Μία στις τρεις μικρομεσαίες επιχειρήσεις στην Ελλάδα έχει έρθει σε επαφή με εργαλεία τεχνητής νοημοσύνης, κάτι που, αν μη τι άλλο, δείχνει ότι η τεχνολογία αυτή παύει πλέον να αποτελεί υπόθεση των «λίγων και των μεγάλων». Η χρήση αφορά κυρίως απλές εφαρμογές –όπως παραγωγή κειμένου και εικόνας–, αλλά ένας στους τρεις χρήστες έχει τολμήσει να προχωρήσει και σε πιο σύνθετες χρήσεις, όπως ανάλυση δεδομένων. Η τάση αυτή αποκαλύπτει ένα υφέρπον κύμα τεχνολογικού πειραματισμού, το οποίο μέχρι σήμερα δεν αποτυπωνόταν στα επίσημα στατιστικά. Ωστόσο παραμένει μεγάλο το ανεκμετάλλευτο δυναμικό, καθώς περίπου μία στις δύο επιχειρήσεις, αν και επενδυτικά ενεργή, δεν έχει ακόμη επιχειρήσει να αξιοποιήσει την τεχνητή νοημοσύνη. Τα παραπάνω αποτελούν μερικά από τα ευρήματα έρευνας της Εθνικής Τράπεζας με τίτλο «Η τεχνητή νοημοσύνη ως καταλύτης ανάπτυξης για τις ελληνικές επιχειρήσεις».
Βάσει διεθνών μελετών, η τεχνητή νοημοσύνη εκτιμάται ότι μπορεί να προσφέρει αύξηση της παραγωγικότητας κατά 17,5% σε ορίζοντα δύο δεκαετιών – δηλαδή μεγαλύτερη από εκείνη του Διαδικτύου (12,6%) και περίπου τη μισή από την επίδραση που είχαν τεχνολογίες όπως ο ηλεκτρισμός ή η ατμομηχανή (άνω του 30%). Στο σημερινό στάδιο, πάντως, τα αποτελέσματα στις επιχειρηματικές επιδόσεις παραμένουν περιορισμένα: οι χρήστες τεχνητής νοημοσύνης εμφανίζουν πωλήσεις αυξημένες κατά μόλις μία ποσοστιαία μονάδα, πιθανώς επειδή η χρήση παραμένει πειραματική και όχι ακόμη ενσωματωμένη στον πυρήνα της παραγωγικής διαδικασίας. Οπως επισημαίνεται στην έρευνα, το πρώτο ζητούμενο για την αύξηση της παραγωγικότητας εξακολουθεί να είναι η ενίσχυση των κεφαλαιακών επενδύσεων και ειδικότερα η κάλυψη του επενδυτικού κενού της Ελλάδας έναντι της Ε.Ε., το οποίο παραμένει στο 32%. Η έρευνα της ΕΤΕ διακρίνει τις επιχειρήσεις σε τέσσερις κατηγορίες:
• Δυναμικές, που αποτελούν το 25%: συνδυάζουν ενεργή επενδυτική, ταυτόχρονα αξιοποιούν την τεχνητή νοημοσύνη και έτσι βρίσκονται ήδη σε τροχιά τεχνολογικού μετασχηματισμού.
• Ελπιδοφόρες, οι οποίες αποτελούν το 6%: μπορεί να μην επενδύουν συστηματικά (κυρίως λόγω οικονομικών πιέσεων), αλλά έχουν κάνει τα πρώτα βήματα στη χρήση τεχνητής νοημοσύνης, δείχνοντας έτσι προθυμία να συμμετάσχουν ενεργά στις εξελίξεις.
• Παραδοσιακοί επενδυτές (49%): διαθέτουν επενδυτική δραστηριότητα, κυρίως σε υποδομές και εξοπλισμό, αλλά δεν έχουν ακόμη πειραματιστεί με τεχνητή νοημοσύνη. Καθώς στοχεύουν στρατηγικά στη βελτίωση της παραγωγικότητας, αποτελούν φυσικούς αποδέκτες της τεχνολογίας, υπό την προϋπόθεση σωστής ενημέρωσης.
• Αδύναμες επιχειρήσεις (20%): ούτε επενδύουν ούτε αξιοποιούν την τεχνητή νοημοσύνη, δεν φαίνεται γενικά να αναγνωρίζουν την ανάγκη για αλλαγή και έτσι αποτελούν το πιο στατικό τμήμα των ΜμΕ.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει, τέλος, η αναζήτηση των αιτιών μη επένδυσης στην τεχνητή νοημοσύνη. Το 50% των ΜμΕ πιστεύει ότι είναι κάτι που δεν τις αφορά, ενώ το 25% παραδέχεται ότι έχει έλλειψη της σχετικής γνώσης.
