Στη «Διαύγεια» δημοσιεύθηκε πριν από μερικές μέρες μια απόφαση της Ρυθμιστικής Αρχής Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων (ΡΑΑΕΥ) με εξαιρετικό ενδιαφέρον. Κλήθηκε να αποφανθεί εάν σωστά μια δημοτική επιχείρηση δεν πλήρωνε το ρεύμα της. Και όχι για λίγους μήνες. Αλλά για πολλά χρόνια. Οχι για τις λάμπες των γραφείων της, αλλά για την ηλεκτροδότηση του κυκλώματος ύδρευσης, άρδευσης και αποχέτευσης, μεγάλο αριθμό εγκαταστάσεων, συμπεριλαμβανομένης μεγάλης κεντρικής εγκατάστασης επεξεργασίας λυμάτων (βιολογικός καθαρισμός), γεωτρήσεων, αντλιοστασίων ύδρευσης, αλλά και αντλιοστασίων λυμάτων. Μεγάλου μέρους, δηλαδή, των στοιχειωδών υποδομών της περιοχής.
Η εν λόγω εταιρεία (θα μπορούσε να είναι οποιαδήποτε άλλη) είχε σταματήσει, όπως αναφέρεται στην απόφαση, να πληρώνει το ρεύμα της από το 2020. Τον Σεπτέμβριο του 2024, τέσσερα χρόνια μετά, προσέφυγε στη ρυθμιστική αρχή καταγγέλλοντας ότι ο πάροχος ενέργειας τιμολογεί τις ενεργοβόρες εγκαταστάσεις της σαν οικιακούς πελάτες, με αποτέλεσμα να πληρώνει (δεν πλήρωνε τίποτα ούτως ή άλλως) πολύ ακριβά την κιλοβατώρα και επίσης ότι δεν προχωράει σε νέες συνδέσεις εγκαταστάσεων της δημοτικής επιχείρησης. Η απόφαση που βγήκε διαπίστωνε κάτι που ήδη προφανώς το ήξεραν στη δημοτική επιχείρηση, απλώς ήθελαν να κερδίσουν χρόνο, ότι όλες οι παροχές ήταν ενταγμένες σε επαγγελματικό τιμολόγιο. Οχι σε οικιακό, άρα αυτό που κατήγγειλαν δεν ίσχυε.
Ο πάροχος αποκάλυψε από την πλευρά του ότι η δημοτική επιχείρηση συσσώρευσε ληξιπρόθεσμες οφειλές άνω των 12 εκατ. ευρώ, ενώ έχει απορρίψει προτάσεις διακανονισμού που περιλάμβαναν έως και 48 μηνιαίες δόσεις με τριτεγγυητή τον δήμο. Καμία συνεννόηση δηλαδή, με τη σιγουριά ότι η ηλεκτροδότηση δεν θα κοπεί ποτέ.
Τις περίφημες δημοτικές επιχειρήσεις και τα χρέη που δημιούργησαν λόγω κακοδιαχείρισης τις πληρώνουμε χρόνια.
Η εν λόγω δημοτική επιχείρηση, ενώ δεν πλήρωνε ούτε ρύθμιζε, μόνο συσσώρευε χρέη, ήθελε να ηλεκτροδοτήσει και 11 νέες εγκαταστάσεις. Αντλιοστάσια λυμάτων, ολοκληρωμένα, σύγχρονα, φτιαγμένα για να λύσουν πραγματικά προβλήματα της πόλης και παρέμεναν εκτός χρήσης αναμένοντας τη σύνδεσή τους με το ρεύμα. Ο πάροχος είπε το προφανές. Οτι δεν πρόκειται να παρέχει κανένα νέο λογαριασμό σε πελάτη με ανεξόφλητα χρέη τέτοιου μεγέθους.
Η ρυθμιστική αρχή αναφέρει στο σκεπτικό της απόφασης ότι η δημοτική επιχείρηση, όπως κάθε καταναλωτής έχει δικαίωμα, εάν δεν βρίσκει ικανοποιητικό τιμολόγιο από έναν πάροχο μπορεί να πάει σε έναν άλλον, η αγορά είναι ανοιχτή. Επιπλέον, η Αρχή ασκεί εμμέσως κριτική στη λειτουργική πρακτική της δημοτικής επιχείρησης. Παρότι δεν ικανοποιείται από την τιμολόγηση, παραμένει στον ίδιο πάροχο χωρίς να εξυπηρετεί τις υποχρεώσεις της, αφήνοντας τις οφειλές να συσσωρεύονται επί σειρά ετών. Την καλεί, τέλος, να προσέλθει και να ρυθμίσει έστω τις οφειλές της.
Η υπόθεση αναδεικνύει ότι στην τοπική αυτοδιοίκηση, έναν βασικό πυλώνα του κράτους, υπάρχουν ακόμα θύλακοι που λειτουργούν σαν να μη συνέβη τίποτα στη χώρα τα τελευταία 20 χρόνια. Σαν να μην άλλαξαν οι κανόνες, σαν να μη χρεοκόπησε η χώρα, σαν να μην υπάρχουν δημότες που πληρώνουν τα δημοτικά τέλη τους και απαιτούν κάποιες συγκεκριμένες υπηρεσίες. Τις περίφημες δημοτικές επιχειρήσεις και τα χρέη που δημιούργησαν λόγω κακοδιαχείρισης τις πληρώνουμε χρόνια. Απλώς νομίζαμε ότι είχαμε απαλλαγεί από αυτές και τον τρόπο λειτουργίας τους.
