«Μπορούμε να επιβιώσουμε μόνο εάν είμαστε διαφορετικοί και καλύτεροι. Αυτό, βεβαίως, έχει ένα τίμημα. Οι άνθρωποι που θέλουν να διαφοροποιούνται, που θέλουν να έχουν το καλύτερο, είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν το τίμημα. Κι εμείς είμαστε διατεθειμένοι να πληρώσουμε το τίμημα». Μέσα από αυτά τα λόγια ο δρ Ράινχαρντ Ζίνκαν, εκτελεστικός διευθυντής και συνιδιοκτήτης της γερμανικής Miele, μιας εκ των πλέον γνωστών παγκοσμίως κατασκευαστριών οικιακών συσκευών, αποκαλύπτει στην ουσία τα δύο βασικά συστατικά της επιτυχίας της εταιρείας, που συμπλήρωσε φέτος 126 χρόνια ζωής, αλλά και τη συνταγή για την επιβίωσή της εν μέσω διαδοχικών κρίσεων. Θα μπορούσε δε να αποτελεί και μια συμβουλή και προς τις ελληνικές επιχειρήσεις, οι οποίες εκ των πραγμάτων δεν μπορούν να έχουν ως ανταγωνιστικό πλεονέκτημα την τεράστια παραγωγή, αλλά τη διαφοροποίηση και την παραγωγή προϊόντων υψηλής προστιθέμενης αξίας.
Τον Ράινχαρντ Ζίνκαν συναντήσαμε στην έδρα της εταιρείας, στο Γκίτερσλο, στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία, μαζί με τον έτερο εκτελεστικό διευθυντή και συνιδιοκτήτη της Miele, τον δρ Μάρκους Μίλε, αμφότεροι απόγονοι των ιδρυτών της εταιρείας, η οποία παρά το μέγεθός της παραμένει από επιλογή οικογενειακή. Από επιλογή, επίσης, τα μεγαλύτερα και περισσότερα εργοστάσια της Miele παραμένουν εντός Γερμανίας και εντός Ευρώπης, έστω κι αν αυτό μεταφράζεται σε υψηλότερο κόστος. Αξίζει να σημειωθεί ότι στο Γκίτερσλο οι εγκαταστάσεις καταλαμβάνουν περί τα 480.000 τ.μ. και απασχολούνται εκεί περί τα 5.000 άτομα. Ενδιαφέρον στοιχείο, που αποτελεί –μαζί με άλλους– βασικό παράγοντα για το γεγονός ότι οι συσκευές Miele είναι αρκετά ακριβότερες σε σύγκριση με τον ανταγωνισμό: πέρα από το γεγονός ότι το κόστος παραγωγής είναι υψηλότερο στη Γερμανία και μόνο λόγω υψηλότερων μισθών και παρά το ότι στην παραγωγή χρησιμοποιείται σύγχρονος εξοπλισμός με αυτοματοποιημένα συστήματα και χρήση ρομπότ, ο ανθρώπινος παράγοντας είναι εξαιρετικά χρήσιμος: η τελική συναρμολόγηση των προϊόντων, όπως φούρνων και πλυντηρίων, που είχαμε την ευκαιρία να δούμε από κοντά, γίνεται στο χέρι, όπως και ο ποιοτικός έλεγχος κάθε συσκευής πριν περάσει στο στάδιο της συσκευασίας για να ξεκινήσει το ταξίδι της προς τον τελικό καταναλωτή. Η παραγωγή, βεβαίως, στη Γερμανία και συνολικά στην Ευρώπη –με τη Miele να διαθέτει κι ένα εργοστάσιο κατασκευής ηλεκτρικών σκουπών στην Κίνα και από πέρυσι και ένα εργοστάσιο κατασκευής φούρνων στην Αλαμπάμα των ΗΠΑ– σημαίνει ότι η εταιρεία, εκτός όλων των άλλων, θα κληθεί να αντιμετωπίσει και την επιβάρυνση από τη νέα δασμολογική πολιτική της κυβέρνησης Τραμπ.
«Οταν έχεις διαδοχικές κρίσεις, όπως αυτές που ζούμε τα τελευταία χρόνια, η επίπτωση δεν είναι τελικά τόσο μεγάλη όσο νόμιζες αρχικά ότι θα ήταν, διότι λες, εντάξει, συμβαίνει ξανά και ξανά. Δεν είναι η πρώτη φορά που έχουμε δασμούς. Και σε ό,τι αφορά το τώρα, σύμφωνα με το τελευταίο σχέδιο που έχει ανακοινωθεί, τα δικά μας προϊόντα εξαιρούνται. Βεβαίως, αυτό μπορεί να αλλάξει πάλι αύριο ή ακόμη και την επόμενη ώρα», επισημαίνει ο Μάρκους Μίλε.
