Τα μεγαλύτερα και πιο φημισμένα χρηματοπιστωτικά κέντρα της Ευρώπης, το Λονδίνο, η Φρανκφούρτη και το Παρίσι, και δευτερευόντως άλλες σημαντικές αγορές, όπως εκείνη της Ζυρίχης, διανύουν μια παρατεταμένη περίοδο απουσίας αρχικών δημόσιων εγγραφών, ένα είδος «ξηρασίας». Την ίδια στιγμή, όμως, στο χρηματιστήριο της Στοκχόλμης υπάρχει μεγάλη δραστηριότητα, με τις εταιρείες που εισήχθησαν από την αρχή του έτους να έχουν αντλήσει 2 δισ. δολ. και την αγορά της σουηδικής πρωτεύουσας να αναδεικνύεται πλέον στην πιο καυτή ευρωπαϊκή αγορά για τις αρχικές δημόσιες εγγραφές.
Τα κεφάλαια ύψους 2 δισ. δολ. που έχουν αντλήσει φέτος εταιρείες με την εισαγωγή τους στο χρηματιστήριο της Στοκχόλμης είναι υπεροκταπλάσια από τον αντίστοιχο όγκο στο χρηματιστήριο του Λονδίνου και σαφώς πολύ μεγαλύτερα από τα αντίστοιχα στα χρηματοπιστωτικά κέντρα της Μαδρίτης, της Ζυρίχης και της Φρανκφούρτης.
Από την αρχή του έτους, εταιρείες μέσω δημόσιων εγγραφών έχουν αντλήσει 2 δισ. δολ. Κεφάλαια που δεν πλησιάζει ούτε η αγορά του Λονδίνου.
Αναμένονται άλλωστε μερικές σημαντικές εισαγωγές, όπως του εγχώριου κολοσσού Verisure και της τράπεζας NOBA, οι οποίες, σύμφωνα με τους ειδικούς του κλάδου, είναι το αποτέλεσμα μιας μακράς πορείας πολλών δεκαετιών. Οπως τονίζουν, το χρηματιστήριο της Στοκχόλμης οφείλει αυτή την επιτυχία του στο ευνοϊκό ρυθμιστικό πλαίσιο της Σουηδίας αλλά και στην άφθονη ρευστότητα, προϊόν της επενδυτικής παράδοσης των Σουηδών. Σύμφωνα με τον Γενς Πλένοφ, επικεφαλής του τομέα κεφαλαιαγορών στην DNB Carnegie, η Σουηδία «έχει κάτι που δεν θα βρεις πουθενά αλλού στην Ευρώπη» και είναι ο κύριος παράγοντας αυτής της επιτυχίας: «ένα οικοσύστημα εγχώριου κεφαλαίου που επενδύει στις μετοχές των εγχώριων εταιρειών και δραστηριοποιείται ιδιαιτέρως στις αρχικές δημόσιες εγγραφές». Αυτό το εγχώριο κεφάλαιο προσφέρει τα θεμέλια για συμφωνίες κάθε είδους και μεγέθους.
Πράγματι, το 70% του πλούτου των σουηδικών νοικοκυριών έχει τοποθετηθεί σε μετοχές, όταν ο μέσος όρος στην Ε.Ε. είναι 59%. Οι Σουηδοί διατηρούν μόλις το 10% των χρημάτων τους σε μετρητά, που είναι και το χαμηλότερο ποσοστό σε όλη τη Γηραιά Ηπειρο. «Αν κοιτάξει κανείς τον μέσο όρο των μικροεπενδυτών, θα διαπιστώσει πως στη Σουηδία είναι πολύ μεγαλύτερο το ποσοστό του πλούτου των νοικοκυριών που έχει επενδυθεί στο χρηματιστήριο της χώρας», επισημαίνει ο Κάσπερ Ντίτσοου, στέλεχος της Nordea. Ο ίδιος υπογραμμίζει πως «η Σουηδία ξεχωρίζει στην Ευρώπη». Πιο χαρακτηριστική είναι η περιγραφή του Πλένοφ που τονίζει πως «αν βρεθείς στη Στοκχόλμη και πάρεις ένα ταξί, ο ταξιτζής θα σου μιλήσει για τις τελευταίες επενδύσεις του. Αυτό σημαίνει ότι η χώρα έχει παράδοση και νοοτροπία επένδυσης». Ιδιαίτερο στοιχείο της είναι η προθυμία των μικροεπενδυτών να αναλάβουν το σχετικό ρίσκο που ενέχουν οι επενδύσεις σε μετοχές σε σύγκριση με τα ομόλογα και το οποίο είναι προϊόν συστηματικής πολιτικής από πλευράς σειράς κυβερνήσεων της χώρας.
Το 1958 το πρώτο αμοιβαίο
Το πρώτο αμοιβαίο κεφάλαιο στη Σουηδία ιδρύθηκε το 1958, σύμφωνα με τη σουηδική ένωση επενδυτικών ταμείων Fondbolagens Forening. Πέρασαν, όμως, 20 χρόνια μέχρις ότου αρχίσει να αναπτύσσεται η σημερινή εικόνα και καταλύτης στάθηκε η θέσπιση επενδυτικών λογαριασμών που λάμβαναν υπόψη το εκάστοτε επίπεδο των φόρων. Το 1990 υπήρχαν ήδη 1,7 εκατομμύριο τέτοιοι λογαριασμοί σε μια χώρα με πληθυσμό μόλις 8,5 εκατομμυρίων κατοίκων. Την τάση ενίσχυσε, όμως, περαιτέρω το 2012 η θέσπιση του επενδυτικού λογαριασμού που έστρεψε τους πολίτες προς την επένδυση σε μετοχές. Η εικόνα έρχεται σε οξεία αντίθεση με τη Βρετανία, όπου πολλά συνταξιοδοτικά ταμεία της χώρας έχουν διαφοροποιήσει το χαρτοφυλάκιό τους μειώνοντας δραστικά όσες τοποθετήσεις ενέχουν ρίσκο.
