Η Ευρώπη διαπίστωσε τελικά ότι δεν είχε την ισχύ να οδηγήσει την Αμερική του Τραμπ σε μια εμπορική συμφωνία με τους δικούς της όρους και έτσι υπέγραψε μια συμφωνία που γέρνει σαφώς υπέρ των ΗΠΑ. Ως εκ τούτου, η συμφωνία για έναν γενικό δασμό 15% έπειτα από μια πολύμηνη αντιπαράθεση, αποτελεί δοκιμασία για τις φιλοδοξίες της Ε.Ε. να γίνει μια οικονομική δύναμη ικανή να αντισταθεί σε χώρες όπως οι ΗΠΑ ή η Κίνα. Το «κρύο ντους» είναι ακόμη πιο άβολο δεδομένου ότι η Ε.Ε. εδώ και καιρό παρουσιάζεται ως εξαγωγική υπερδύναμη και πρωταθλήτρια του εμπορίου που βασίζεται σε κανόνες, προς όφελος τόσο της δικής της ήπιας ισχύος όσο και της παγκόσμιας οικονομίας.
Σίγουρα πάντως ο νέος δασμός είναι πολύ πιο εύπεπτος από τον ανταποδοτικό δασμό 30% που ο Τραμπ απειλούσε να επιβάλει. Ενώ θα έπρεπε να διασφαλίσει ότι η Ευρώπη θα αποφύγει την ύφεση, πιθανότατα θα διατηρήσει την οικονομία της σε ύφεση: βρίσκεται κάπου ανάμεσα σε δύο σενάρια δασμών που η ΕΚΤ προέβλεψε τον περασμένο μήνα ότι θα σήμαιναν οικονομική ανάπτυξη 0,5%-0,9% φέτος σε σύγκριση με λίγο πάνω από 1% σε ένα περιβάλλον χωρίς εμπορικές εντάσεις. Ωστόσο, αυτό είναι ένα σημείο εκκίνησης που δύσκολα θα μπορούσε να φανταστεί κανείς πριν από λίγους μήνες, στην εποχή πριν από τον «Τραμπ 2.0», όταν η Ε.Ε. μπορούσε να βασιστεί σε δασμούς που θα κυμαίνονταν περίπου στο 1,5%.
Χρειάστηκαν μερικές εβδομάδες άκαρπων συνομιλιών με τους Αμερικανούς ομολόγους τους για να υποχωρήσουν οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι, με φόντο και την πίεση από τις εξαγωγικές επιχειρήσεις της Ε.Ε. για μια συμφωνία που θα τερμάτιζε την αβεβαιότητα, από τη φινλανδική Nokia μέχρι τη σουηδική χαλυβουργία SSAB. «Μας έφεραν σε δύσκολη θέση. Αυτή η συμφωνία είναι η καλύτερη δυνατή υπό τις παρούσες περιστάσεις», δήλωσε διπλωμάτης της Ε.Ε. Αυτή η ανισορροπία είναι εμφανής στην τελική συμφωνία. Οχι μόνο αναμένεται ότι η Ε.Ε. θα αποσύρει τώρα τυχόν αντίποινα και θα παραμείνει ανοιχτή σε αμερικανικά προϊόντα με τους ισχύοντες όρους, αλλά έχει επίσης δεσμευτεί για επενδύσεις ύψους 600 δισ. δολαρίων στις ΗΠΑ.
Καθώς εξελίσσονταν οι συνομιλίες, κατέστη σαφές ότι η Ε.Ε. διαπίστωσε ότι είχε περισσότερα να χάσει από μια ολοκληρωτική αντιπαράθεση. Τα αντίποινα με τα οποία απείλησε ανέρχονταν σε περίπου 93 δισ. ευρώ – λιγότερο από το μισό του πλεονάσματος του εμπορικού ισοζυγίου αγαθών των ΗΠΑ, ύψους σχεδόν 200 δισ. ευρώ.
Περιγράφοντας τη συμφωνία ως έναν επώδυνο συμβιβασμό που αποτελεί «υπαρξιακή απειλή» για πολλά από τα μέλη της, η Γερμανική Ενωση Χονδρικής, Εξωτερικού Εμπορίου και Υπηρεσιών (BGA) δήλωσε ότι η Ευρώπη καλείται να μειώσει την εξάρτησή της από τον μεγαλύτερο εμπορικό της εταίρο. «Ας δούμε τους τελευταίους μήνες ως ένα κάλεσμα αφύπνισης», δήλωσε ο πρόεδρος της BGA, Ντιρκ Τζαντούρα. «Η Ευρώπη πρέπει τώρα να προετοιμαστεί στρατηγικά για το μέλλον – χρειαζόμαστε νέες εμπορικές συμφωνίες με τις μεγαλύτερες βιομηχανικές δυνάμεις του κόσμου».
