Από τότε που ανέλαβε καθήκοντα ο πρόεδρος Τραμπ, οι οικονομολόγοι περιμένουν να δουν πώς θα επηρεάσουν οι πολιτικές του την οικονομία των ΗΠΑ. Μια σειρά από οικονομικά δεδομένα έχει δικαίως σημάνει συναγερμό για επιβράδυνση της ανάπτυξης και αύξηση του πληθωρισμού – ένα τρομακτικό οικονομικό σενάριο γνωστό ως στασιμοπληθωρισμός. Οι δασμοί του Τραμπ τροφοδοτούν πλέον σαφώς τον πληθωρισμό, ιδιαίτερα σε αγαθά όπως οι οικιακές συσκευές, τα αυτοκίνητα και τα τρόφιμα. Τους πρώτους έξι μήνες του έτους, οι πραγματικές καταναλωτικές δαπάνες αυξήθηκαν ελάχιστα, κατά 3% σε σύγκριση με πέρυσι. Η αύξηση του ΑΕΠ επιβραδύνθηκε περίπου κατά το ήμισυ, στο 1,2% φέτος από 2,5% πέρυσι. Οταν η συνολική ανάπτυξη μειώνεται τόσο απότομα, η αγορά εργασίας τείνει να ακολουθεί, κάτι που συνέβη: Η αύξηση των θέσεων εργασίας, κατά μέσον όρο 35.000 ανά μήνα μεταξύ Μαΐου και Ιουλίου, είναι επικίνδυνα κοντά στη στασιμότητα. Ενώ οι πρόεδροι πάντα παίρνουν την ευθύνη για τα καλά οικονομικά νέα και προσπαθούν να αποφύγουν τα κακά νέα (στην περίπτωση αυτού του προέδρου, απολύοντας τον αγγελιοφόρο), είναι συχνά δύσκολο να συνδέσουμε αυτό που συμβαίνει στην οικονομία με την τρέχουσα κυβέρνηση. Οχι αυτή τη φορά. Είτε πρόκειται για ιστορικά υψηλούς δασμούς είτε για απελάσεις που απειλούν να διαταράξουν την προσφορά εργασίας, οι πολιτικές του Τραμπ έχουν ωθήσει την οικονομική αβεβαιότητα σε επίπεδα πανδημίας. Αυτή η αβεβαιότητα έχει περιορίσει τις επενδύσεις, τις προσλήψεις και την κατανάλωση, ενώ οι δασμοί αυξάνουν τις τιμές. Με άλλα λόγια: στασιμοπληθωρισμός.
Για πολλούς Αμερικανούς ενηλίκους, το φάσμα του στασιμοπληθωρισμού φέρνει στον νου τη δεκαετία του 1970. Αλλά αν ο στασιμοπληθωρισμός του Τραμπ συνεχίσει να αυξάνεται, θα είναι σημαντικά διαφορετικός: Η οικονομική ζημιά θα είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου αυτοπροκληθείσα. Τη δεκαετία του ’70, ο στασιμοπληθωρισμός προκλήθηκε από «εξωγενείς κρίσεις» που επιδεινώνονταν από την αδράνεια της Ομοσπονδιακής Τράπεζας. Σήμερα ο Τραμπ προκαλεί τα δικά του προβλήματα, με δύο τρόπους. Πρώτον, εάν οι επιχειρήσεις που βοηθούν στον καθορισμό των τιμών ή στη λήψη αποφάσεων για τους μισθούς αρχίσουν να πιστεύουν ότι η Fed υποκύπτει στην αδιάκοπη πίεσή του, θα αυξήσουν τις τιμές εν αναμονή υψηλότερου, μακροπρόθεσμου πληθωρισμού. Αυτό θα αναγκάσει τη Fed να αντιδράσει με υψηλότερα επιτόκια, για να αποκαταστήσει και να διατηρήσει τον στόχο της για τον πληθωρισμό. Δεύτερον, ο συνδυασμός υψηλότερων επιτοκίων, τα οποία τροφοδοτούν υψηλότερα επιτόκια στεγαστικών δανείων, πιστωτικών καρτών και δανείων αυτοκινήτων και υψηλότερων τιμών θα εντείνει το μεγαλύτερο παράπονο των Αμερικανών: το κόστος ζωής.
