Επενδυτές που κατέχουν ελληνικούς τίτλους με ρήτρα ΑΕΠ «ενώθηκαν» για να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους, μετά την επαναγορά αυτών των τίτλων στην οποία προχώρησε αυτή την εβδομάδα το ελληνικό Δημόσιο. Το σημείο αντιπαράθεσης είναι η τιμή της επαναγοράς, μια διαφορά ύψους 50 εκατ. ευρώ. Η αμερικανική δικηγορική εταιρεία White & Case LLP δημοσίευσε ειδοποίηση προς όλους τους κατόχους αυτών των τίτλων ότι μερικοί από τους μεγαλύτερους εξ αυτών «προχώρησαν στη σύσταση ομάδας πιστωτών που θα αντιπροσωπεύει τα συμφέροντά τους», καλώντας τους έτσι, σε περίπτωση που θέλουν, να ενταχθούν σε αυτό το γκρουπ. Οι τίτλοι αυτοί, τίτλοι ΑΕΠ ή GDP warrants, έχουν συνολική ονομαστική αξία 61,8 δισ. ευρώ, και το συγκεκριμένο γκρουπ κατέχει το 40%, δηλαδή περίπου 25 δισ. ευρώ. Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», αφορά τέσσερις ομολογιούχους, οι οποίοι έχουν ήδη εκφράσει τη δυσαρέσκειά τους για την τιμή της επαναγοράς. Από τα υπόλοιπα 37 δισ. ευρώ περίπου, τα 15 δισ. είναι σε επενδυτές με βάση στην Ελλάδα, ενώ τα 22 δισ. είναι σε μικρότερους διεθνείς επενδυτές.
Σημειώνεται ότι ο ΟΔΔΗΧ ανακοίνωσε στις αρχές Απριλίου ότι θα ασκήσει το δικαίωμά του να επαναγοράσει τα warrants στις 14 Μαΐου με τιμή 25 σεντς. Ο υπολογισμός έγινε με βάση τους όρους που τα διέπουν, δηλαδή «τη μέση τιμή της αγοράς των τελευταίων 30 ημερών». Στις 7 Μαΐου ανακοίνωσε επίσης ότι θα ζητήσει διευκρίνιση από βρετανικό δικαστήριο σχετικά με τη νομική εγκυρότητα της επαναγοράς καθώς και το αν η τιμή επαναγοράς είχε υπολογιστεί σωστά, όπως και έκανε.
Τα warrants με ρήτρα ΑΕΠ είναι τίτλοι οι οποίοι «πληρώνουν» όταν η οικονομική ανάπτυξη ξεπεράσει ένα συγκεκριμένο επίπεδο. Οι όροι στα ελληνικά warrants –τα οποία εκδόθηκαν στο πλαίσιο του PSI τον Μάρτιο του 2012 με διάρκεια έως τον Οκτώβριο του 2042– ήταν ότι η πληρωμή τους θα ενεργοποιηθεί όταν το ΑΕΠ υπερβεί τα 266 δισ. ευρώ, και η οικονομική ανάπτυξη το 2%. Και οι δύο προϋποθέσεις αναμένεται να εκπληρωθούν το 2027, κάτι που σημαίνει ότι η Ελλάδα θα έπρεπε να καταβάλει περίπου 250 εκατ. ευρώ ετησίως σε μέσο όρο έως το 2042. Ασκώντας το δικαίωμα επαναγοράς, ο ΟΔΔΗΧ πλήρωσε τώρα 156 εκατ. ευρώ κλείνοντας το «θέμα» και γλιτώνοντας σημαντικό δημοσιονομικό κόστος μεσο-μακροπρόθεσμα.
Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», οι τέσσερις κάτοχοι ζητούν τιμή στα 34 σεντς, κάτι που σημαίνει ότι το ελληνικό Δημόσιο θα πρέπει να είχε καταβάλει 205 εκατ. ευρώ συνολικά κατά την επαναγορά, αντί των 156 εκατ. ευρώ, δηλαδή 49 εκατ. ευρώ παραπάνω. Αυτό που ουσιαστικά «χρεώνουν» στον ΟΔΔΗΧ είναι ότι έκανε πολύ «στενή» ερμηνεία των όρων και ζητούν τιμολόγηση με βάση τη σταθμισμένη μέση τιμή (προσαρμοσμένη με βάση και τους όγκους συναλλαγών). Οι υπολογισμοί του ΟΔΔΗΧ βασίζονται στον αριθμητικό μέσο όρο, δηλαδή καθαρά στην τιμή.Σε κάθε περίπτωση ο ΟΔΔΗΧ έχει επισημάνει στο δικαστήριο ότι κρατάει τη λίστα όλων των λογαριασμών και δεν θα ακυρώσει τους τίτλους μέχρι να υπάρξει απόφαση, ενώ αν κριθεί ότι ο υπολογισμός ήταν λανθασμένος ζητάει να του υποδειχθεί ο τρόπος υπολογισμού. Η απόφαση αναμένεται εντός 3-18 μηνών.
