Μια νέα, εξελιγμένη γενιά από τσάντες «μαΐμού» ή αλλιώς «superfakes», όπως είναι γνωστές στον κλάδο, απειλεί τη βιομηχανία ειδών πολυτελείας και τροφοδοτεί μία παραοικονομία χιλιάδων δολαρίων.
Οι παραχαράκτες έχουν τελειοποιήσει τις απομιμήσεις, αναμορφώνοντας τις επιχειρήσεις τους και επενδύοντας σε ιδιωτικούς χώρους online για να διαθέσουν τα προϊόντα τους, γράφει η Wall Street Journal. Πλέον λαμβάνουν παραγγελίες μέσω WhatsApp ή Telegram, παρέχουν εξυπηρέτηση σε πραγματικό χρόνο και παραδίδουν τα προϊόντα απευθείας στην πόρτα των πελατών τους. Οι fake τσάντες –που ονομάζονται πλέον αντίγραφα, «καθρέφτες» ή υπερκλώνοι– φαίνονται τόσο καλές όσο οι αληθινές και κοστίζουν από 500 έως 5.000 δολάρια. Οι πλαστογράφοι πληρώνουν, μάλιστα, αδρά ινφλουένσερ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να προωθούν παράνομα προϊόντα απευθείας σε Αμερικανούς και Ευρωπαίους καταναλωτές.
Το φαινόμενο κερδίζει έδαφος σε μία εποχή που οι καταναλωτές της «Γενιάς Ζ» αμφέβαλλαν ήδη για τα γνήσια είδη πολυτελείας και τις υπέρογκες τιμές τους. Δημοφιλείς τσάντες, όπως μια Lady Dior λόγου χάριν, πωλούνται έως και 15 φορές πάνω από το κόστος κατασκευής τους, σύμφωνα με τη χρηματιστηριακή εταιρεία Bernstein. «Η αγορά των απομιμήσεων είναι ένας τρόπος να δείχνουμε στις μεγάλες μάρκες το μεσαίο δάχτυλο», λέει η Μαριάν Μακάρ, ειδικός μάρκετινγκ πολυτελών ειδών, η οποία έχει ερευνήσει το φαινόμενο των «superfakes».
Η ψυχρότερη στάση των νεαρών αγοραστών απέναντι στην αυθεντική πολυτέλεια φαίνεται ότι πλήττει την κερδοφορία του κλάδου. Πέρυσι, οι αγοραστές της γενιάς Ζ δαπάνησαν περίπου 5 δισ. δολάρια λιγότερα σε μάρκες πολυτελείας από ό,τι το 2023, σύμφωνα με στοιχεία της Bain & Co.
Οι παραχαράκτες λαμβάνουν παραγγελίες μέσω WhatsApp ή Telegram και παραδίδουν τα προϊόντα απευθείας στην πόρτα των πελατών τους.
Η αλλαγή στάσης απέναντι στις «σούπερ απομιμήσεις» είναι ένα δώρο για τους παραχαράκτες που προωθούν τα προϊόντα τους ως μια οικονομικά έξυπνη εναλλακτική λύση: Γιατί να πληρώσει κανείς 11.000 δολάρια για μια αυθεντική κλασική τσάντα Chanel όταν μπορεί να αποκτήσει ένα σχεδόν πανομοιότυπο αντίγραφο 600 δολαρίων από ένα κινεζικό εργοστάσιο που προμηθεύεται το δέρμα από τον ίδιο Ευρωπαίο προμηθευτή;
Μερικές από τις τσάντες «μαϊμού», μάλιστα, είναι τόσο καλές που δεν μπορούν να εντοπιστούν με γυμνό μάτι, παρά μόνον με ακτίνες Χ.
Οι επαγγελματίες κατά των παραποιήσεων έχουν διάφορες θεωρίες για το πώς οι απομιμήσεις έγιναν τόσο καλές. Μία από αυτές είναι η βιομηχανική κλοπή. Οι μάρκες πολυτελείας αποθηκεύουν τις οδηγίες κατασκευής σε ψηφιακά πρότυπα, γνωστά ως tech packs. Αυτά τα εγχειρίδια περιέχουν ένα υπολογιστικό φύλλο excel με τις ακριβείς μετρήσεις μιας τσάντας, λεπτομέρειες για τα νήματα, τα διακοσμητικά και το δέρμα που χρησιμοποιήθηκε. Εάν αυτό πέσει σε λάθος χέρια, οι παραχαράκτες μπορούν εύκολα να δημιουργήσουν αντίγραφο.
Οι καλύτερες σούπερ απομιμήσεις παράγονται σε εργοστάσια στην Κίνα που λειτουργούν νόμιμες επιχειρήσεις για λιανοπωλητές μόδας, τη νύχτα ωστόσο λειτουργούν βάρδιες-φαντάσματα που παράγουν fake προϊόντα.
Ενας ανεξάρτητος πωλητής μπορεί να κερδίσει από 5.000 έως 20.000 δολάρια τον μήνα σε προμήθεια. Τα εργοστάσια πλαστών προϊόντων έχουν επίσης μεγάλα κέρδη. Μια πλαστή τσάντα υψηλής ποιότητας κοστίζει περίπου 150 δολάρια για να παραχθεί στην Κίνα, συμπεριλαμβανομένης της εργασίας και των υλικών. Τα λειτουργικά περιθώρια μπορεί να είναι 50% ή υψηλότερα εάν το εργοστάσιο χειρίζεται απευθείας τις δικές του πωλήσεις.
