Πριν από ένα μήνα, τα σχέδια της Γερμανίας να επιδοτήσει το κόστος ενέργειας των πιο ενεργοβόρων βιομηχανιών της είχε μπλοκαριστεί από τους ευρωπαϊκούς κανόνες περί κρατικών ενισχύσεων. Από χθες, όλες οι χώρες της Ε.Ε. θα μπορούν να επιδοτούν με κανόνες τις ενεργοβόρες βιομηχανίες και μάλιστα σε ποσοστό που θα μπορεί να φτάνει έως και στο 50% του τρέχοντος κόστους ενέργειας.
Πρόκειται για μερική αλλαγή σκηνικού στην Ε.Ε. Τα κράτη-μέλη μπορούν να παρέχουν στήριξη για τις τιμές της ηλεκτρικής ενέργειας όχι σε όλες τις εταιρείες τους, αλλά σε αυτές που δραστηριοποιούνται σε τομείς ιδιαίτερα εκτεθειμένους στο διεθνές εμπόριο και εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την ηλεκτρική ενέργεια για την παραγωγή τους (ενεργοβόροι χρήστες). Ετσι θα μπορούν τα κράτη-μέλη να μειώσουν το κόστος ηλεκτρικής ενέργειας για τους ενεργοβόρους χρήστες που αντιμετωπίζουν υψηλότερο κόστος από τους ανταγωνιστές. Ως αντάλλαγμα για τη λήψη στήριξης για τις τιμές, οι εταιρείες θα υποχρεούνται να επενδύουν στην απανθρακοποίηση. Μάλλον μεσοβέζικη η λύση που βρέθηκε, αλλά τουλάχιστον έγινε κάτι.
Ο κόσμος έχει εισέλθει, ούτως ή άλλως, σε μια νέα οικονομική εποχή, στην οποία η τόνωση της εγχώριας βιομηχανίας κυριαρχεί. Σε αυτό το σκηνικό, δεν μπορείς απλώς να παρατηρείς τις εξελίξεις, μιλώντας για ανθεκτική (παλιά λέγαμε θωρακισμένη) οικονομία, και να ελπίζεις ότι δεν θα σε βρει μεγαλύτερο πρόβλημα.
Με ένα άρθρο του τη Δευτέρα στους Financial Times, ο Βρετανός πρωθυπουργός Κιρ Στάρμερ περιέγραφε το 10ετές σχέδιό του για την αναγέννηση της βρετανικής βιομηχανίας. Βάζει πολλά χρήματα στο τραπέζι, πάνω από 86 δισ. λίρες, για έρευνα και ανάπτυξη. Προσφέρει επίσης αποφασιστική στήριξη σε οκτώ τομείς: βιοεπιστήμες, προηγμένη μεταποίηση, ψηφιακή τεχνολογία, άμυνα, καθαρή ενέργεια, χρηματοοικονομικά, επαγγελματικές και επιχειρηματικές υπηρεσίες και ενίσχυση κλάδων δημιουργίας (διαφήμιση, γραφιστική κ.λπ.). Στο πλαίσιο αυτό θα δημιουργήσει μια νέα γενιά τεχνικών σχολών, ώστε να βρίσκουν εργαζομένους οι επιχειρήσεις, αλλά δεσμεύεται και για δράσεις μείωσης του κόστους της βιομηχανικής ηλεκτρικής ενέργειας.
Μέχρι σήμερα, έγραφε ο Βρετανός πρωθυπουργός, διαδοχικές κυβερνήσεις απέφευγαν τη λύση των προβλημάτων όταν υπήρχαν και παρενέβαιναν υπερβολικά στη λειτουργία των επιχειρήσεων όταν δεν υπήρχε λόγος. Το αποτέλεσμα, έγραφε ο Κιρ Στάρμερ, ήταν ένα κράτος που είναι τόσο αυταρχικό όσο και αδύναμο, εξυπηρετώντας ελάχιστα μια οικονομία που έχει εξαρτηθεί πολύ από συγκεκριμένους τομείς και ταυτόχρονα λειτουργούσε πολύ υποτονικά για να εκμεταλλευθεί τις ευκαιρίες. Αναφερόταν στη δική του χώρα, αλλά ήταν σαν να μιλάει και για άλλες…
