O Μάικλ Αϊσνερ, που διορίστηκε το 1984 για να σώσει τη Walt Disney από τα «αρπακτικά» και άλλοτε απολάμβανε σεβασμού ως το σημαντικότερο δημιουργικό στοιχείο ενεργητικού του ομίλου ψυχαγωγίας, μπορεί να εξελίσσεται σήμερα στο μεγαλύτερο παθητικό της διοίκησης. Οταν ανέλαβε καθήκοντα, τα επίπεδα δημιουργικότητας ήταν μηδενικά. Σύμφωνα με τους επικριτές του, η σημερινή κατάσταση δεν απέχει πολύ από εκείνην την εποχή και, καθώς έχουν εξαντληθεί τα αποθέματα ικανών μάνατζερ, δεν υπάρχει κανείς ικανός να αντικαταστήσει τον κ. Αϊσνερ.
Ο ίδιος εξακολουθεί να πιστεύει ότι οι δημιουργικές του ικανότητες είναι το «κλειδί» για το μέλλον του Μαγικού Βασιλείου «του». Θεωρεί τον εαυτό του άνθρωπο που απολαμβάνει του σεβασμού των μετόχων, οι οποίοι τον βλέπουν ως τον αληθινό, μοναδικό κληρονόμο του «θείου Γουολτ». Για άλλους, ωστόσο, μεγαλοεπενδυτές, ανταγωνιστές, σημερινούς και πρώην υπαλλήλους και αναλυτές της Γουόλ Στριτ, θεωρείται αλαζών και άνθρωπος του οποίου οι ικανότητες περιορίζονται στην καθοδήγηση αντί για τη διαφώτιση.
Πίσω από τη δημόσια διαμάχη βρίσκεται μια κάμψη των επιδόσεων, η οποία έχει υπονομεύσει την πίστη της Γουόλ Στριτ στον κ. Αϊσνερ. H τιμή μετοχής της Disney έπεσε κατά 40% πέρυσι και σήμερα κοστίζει περί τα 15 δολάρια. O συνδυασμός της χαμηλής τηλεθέασης της ABC, της μείωσης των επισκεπτών στα θεματικά πάρκα του ομίλου διεθνώς και η πτώση κατά 17% των κινηματογραφικών εσόδων έχει συμβάλει στην κατακόρυφη πτώση των λειτουργικών κερδών. Οι αναλυτές αναμένουν ότι τα λειτουργικά κέρδη για το έτος που λήγει στις 30 Σεπτεμβρίου θα είναι μειωμένα σχεδόν κατά 30%, στα 3 δισ. δολάρια. Και εκτιμούν ότι «οι επόμενοι εννέα μήνες θα είναι κρίσιμοι» και πως η μεγάλη δοκιμασία θα είναι η ικανότητα του προέδρου του διοικητικού συμβουλίου να αντιστρέψει τις επιδόσεις του τηλεοπτικού δικτύου ABC.
O ίδιος ο κ. Αϊσνερ πιστεύει ότι η Disney είναι μια πολύ υποτιμημένη εταιρεία που υφίσταται σωρεία προβλημάτων, τα οποία σε μεγάλο βαθμό είναι έξω από τον έλεγχό της. Τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου προκάλεσαν πλήγμα στην τουριστική κίνηση, το ABC υπέστη τις συνέπειες της πτώσης των διαφημιστικών εσόδων και πλήθος ανταγωνιστικών στούντιο άρχισαν για πρώτη φορά ν’ ασχολούνται με τα κινούμενα σχέδια. Παρ’ όλα αυτά, η κατάσταση της Disney μπορεί να ανακάμψει σύντομα αν η ABC παρουσιάσει αρκετές επιτυχίες ώστε να αποκαταστήσει την τηλεθέαση και τα διαφημιστικά της έσοδα. Και η περικοπή κόστους θα βοηθήσει στη σταθεροποίηση των κερδών σε πάρκα και θέρετρα. Σε ό,τι αφορά τα κινηματογραφικά έσοδα, οι αναλυτές φοβούνται ότι η Disney παρουσίασε πέρυσι απώλειες της τάξης των 100 εκ. δολαρίων.
Οι επενδυτές, πάντως, δεν έχουν δει ακόμα ενδείξεις ανάκαμψης. Οσοι παρευρέθηκαν σε συνέλευση των μετόχων στη Νέα Υόρκη, την περασμένη εβδομάδα, εκφράζουν αμφιβολίες για τον τρόπο διοίκησης και το στρατηγικό όραμα του κ. Αϊσνερ. Δεν πρόκειται τόσο για το ζήτημα της ποιότητας και των δυνατοτήτων κερδοφορίας της Disney, όσο για το αν ο όμιλος έχει κατορθώσει να εμφανίσει ανάπτυξη και μετοχική αξία.
Ο κ. Αϊσνερ πιστεύει ακράδαντα ότι θα διαψεύσει τους επικριτές του. Ωστόσο, οι ανταγωνιστές θεωρούν ότι το ιστορικό του χρήζει μεγαλύτερης έρευνας. Οπως υποστηρίζουν, η πίστη του κ. Αϊσνερ στην ικανότητα μικροδιαχείρισης της δημιουργικής διαδικασίας ίσως συγκάλυψε τα ευρύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η εταιρεία. H αναμφισβήτητη αρχική επιτυχία του μπορεί να συνέβαλε στα στρατηγικά λάθη που σκιάζουν το μέλλον τόσο του ίδιου όσο και της εταιρείας του. O κ. Αϊσνερ δημιούργησε το ίδιο το μοντέλο της σύγχρονης αυτοκρατορίας MME αντλώντας από δημιουργικούς πόρους και χαρακτήρες και χρησιμοποιώντας τους για επέκταση των δραστηριοτήτων από τα θεματικά πάρκα ώς τις λιανικές πωλήσεις. Ωστόσο, η σχετική έλλειψη τέτοιων δημιουργικών πόρων, πρόσφατα, άφησε τη Disney χωρίς κάτι πρωτότυπο για να πυροδοτήσει τη μελλοντική της ανάπτυξη. Και τα δύο μεγαλύτερα «στοιχήματά» του ακόμα δεν έχουν αποφέρει κέρδη. Το δίκτυο ABC παραπαίει και τα θεματικά πάρκα των πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων αντιμετώπισαν κύμα ανταγωνιστών και κάμψη της βιομηχανίας ελεύθερου χρόνου, που επιδεινώθηκε από τις διεθνείς εξελίξεις.
Στις ΗΠΑ, πολλοί διευθύνοντες σύμβουλοι φοβούνται ότι -εφόσον ο διπλός ρόλος προέδρου και CEO είναι μια καθιερωμένη πρακτική στις μεγάλες εταιρείες- η αφαίρεση της προεδρίας από το φάσμα των καθηκόντων τους θα θεωρηθεί μια αρνητική ψήφος όσον αφορά τις διοικητικές ικανότητές τους.
