Καθώς οι τελευταίοι σκληροί περιορισμοί που επέβαλε το Πεκίνο στις εξαγωγές σπάνιων γαιών, αλλά και άλλων ειδών αναγκαίων στη σύγχρονη οικονομία, τινάζουν στον αέρα την παγκόσμια εφοδιαστική αλυσίδα, εκδηλώνεται ένα κύμα παγκόσμιας αντίδρασης. Εκτός από τον Αμερικανό πρόεδρο που απείλησε να απαγορεύσει τις εισαγωγές μαγειρικών ελαίων από την Κίνα, οι περισσότερες οικονομίες είτε σπεύδουν να αναζητήσουν εναλλακτικές λύσεις είτε μη βρίσκοντας άλλη λύση καταφεύγουν σε αντίποινα, που προσιδιάζουν στις αθέμιτες μεθόδους της Κίνας.
Στην Ινδία οι αυτοκινητοβιομηχανίες και οι βιομηχανίες εξαρτημάτων επισπεύδουν την παραγωγή μαγνητών από φερρίτη και τις σχετικές δοκιμές, καθώς το μέταλλο μπορεί να αποτελέσει εναλλακτική έναντι των σπάνιων γαιών χωρίς να υπόκειται στις αβεβαιότητες της γεωπολιτικής. Στην Ταϊβάν η κυβέρνηση ενθαρρύνει τις επιχειρήσεις να προχωρήσουν σε ανακύκλωση και επανεπεξεργασία των σπάνιων γαιών προκειμένου να διασφαλίσουν τη σταθερή προσφορά τους για τις εγχώριες βιομηχανίες, καθώς προβλέπει ότι τα τελευταία μέτρα της Κίνας θα πλήξουν τους τομείς της αυτοκινητοβιομηχανίας και τις βιομηχανίες παραγωγής drones, αλλά ευελπιστεί ότι θα παραμείνει αλώβητος ο κλάδος των μικροεπεξεργαστών. Στον πλέον απροσδόκητο ελιγμό ετοιμάζεται, όμως, να καταφύγει η Ε.Ε., που σχεδιάζει μέτρα στα πρότυπα της κινεζικής πρακτικής και συγκεκριμένα σχεδιάζει να υποχρεώνει εφεξής τις κινεζικές εταιρείες να εκχωρούν τεχνολογία στις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις για να τους επιτραπεί να λειτουργούν σε ευρωπαϊκές χώρες.
Εν ολίγοις, οι εμπλεκόμενοι στον εμπορικό πόλεμο τείνουν να μιμούνται ο ένας τις μεθόδους του άλλου, καθώς και η επιθετική πολιτική της Κίνας με τις σπάνιες γαίες έχει πρότυπο τη μεθοδολογία της Ουάσιγκτον, η οποία της δίνει τη δυνατότητα να επεκτείνει την ισχύ της πολύ πέραν των συνόρων της. Οπως τονίζουν οι Αρθουρ Κρέμπερ και Λάιλα Καβάζα της Gavekal Research, «έπειτα από προσπάθειες δεκαετιών, η Κίνα έχει κάποια πραγματικά τεχνολογικά πλεονεκτήματα έναντι της Αμερικής». Παράλληλα, όμως, αναλυτές επισημαίνουν ότι η επιβολή επιθετικών περιορισμών στις εξαγωγές σπάνιων γαιών μπορεί να δώσει δυναμική ώθηση στις προσπάθειες της Δύσης να φτιάξει εναλλακτικές εφοδιαστικές αλυσίδες και να μειώσει, έτσι, την κυριαρχία της Κίνας, όπως ακριβώς το εμπάργκο της Ουάσιγκτον στις εξαγωγές προηγμένων μικροεπεξεργαστών έδωσε φτερά στην καινοτομία και την ευρηματικότητα της Κίνας.
Αναλυτές επισημαίνουν ότι τα τελευταία μέτρα της Κίνας προδίδουν πως ο Κινέζος πρόεδρος Σι και γενικότερα η κινεζική ηγεσία έχουν προσαρμοστεί στις τακτικές που επινόησε πρώτη η Ουάσιγκτον όταν χρησιμοποίησε την κυριαρχία της σε κάποιους κρίσιμους τομείς ως όπλο κατά των ανταγωνιστών της. Οπως η Ουάσιγκτον έχει τη δυνατότητα να χρησιμοποιεί την υπεροχή του δολαρίου για να επεκτείνει την επιρροή της και την εξουσία της αλλού και να επιβάλει σε πολλές χώρες να την ακολουθήσουν, η Κίνα επιστρατεύει το όπλο των σπάνιων γαιών στο οποίο έχει παγκόσμιο μονοπώλιο. Και το κάνει με επιχειρηματολογία όμοια με εκείνη της Ουάσιγκτον, καθώς επικαλείται θέμα εθνικής ασφαλείας. Προ ημερών, όταν το κινεζικό υπουργείο Εμπορίου ανακοίνωσε τους σκληρούς περιορισμούς στις εξαγωγές σπάνιων γαιών, τους δικαιολόγησε επισημαίνοντας ότι πολλές σπάνιες γαίες έχουν εφαρμογές και χρήσεις στην παραγωγή στρατιωτικού υλικού. Αξιωματούχοι του Πεκίνου τόνισαν, άλλωστε, πως δεν πρόκειται να απαγορεύσουν πλήρως τις εξαγωγές των εν λόγω μετάλλων, αλλά θα εγκρίνουν όσες αιτήσεις πληρούν τις αναγκαίες προϋποθέσεις.
