Η Σανάε Τακαΐτσι βρίσκεται ένα βήμα πιο κοντά στο να εκφράσει τις σκληροπυρηνικές συντηρητικές της απόψεις για την Ιαπωνία. Το Σάββατο εξελέγη αρχηγός του κυβερνώντος Φιλελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος, γεγονός που την καθιστά φαβορί για να ψηφιστεί ως η επόμενη –και η πρώτη γυναίκα– πρωθυπουργός της χώρας από το κοινοβούλιο σε περίπου μια εβδομάδα. Συχνά παρομοιάζει τον εαυτό της με την πρώην πρωθυπουργό του Ηνωμένου Βασιλείου Μάργκαρετ Θάτσερ. Αλλά όποιος περιμένει από την Τακαΐτσι να υιοθετήσει τις οικονομικές πολιτικές της «Σιδηράς Κυρίας» θα απογοητευθεί βαθιά. Η Θάτσερ ήταν υπέρμαχος της δημοσιονομικής πειθαρχίας που υποστήριζε τα υψηλά επιτόκια. Η Τακαΐτσι, αντιθέτως, ήταν η μόνη από τους πέντε υποψηφίους για την ηγεσία που υποστήριζε την επιστροφή στην εξαιρετικά χαλαρή νομισματική και δημοσιονομική πολιτική του πολιτικού μέντορα Σίνζο Αμπε για την καταπολέμηση του αυξανόμενου κόστους ζωής στην Ιαπωνία. Εχει επίσης χαρακτηρίσει τις αποφάσεις της κεντρικής τράπεζας να αυξήσει το κόστος δανεισμού «ηλίθιες» – αν και μετά τη νίκη της δήλωσε ότι «η κυβέρνηση και η Τράπεζα της Ιαπωνίας πρέπει να κινηθούν παράλληλα και να συνεργαστούν μεταξύ τους στην καθοδήγηση της οικονομικής πολιτικής».
Οι αγορές λαμβάνουν πιο σοβαρά υπόψη τις προηγούμενες δηλώσεις της: τη Δευτέρα ο δείκτης Nikkei 225, ο κύριος δείκτης της χρηματιστηριακής αγοράς, σημείωσε άνοδο έως και 4,7% εν μέσω της προοπτικής μεγάλων μέτρων τόνωσης της οικονομίας, ενώ το γεν υποχώρησε κατά 1,7% σε πάνω από 150 ανά δολάριο. Οι αποδόσεις των κρατικών ομολόγων μειώθηκαν επίσης, εν μέσω προσδοκιών ότι η νίκη θα καθυστερήσει την επόμενη αύξηση των επιτοκίων από την κεντρική τράπεζα, καθώς αξιολογεί τις προθέσεις της Τακαΐτσι. Ο ισχυρισμός της ότι είναι η ανόθευτη κληρονόμος της κληρονομιάς του Σίνζο Αμπε είναι επίσης αμφισβητήσιμος. Η κυβέρνησή του ξεκίνησε ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις υπέρ της μετανάστευσης για να αντιμετωπίσει την έλλειψη εργατικού δυναμικού που προκλήθηκε από τη γήρανση του πληθυσμού της χώρας. Η Τακαΐτσι, εν τω μεταξύ, υποστηρίζει την επανεξέταση «των πολιτικών που επιτρέπουν την είσοδο ατόμων με εντελώς διαφορετικούς πολιτισμούς και υπόβαθρα». Ως πρωθυπουργός, δεν θα είχε επίσης την κοινοβουλευτική πλειοψηφία που απολάμβαναν τόσο η Μάργκαρετ Θάτσερ όσο και ο Σίνζο Αμπε. Αυτό προμηνύει πολιτική αναταραχή και πολιτική διαφωνία, καθώς η στροφή του Φιλελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος προς τα δεξιά προκαλεί συγκρούσεις με παλιούς συμμάχους αλλά και με νέους αντιπάλους. Το κόμμα Κομέιτο, εταίρος του συνασπισμού, έχει ήδη προειδοποιήσει ότι η αντιμεταναστευτική ρητορική της Τακαΐτσι είναι ένα από τα πολλά ζητήματα που αναμένεται να θέσουν σε κίνδυνο τη ζωτική τους συμμαχία. Εάν η έντονη πολιτική της ενθαρρύνει το νομοθετικό αδιέξοδο, η ισχυρή γραφειοκρατία της Ιαπωνίας πιθανότατα θα είναι σε θέση να προχωρήσει με την υπάρχουσα εντολή της, αφήνοντας σχετικά ανεπηρέαστη την ώθηση και την προσπάθεια για την ενίσχυση του κλάδου διαχείρισης πλούτου. Η Τακαΐτσι μπορεί, ωστόσο, να καταφέρει με κάποιον τρόπο να ενώσει τις διαφορετικές παρατάξεις σε βαθμό που να της επιτρέψει να χαράξει μια ριζικά διαφορετική οικονομική πορεία για την Ιαπωνία. Υπό την προϋπόθεση ότι θα επιμείνει στις προεκλογικές της θέσεις, αυτό θα δημιουργούσε μια λεγεώνα προβλημάτων, μεταξύ των οποίων ένα σημαντικά ασθενέστερο νόμισμα και ένα υψηλότερο χρέος και μάλιστα χωρίς καμιά εγγύηση αντιστάθμισης του υψηλότερου κόστους ζωής, το οποίο έχει βυθίσει το κόμμα της στις κάλπες. Η κληρονομιά που θα αφήσουν τέτοιες αλλαγές θα είναι αποκλειστικά δική της.
