Λίγες ώρες προτού λήξει η περίοδος εκεχειρίας, Ουάσιγκτον και Πεκίνο συμφώνησαν να την παρατείνουν για άλλες 90 ημέρες, μέχρι τα μέσα Νοεμβρίου, και να συνεχίσουν έως τότε τις συνομιλίες προκειμένου να βρεθεί κοινό έδαφος και να αποφευχθεί μια εκτόξευση των εκατέρωθεν δασμών και περιοριστικών μέτρων. Παραμένουν, ωστόσο, ακόμη τα κυριότερα σημεία αιχμής ανάμεσά τους, που εμποδίζουν την ανεύρεση κοινού εδάφους. Οπως σχολιάζει σχετικά ο Σινμπό Βου, διευθυντής του Κέντρου Αμερικανικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Φουντάν στη Σαγκάη, η σύναψη συμφωνίας προϋποθέτει παρατεταμένες και επίμονες «συνομιλίες που θα μοιάζουν με παζάρι» .
Το Πεκίνο αναμένεται να επιμείνει στις προτεραιότητές του όπως η ανάκληση των δασμών στα κινεζικά προϊόντα, η χαλάρωση των περιορισμών στις εξαγωγές αμερικανικής τεχνολογίας στην Κίνα και η άρση των κυρώσεων σε κινεζικές εταιρείες. Για τον Τραμπ, κύρια προτεραιότητα είναι να μειωθεί το εμπορικό έλλειμμα των ΗΠΑ από το διμερές εμπόριο, που σημαίνει πως θα απαιτήσει να αυξήσει η Κίνα τις εισαγωγές αμερικανικών προϊόντων και υπηρεσιών. Η μείωση του εμπορικού ελλείμματος των ΗΠΑ ήταν ευθύς εξαρχής στόχος του Τραμπ, όπως και η επαναφορά των βιομηχανιών και της παραγωγής τους εντός των ΗΠΑ. Κάτι τέτοιο θα προϋπέθετε και ενδέχεται να οδηγήσει τελικά σε αυξημένες αγορές αμερικανικών προϊόντων από την Κίνα αλλά και κινεζικές επενδύσεις στις ΗΠΑ. Στο δικό του μέσο κοινωνικής δικτύωσης ο Τραμπ έγραψε το βράδυ της Κυριακής ότι ελπίζει πως η Κίνα θα τετραπλασιάσει τις εισαγωγές αμερικανικής σόγιας.
Προτεραιότητα Τραμπ, να αυξηθούν οι κινεζικές εισαγωγές αμερικανικών προϊόντων – Tο Πεκίνο επιμένει στην ανάκληση δασμών.
Από το 2020 και την πρώτη θητεία του Ντόναλντ Τραμπ, οι δύο πλευρές είχαν υπογράψει προκαταρκτική συμφωνία που προέβλεπε αύξηση των εισαγωγών αμερικανικών προϊόντων και υπηρεσιών στην Κίνα αξίας 200 δισ. δολ. ετησίως και η τήρηση αυτής της συμφωνίας θα έθετε τέλος στον τότε εμπορικό πόλεμο. Το Πεκίνο, όμως, δεν τήρησε τα υπεσχημένα καθώς μεσολάβησε η πανδημία του κορωνοϊού που έπληξε την κινεζική οικονομία, όπως άλλωστε όλες τις οικονομίες. Τους τελευταίους μήνες, πάντως, η Κίνα έχει αυξήσει τις εισαγωγές αμερικανικής σόγιας κατά 36,2% τον Μάιο, 10,4% τον Ιούνιο και 18,4% τον Ιούλιο. Ενα άλλο σημείο αιχμής ανάμεσα στις δύο μεγαλύτερες οικονομίες του πλανήτη αφορά το θέμα των κινεζικών προϊόντων που εισάγονται στις ΗΠΑ μέσω τρίτων χωρών συχνά επειδή οι τρίτες χώρες τα επεξεργάστηκαν. Ο Αμερικανός πρόεδρος έχει επιβάλει δασμό 40% σε όλα αυτά τα κινεζικά προϊόντα μολονότι είναι δύσκολο να εντοπισθούν όλες αυτές οι έμμεσες εισαγωγές κινεζικών προϊόντων. Και βεβαίως, το αιωνίως ακανθώδες θέμα της υψηλής τεχνολογίας και των μικροεπεξεργαστών, καθώς το Πεκίνο θέλει να άρει η Ουάσιγκτον τους περιορισμούς που έχει θέσει στις εξαγωγές τεχνολογίας προς την Κίνα και ειδικότερα στις εξαγωγές μικροεπεξεργαστών προηγμένης τεχνολογίας που χρειάζονται για τα μοντέλα τεχνητής νοημοσύνης. Στις συνομιλίες που βρίσκονται ακόμη σε εξέλιξη το Πεκίνο ασκεί πιέσεις για την άρση αυτής της απαγόρευσης.
Εξίσου ακανθώδες θέμα ανάμεσα στις δύο πλευρές είναι οι στρατηγικής σημασίας πρώτες ύλες για τις σύγχρονες τεχνολογίες και ειδικότερα οι σπάνιες γαίες στις οποίες το Πεκίνο έχει παγκόσμια κυριαρχία, γεγονός που ενδεχομένως θα αναγκάσει τον Τραμπ σε υποχωρήσεις. Ακόμη κι αν οι δύο ανταγωνιστές υπογράψουν τελικά μια εμπορική συμφωνία, αυτή δεν θα καλύπτει τα θέματα που βρίσκονται στον σκληρό πυρήνα του εμπορικού πολέμου, όπως για παράδειγμα το πλεόνασμα βιομηχανικής παραγωγής της Κίνας, απόρροια των βαρύτατων επιδοτήσεων από το Πεκίνο. Οπως τονίζει ο Τζεφ Μουν, πρόεδρος της συμβουλευτικής China Moon Strategies και άλλοτε βοηθός του Αμερικανού εμπορικού εκπροσώπου στην Κίνα, «αν επομένως μείνει έτσι ελλιπής η συμφωνία, τότε ο εμπορικός πόλεμος θα εξακολουθήσει να σοβεί επ’ άπειρον». Προς το παρόν και για όσο θα διαρκεί η εκεχειρία και η διαπραγμάτευση, τα κινεζικά προϊόντα που εισάγονται στις ΗΠΑ θα υπόκεινται σε δασμούς 54,9% και οι εισαγωγές αμερικανικών προϊόντων στην Κίνα σε δασμούς 32,6%.
