Φθηνότερες συναλλαγές για τους δανειολήπτες καταναλωτικών δανείων και τους κατόχους πιστωτικών καρτών υπόσχεται το νέο περιβάλλον για τις πληρωμές, που επιτρέπει σε εταιρείες, οι οποίες δεν ανήκουν σε τράπεζες, να χορηγούν καταναλωτικά δάνεια και κάρτες. Το νομοσχέδιο, που ενσωματώνει κοινοτική οδηγία, κατατέθηκε στη Βουλή από το υπ. Οικονομίας και επιτρέπει μεταξύ άλλων σε μεγάλες εμπορικές αλυσίδες, σούπερ μάρκετ, εταιρείες κινητής τηλεφωνίας κ.ά. να αξιοποιούν τη σχετική δυνατότητα, ιδρύοντας αυτόνομες εταιρείες, που θα προσφέρουν και θα εκτελούν τέτοιες συναλλαγές.
Στο πλαίσιο αυτό μεγάλες εταιρείες, όπως το ΙΚΕΑ, το Carrefour κ.ά. θα μπορούν να εκδίδουν πιστωτική κάρτα, εκκαθαρίζοντας παράλληλα οι ίδιες το σύνολο των συναλλαγών που διενεργείται μέσω του δικτύου τους. Η βασική αλλαγή που επιφέρει το νομοσχέδιο είναι ο απογαλακτισμός της αγοράς του πλαστικού χρήματος από τις τράπεζες. Στον απογαλακτισμό του χώρου των υπηρεσιών πληρωμής από το τραπεζικό σύστημα βασίζεται και η προσδοκία για μείωση του κόστους παροχής υπηρεσιών, στον βαθμό που οι επιχειρήσεις αυτές αφενός θα λειτουργούν με λιγότερα κεφάλαια και αφετέρου δεν θα καταβάλλουν προμήθεια και θα είναι έτσι σε θέση να προσφέρουν τις σχετικές υπηρεσίες φθηνότερα.
Το νομοσχέδιο θέτει αυστηρούς όρους για την ορθή εκτέλεση όλων των υπηρεσιών πληρωμής τόσο από τα πιστωτικά ιδρύματα, τα ιδρύματα έκδοσης ηλεκτρονικού χρήματος, τα γραφεία ταχυδρομικών επιταγών και τα ιδρύματα πληρωμών (financial institutions). Οι πάροχοι θα υπόκεινται σε κανόνες κεφαλαιακής επάρκειας με βάση το ρίσκο που αναλαμβάνουν και θα εποπτεύονται από την Τράπεζα της Ελλάδος. Η σωστή εκπλήρωση της υποχρέωσης για έγκαιρη πληρωμή είναι βασικό πεδίο, που ρυθμίζει το νομοσχέδιο, απαγορεύοντας σε όσους μεσολαβούν στην εκτέλεση πράξεων πληρωμής, να προβαίνουν σε κρατήσεις σε ό,τι αφορά το μεταφερόμενο ποσό. Οι υπηρεσίες πληρωμών, που ρυθμίζονται, περιλαμβάνουν τις καταθέσεις μετρητών σε λογαριασμό πληρωμών, τις εντολές άμεσης χρέωσης, την εκτέλεση πράξεων πληρωμής με κάρτα και την εκτέλεση μεταφορών πίστωσης, συμπεριλαμβανομένων των πάγιων εντολών.
Ετσι τόσο οι τράπεζες, όπως και τα γραφεία ταχυδρομικών επιταγών ή τα ιδρύματα πληρωμών, που πραγματοποιούν παρόμοιες κινήσεις, υποχρεώνονται να μεταφέρουν το ποσό ακέραιο και σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, χωρίς δηλαδή η παρακράτηση προμήθειας να θίγει το μεταφερόμενο ποσό. Ο χρήστης των υπηρεσιών θα μπορεί επίσης να ζητήσει επιστροφή των χρημάτων του εντός οκτώ εβδομάδων από την ημερομηνία χρέωσης των σχετικών ποσών, σε περίπτωση που η πληρωμή που κατέβαλε υπερβαίνει το ποσό που θα ανέμενε εύλογα ο πληρωτής.
