Σχεδόν το σύνολο των μεγάλων αλυσίδων οργανωμένου λιανεμπορίου που δραστηριοποιούνται στον κλάδο των τροφίμων, ακόμη και αυτές που εμφανίζουν κερδοφορία, έχουν πλησιάσει εκπρόσωποι ξένων επενδυτικών κεφαλαίων και μεταξύ αυτών και distress funds, σύμφωνα με καλά πληροφορημένους παράγοντες του κλάδου. Το προηγούμενο διάστημα είχε γίνει γνωστό ότι επενδυτικό fund είχε προσεγγίσει την αλυσίδα σούπερ μάρκετ Βερόπουλος, όμως αυτή δεν είναι η μοναδική περίπτωση, καθώς επισκέψεις έχουν γίνει και σε άλλες μεγάλες αλυσίδες της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης που ανήκουν τόσο σε Ελληνες επιχειρηματίες όσο και σε ξένους ομίλους. Μέχρι στιγμής δεν έχει «υποκύψει» κάποια αλυσίδα, ωστόσο η κατάσταση που επικρατεί (και) στο λιανεμπόριο τροφίμων τις καθιστά εξαιρετικά ευάλωτες στις διαθέσεις των distress funds.
Οπως χαρακτηριστικά επισημαίνουν στελέχη της αγοράς, η τρίτη εβδομάδα του φετινού Μαρτίου ήταν η χειρότερη από πλευράς τζίρου της τελευταίας 30ετίας, καθώς σημειώθηκε υποχώρηση σε σχέση με πέρυσι κατά 20%.
Τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ) δείχνουν ότι τον Ιανουάριο του 2012 ο δείκτης κύκλου εργασιών στα μεγάλα καταστήματα τροφίμων υποχώρησε κατά 4,3% σε σχέση με τον Ιανουάριο του 2011, ενώ ο δείκτης όγκου (κύκλος εργασιών σε σταθερές τιμές) υποχώρησε κατά 6,7% σε σχέση με πέρυσι.
Αυτό που επιχειρούν να εκμεταλλευθούν τα συγκεκριμένα επενδυτικά κεφάλαια είναι η έλλειψη ρευστότητας στην ελληνική αγορά και ο δύσκολος έως αδύνατος τραπεζικός δανεισμός. Αυτή τη στιγμή, σημαντικές αλυσίδες σούπερ μάρκετ με πολυετή παρουσία στην ελληνική αγορά, οι οποίες εξελίχθηκαν από οικογενειακές επιχειρήσεις αρχικά, είναι εκτεθειμένες σε μεγάλα δάνεια. Ελληνική αλυσίδα με σημαντικό μερίδιο στην αγορά της Αττικής φέρεται να έχει οφειλές αυτή την περίοδο ύψους 600 εκατ. ευρώ σε τράπεζες και προμηθευτές. Ειδικά στο λιανεμπόριο τροφίμων οι πιέσεις είναι ισχυρές, με τις αλυσίδες να καθυστερούν τις πληρωμές προς τους προμηθευτές και τις εταιρείες ασφάλισης πιστώσεων να έχουν μειώσει πολύ το όριο ασφάλισης, ακόμη και στους leaders του κλάδου.
Εκπρόσωποι των distress funds πλησιάζουν τις αλυσίδες προτείνοντας είτε ανάληψη μέρους των δανείων είτε παροχή ρευστότητας έναντι απόκτησης μικρού αρχικά μειοψηφικού ποσοστού στην επιχείρηση. Εάν το καταφέρουν αυτό, θα περιμένουν στη συνέχεια να γίνει αύξηση μετοχικού κεφαλαίου και έχοντας την απαιτούμενη ρευστότητα, να αποκτήσουν τελικά τον έλεγχο των επιχειρήσεων.
Παράγοντες του κλάδου επισημαίνουν ότι σε αυτήν την περίπτωση το καλύτερο που έχουν να κάνουν οι επιχειρήσεις είναι αυτό που απέφευγαν τα προηγούμενα χρόνια, δηλαδή να ενώσουν τις δυνάμεις τους μέσα από συγχωνεύσεις, αφήνοντας απέξω τα distress funds τα οποία αυτήν την περίοδο καιροφυλακτούν.
