Μπορούμε να υποκρινόμαστε όσο θέλουμε ότι ξεμπερδέψαμε με τον πληθωρισμό, ότι δεν χρειάζεται να κάνουμε κάτι, αλλά υπάρχει και η πραγματικότητα. Εβδομο υψηλότερο πληθωρισμό η Ελλάδα στους «27» της Ε.Ε., πέμπτο υψηλότερο σε επίπεδο Ευρωζώνης, ανακοινώθηκε για τον Ιούνιο από την Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία.
Το πρόβλημα εντοπίζεται κυρίως στον δομικό πληθωρισμό, χωρίς ενέργεια και τρόφιμα, που παραμένει υψηλότερα από τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, για σημαντικό διάστημα πλέον. Ολοι πάνε προς το 2% και κάτω, εμείς κινούμαστε ανοδικά. Για μεγάλο διάστημα πλέον πάνω από το όριο κινδύνου του 3%. Οπως συμβαίνει εδώ και καιρό, η νέα εποχή του πληθωρισμού κυριαρχείται από τον τομέα των υπηρεσιών, δηλαδή τουρισμός, εστίαση, αλλά και νομικές, λογιστικές και λοιπές υπηρεσίες πάσης φύσεως. Δηλαδή επαγγέλματα που κυριαρχούνται από κυρίως εργατικό, άντε και κανονιστικό κόστος λειτουργίας. Καμία σχέση με τους εξωγενείς παράγοντες της προηγούμενης τριετίας. Ολοι ζητούν κάτι παραπάνω ως αμοιβή από αυτό που λάμβαναν, καθώς τα «μαύρα» περιορίζονται και αυτό περνάει αμέσως στο κόστος των υπηρεσιών. Προσθέστε και νέα κόστη, όπως αυτά της ηλεκτρονικοποίησης, ψηφιακή κάρτα εργασίας και άλλα, που τον Ιούλιο εφαρμόζονται για πρώτη φορά, όπως το ψηφιακό πελατολόγιο. Στους ιδιωτικούς χώρους στάθμευσης το κόστος έχει ξεφύγει ακόμα περισσότερο από τη στιγμή που εξαφανίστηκαν τα «μαύρα» στις αρχές του μήνα.
Μεγάλο μέρος της ανοδικής τάσης τροφοδοτεί και η αύξηση του μισθολογικού κόστους, λόγω στενότητας της αγοράς ειδικά σε θέσεις ανειδίκευτης εργασίας σε τομείς του τουρισμού.
Ο πληθωρισμός των τροφίμων επιστρέφει επίσης, αν και με μικρότερο ρυθμό από την άνοδο του 2021 και του 2022. Η πτώση των τιμών της ενέργειας συνεχίζει να συγκρατεί το σύνολο, σώζοντας εν μέρει την κατάσταση.
Ο διευθυντής του ΙΟΒΕ Νίκος Βέττας έλεγε χθες ότι το υποτιμημένο θέμα του πληθωρισμού συνεχίζει να στερεί από τη χώρα ανταγωνιστικότητα και μέσω αυτής της έλλειψης υποσκάπτεται η δυνατότητα αύξησης των εισοδημάτων των πολιτών. Περιγράφει διπλό χτύπημα στην αγοραστική δύναμη. Ακρίβεια από τη μια, αδυναμία αύξησης των ονομαστικών εισοδημάτων από την άλλη.
Ολα αυτά όταν συμβαίνουν σε μια χώρα όπου τα εισοδήματα δεν έχουν ανακάμψει ή τέλος πάντων υπολείπονται κατά πολύ του ευρωπαϊκού μέσου όρου, τα συνεχώς αυξανόμενα επίπεδα πληθωρισμού πιέζουν ξανά τους πιο αδύναμους οικονομικά. Η μεγάλη παγίδα είναι ότι οι όποιες φοροελαφρύνσεις ανακοινωθούν στη ΔΕΘ, αν δεν συνδυαστούν με πολιτικές ανάσχεσης του φαινομένου, θα πέσουν και αυτές στον «κουβά» του πληθωρισμού.