«Οι ΗΠΑ αποτελούν τη δεύτερη μεγαλύτερη αγορά μας. Αλλά για να σας απαντήσω συνολικά θα σας πω το εξής: επιβιώσαμε τόσο μεγάλων κρίσεων, όπως δύο παγκοσμίων πολέμων, υπερπληθωρισμού, πετρελαϊκών κρίσεων. Ισως ο λόγος που επιβιώνουμε είναι ότι παραμένουμε ήρεμοι και συγκεντρωμένοι σε αυτό που είναι γραμμένο στον γενετικό μας κώδικα: πάντα καλύτερα (Immer Besser). Πράγματι, τώρα έχουμε καταστάσεις που προκύπτουν παγκοσμίως πολύ γρήγορα, αυξάνεται η ταχύτητα με την οποία η μία κρίση διαδέχεται την άλλη. Οι επιπτώσεις αυξάνονται, όμως η επίδρασή τους μειώνεται γρήγορα, διότι σε μια τόσο διασυνδεδεμένη παγκόσμια οικονομία, κανέναν δεν συμφέρει να έχει μια μακροχρόνια κρίση. Το μόνο για το οποίο φοβάμαι είναι ότι αυξάνεται το μίσος μεταξύ συγκεκριμένων ομάδων στον κόσμο και αυτό το μίσος ολοένα και θα αυξάνεται, κάτι που δεν αποτελεί καλή βάση για το μέλλον», υποστηρίζει από την πλευρά του ο δρ Ζίνκαν. Στο ερώτημα για το πώς πρέπει να αντιδράσει η Ε.Ε. στην πολιτική Τραμπ, ο ίδιος απαντάει: «Αν αντιδράσεις σκληρά, αυτός θα γίνει σκληρότερος. Αν δεν αντιδράσεις, τότε νομίζει ότι δεν είσαι ισχυρός. Οπότε πρέπει να βρεις μια μέση λύση. Κι αυτό νομίζω προσπαθεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Ο Τραμπ θα πιεστεί από τη δική του βιομηχανία και από την αμερικανική κοινωνία, διότι λόγω των δασμών οι τιμές θα αυξηθούν και ο πληθωρισμός θα ανεβεί, και αυτό είναι σίγουρα κάτι που ο ίδιος δεν θέλει».
Οι επιπτώσεις των κρίσεων αυξάνονται, όμως η επίδρασή τους μειώνεται γρήγορα, διότι σε μια τόσο διασυνδεδεμένη παγκόσμια οικονομία κανέναν δεν συμφέρει να έχει μια μακροχρόνια κρίση.
Το 2024, βεβαίως, ούτε η Miele απέφυγε μέτρα εξοικονόμησης κόστους, μέσω της μεταφοράς μονάδων από τη Γερμανία στο εργοστάσιό της στην Πολωνία και εφαρμογής προγράμματος εθελουσίας εξόδου, με τις κινήσεις αυτές να επηρεάζουν συνολικά 2.700 θέσεις εργασίας. Δεν θα υπάρξει κάτι αντίστοιχο φέτος, καθώς υπάρχει συγκρατημένη ικανοποίηση για την ανάπτυξη που πέτυχε η Miele το 2024 με κύκλο εργασιών 5,04 δισ. ευρώ και ανάπτυξη 1,7%.
Ο Τραμπ θα πιεστεί από τη δική του βιομηχανία και από την αμερικανική κοινωνία, διότι λόγω των δασμών οι τιμές θα αυξηθούν και ο πληθωρισμός θα ανεβεί.
«Δραστηριοποιούμαστε σε μια χώρα υψηλού κόστους και ποτέ δεν θα μπορέσουμε να ανταγωνιστούμε στην τιμή», δηλώνει ο κ. Μίλε στο ερώτημα για το εάν η εταιρεία σκέφτεται να αναθεωρήσει την τιμολογιακή της πολιτική και να προχωρήσει στη διάθεση πιο προσιτών, από πλευράς τιμής, προϊόντων. Ποιο είναι το επόμενο βήμα για τη Miele; Φυσικά η συνέχιση των καινοτομιών μέσα και από την ενσωμάτωση εφαρμογών τεχνητής νοημοσύνης.
Στην Ελλάδα η Miele διαθέτει θυγατρική με εμπορική δραστηριότητα, τη Miele Hellas, η οποία φέτος αναβαθμίστηκε, καθώς πέρασαν στον έλεγχό της τρεις ακόμη αγορές και πλέον είναι υπεύθυνη για συνολικά οκτώ αγορές: Ελλάδα, Κύπρο, Αλβανία, Κόσοβο, Βόρεια Μακεδονία, Βοσνία, Κροατία, Σλοβενία.
