέχρι τα νοσοκομεία, υπενθυμίζοντας μια εποχή που οι συγχωνεύσεις κυριαρχούσαν στη βρετανική αγορά. Τελευταίο παράδειγμα, και εξαιρετικά συμβολικό, αποτελεί ο όμιλος μηχανολογίας Smiths Group, μια πολυεθνική, με έδρα το Λονδίνο, που δραστηριοποιούνταν σε περισσότερες από 50 χώρες και απασχολούσε μέχρι πρότινος 15.000 υπαλλήλους.
Η μακρά λίστα διάσπασης ομίλων περιλαμβάνει εταιρείες όπως η Tomkins, η Thorn EMI και η Trafalgar House.
Η Smiths ιδρύθηκε το 1851 ως εταιρεία κοσμημάτων και ρολογιών και κέρδισε παγκόσμια φήμη το 1953, όταν ο σερ Εντμουντ Χίλαρι φορούσε ένα από τα ρολόγια της, καθώς ο ίδιος και ο Τένζινγκ Νοργκάι έγιναν οι πρώτοι άνθρωποι που κατέκτησαν το Εβερεστ. Εκατομμύρια άνθρωποι εξακολουθούν να βλέπουν πλέον την επωνυμία της καθημερινά καθώς περνούν από τους σαρωτές ανίχνευσης αεροδρομίων. Κατά ειρωνικό τρόπο, η Smiths Detection είναι μία από τις επιχειρήσεις που προορίζονται για πώληση από τον διευθύνοντα σύμβουλο, Ρόλαντ Κάρτερ. Ηδη έχει πουλήσει την προμηθεύτρια νοσοκομείων Smiths Medical, η οποία αγοράστηκε το 2022 από την ICU Medical με έδρα την Καλιφόρνια για 2,7 δισ. δολάρια. Την περασμένη εβδομάδα η Smiths Interconnect, πάροχος λύσεων συνδεσιμότητας (οπτικές ίνες και πομποδέκτες ραδιοσυχνοτήτων), πουλήθηκε έναντι 1,74 δισ. δολαρίων στη Molex, έναν κατασκευαστή με έδρα το Ιλινόι που ανήκει στην οικογένεια δισεκατομμυριούχων Κοχ.
Οταν ολοκληρωθεί η διαδικασία, η Smiths θα περιοριστεί σε μόνο δύο επιχειρήσεις: στην John Crane, προμηθευτή μηχανικών στεγανοποιήσεων και προϊόντων φιλτραρίσματος, και στη Flex-Tek, η οποία προμηθεύει εξαρτήματα που θερμαίνουν και μετακινούν υγρά και αέρια.
Ο Κάρτερ υποστηρίζει ότι η διάσπαση ήταν απαραίτητη, καθώς η εταιρεία «παρεξηγούνταν» από τους επενδυτές λόγω της πολυπλοκότητάς της. Η αγορά φαίνεται να επικροτεί την κίνηση, με τη μετοχή της Smiths να έχει αυξηθεί κατά περισσότερο από 30% μετά την ανακοίνωση της διάσπασης.
Η διάλυση του ομίλου Smiths σηματοδοτεί το τέλος μιας εποχής που περιελάμβανε γίγαντες με τεράστια ποικιλία δραστηριοτήτων. Ανάμεσά τους η BTR, που δραστηριοποιούνταν σε χημικά, υφάσματα και συσκευασίες, η Tomkins, πρώην κατασκευαστής ζωνών και αγκραφών, που ανήκε κάποτε στη βιομηχανία όπλων Smith & Wesson και στα αρτοποιεία Ranks Hovis McDougall και πουλήθηκε σε μια καναδική κοινοπραξία, και η Thorn EMI που οι δραστηριότητές της εκτείνονταν από τον φωτισμό και τον αμυντικό εξοπλισμό μέχρι την αλυσίδα δίσκων HMV, τη δισκογραφική εταιρεία EMI και τον ραδιοτηλεοπτικό φορέα Thames Television. Στο ίδιο μήκος κύματος η Trafalgar House ήταν μια εταιρεία ακινήτων που διαφοροποιήθηκε σε κατασκευές, μηχανική, ξενοδοχεία και ναυτιλία, και της οποίας τα περιουσιακά στοιχεία κάποτε περιελάμβαναν το ξενοδοχείο Ritz, το πολυτελές κρουαζιερόπλοιο QE2 και την εφημερίδα Daily Express. Αυτοί οι όμιλοι καθοδηγούνταν από διορατικούς ηγέτες όπως ο Οουεν Γκριν (BTR), ο Νάιτζελ Μπρόουκς (Trafalgar House) και ο Γκρεγκ Χάτσινγκς (Tomkins), οι οποίοι επιδίωκαν την ταχεία ανάπτυξη μέσω επιθετικών συγχωνεύσεων και εξαγορών, βελτιώνοντας την απόδοση με δραστικές περικοπές κόστους. Σήμερα, η στρατηγική αυτή έχει ξεθωριάσει. Η αγορά προτιμά εστιασμένες επιχειρήσεις που είναι ευκολότερα κατανοητές, αναλύονται καλύτερα και προσφέρουν –όπως αποδεικνύεται και στην περίπτωση της Smiths– υψηλότερες αποδόσεις και αποτιμήσεις.
