Πέθανε, σε ηλικία 80 ετών, ο ιδρυτής και πρώην διευθύνων σύμβουλος της FedEx Corp, Φρέντερικ Σμιθ. Ο επιχειρηματίας ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 1970 με μερικά αεροπλάνα και σήμερα η εταιρεία αποστέλλει 16 και πλέον εκατ. πακέτα σε 220 χώρες και περιοχές του κόσμου, με ένα στόλο περίπου 700 αεροσκαφών, ενώ απασχολεί 530.000 εργαζομένους. Και όμως, η τύχη της εταιρείας αυτής, που αξίζει σήμερα περίπου 50 δισ. δολ., παίχτηκε κάποτε από τον Σμιθ σε ένα καζίνο στο Λας Βέγκας.
Η πρώτη ιδέα το 1965
Η ιδέα για τη FedEx γεννήθηκε από μια ιδέα που είχε ο Σμιθ όταν ήταν ακόμα φοιτητής στο Γέιλ. Το 1965 έγραψε μια εργασία για το μάθημα των οικονομικών, στην οποία επισήμαινε πως, καθώς οι κοινωνίες αυτοματοποιούνται, οι εταιρείες των υπολογιστών θα πρέπει να διασφαλίσουν ότι τα προϊόντα τους είναι αξιόπιστα. Οι υπολογιστές δεν θα μπορέσουν να κάνουν το επιχειρείν φθηνότερο, γρηγορότερο και καλύτερο εάν ο χρήστης δεν μπορεί να τους φτιάξει γρήγορα στην περίπτωση που χαλάσουν. Οι κατασκευαστές υπολογιστών χρειάζονται ένα πολύ γρήγορο και αποτελεσματικό σύστημα logistics και παραδόσεων εάν θέλουν να κρατήσουν τους πελάτες τους ευχαριστημένους, έγραφε ο φοιτητής.
Αλλά πριν προσπαθήσει να δημιουργήσει αυτό το σύστημα μόνος του, βρέθηκε να πολεμά με τους πεζοναύτες στο Βιετνάμ. Επέστρεψε από τον πόλεμο το 1971, για να διαπιστώσει ότι οι υπολογιστές είχαν αρχίσει να γίνονται απαραίτητο κομμάτι του επιχειρείν, αλλά τα συστήματα παραδόσεων δεν μπορούσαν να καλύψουν τις ανάγκες της εποχής. Ετσι, οραματίστηκε ένα σύστημα παραδόσεων που θα χρησιμοποιούσε τόσο αεροπλάνα όσο και φορτηγά, κάτι που ήταν ανήκουστο την εποχή εκείνη. Σε ηλικία 29 ετών ο Σμιθ ξεκίνησε τη Federal Express, βάζοντας δικά του χρήματα. Αρχικά δοκίμασε ένα δίκτυο παραδόσεων σε 25 πόλεις, μεταφέροντας με αεροπλάνο άδεια κουτιά σε όλη τη χώρα. Και στις 17 Απριλίου του 1973 ήταν έτοιμος να παραδώσει τα πρώτα κανονικά πακέτα.
Η αμερικανική εταιρεία απασχολεί 530.000 εργαζομένους και διανέμει πάνω από 16 εκατ. δέματα σε 220 χώρες και περιοχές.
Το σωτήριο Λας Βέγκας
Η παράδοση των πακέτων μπορεί να ήταν εύκολη, αλλά η FedEx δυσκολεύτηκε να βγάλει κέρδη. Τα τρία πρώτα χρόνια της λειτουργίας της είχε ζημίες 29 εκατ. δολ. Μάλιστα, όπως έχει παραδεχθεί ο Σμιθ, τον πρώτο καιρό αναγκάστηκε κάποιες φορές να ζητήσει από τους υπαλλήλους του να μην εξαργυρώσουν τις επιταγές της μισθοδοσίας τους, καθώς η εταιρεία δεν είχε χρήματα για να τις καλύψει. Κάποια στιγμή ο Σμιθ έφτασε σε σημείο απελπισίας. Οταν η τράπεζα αρνήθηκε την αίτησή του για ένα δάνειο που θα κρατούσε την εταιρεία ανοιχτή, ο επιχειρηματίας πήρε τα τελευταία 5.000 δολ. που είχαν απομείνει στα ταμεία της και τα έπαιξε στο Λας Βέγκας. Τελικά κέρδισε 27.000 δολ. στο μπλακ τζακ, αρκετά για να καλύψει τις 24.000 δολ. που χρειαζόταν η FedEx για καύσιμα και για να κρατήσει την εταιρεία ζωντανή για μία εβδομάδα.
Μοιάζει εύκολο σήμερα με τα αυτόματα συστήματα που είναι διαθέσιμα, όμως την εποχή εκείνη η Federal Express δυσκολευόταν να παρακολουθήσει πού βρισκόταν το κάθε πακέτο της και πού έπρεπε να πάει. Για να παρακολουθεί την πορεία του κάθε πακέτου, η FedEx άρχισε να χρησιμοποιεί μια μικρή, φορητή συσκευή που «σκάναρε» τα barcodes και στη συνέχεια έστελνε την πληροφορία στο κεντρικό σύστημα της εταιρείας. «Αυτό άλλαξε τα logistics για πάντα», έχει πει ο Σμιθ.
Το πακέτο του Τομ Χανκς
Το 2000 η FedEx βρέθηκε να πρωταγωνιστεί στη μεγάλη οθόνη, όταν ο Τομ Χανκς υποδύθηκε ένα στέλεχος της εταιρείας που έχει εμμονή με τον χρόνο και την ακρίβεια, στην ταινία «Ο ναυαγός». Στο φιλμ, το brand name της FedEx ήταν παντού, αλλά η πλοκή του σεναρίου στην αρχή φαινόταν να δυσφημεί την εταιρεία. «Οταν είπα στον υπεύθυνο του μάρκετινγκ ότι είχα συμφωνήσει να αφήσω ένα αεροπλάνο της FedEx να συντριβεί με τον Τομ Χανκς μέσα σε αυτό, σχεδόν λιποθύμησε», είχε πει ο Σμιθ στο CBS. Τελικά ο Σμιθ δικαιώθηκε. Οπως τόνισε, ήταν σαν μια διαφήμιση αξίας 100 εκατ. δολ. για την εταιρεία.
