Οι πλούσιοι μπορεί να έχουν απαλλαχθεί από τα δεινά της καθημερινότητας και τους συνήθεις «πονοκεφάλους» των «κοινών θνητών», έχουν όμως τα δικά τους προβλήματα. Ενα από τα πλέον επιτακτικά είναι ότι δεν μπορούν να βρουν αρκετούς ανθρώπους για να διαχειριστούν τα χρήματά τους, σύμφωνα με ρεπορτάζ του CNBC. Και αυτό παρά το γεγονός ότι τα οικογενειακά γραφεία (family offices, εταιρείες διαχείρισης οικογενειακής περιουσίας) αναπτύσσονται με ταχείς ρυθμούς. Οι «Κροίσοι» αναζητούν εξατομικευμένες υπηρεσίες για να επενδύσουν τον πλούτο τους, δυσκολεύονται όμως να βρουν διαχειριστές χρημάτων.
Τον περασμένο Σεπτέμβριο υπήρχαν 8.030 οικογενειακά γραφεία παγκοσμίως που διαχειρίζονταν περιουσιακά στοιχεία ύψους 3,1 τρισ. δολαρίων, σύμφωνα με στοιχεία της Deloitte. Μέχρι το 2030 ο αριθμός των οικογενειακών γραφείων αναμένεται να αυξηθεί σε 10.720, με 5,4 τρισ. δολάρια σε περιουσιακά στοιχεία υπό τη διαχείρισή τους. «Εκτιμούμε ότι μέχρι το 2034 το εργατικό δυναμικό στον κλάδο θα μειωθεί τόσο πολύ που θα υπάρχει έλλειψη περίπου 100.000 συμβούλων πλούτου», ανέφερε η McKinsey τον Φεβρουάριο.
Σύμφωνα με την έκθεση North America Family Office Report της RBC και της Campden Wealth που κυκλοφόρησε τον περασμένο Σεπτέμβριο, ικανός αριθμός οικογενειακών γραφείων αναφέρει πλέον πως οι προσλήψεις αποτελούν «μεγάλη πρόκληση» και εξέφρασε δυσκολίες στην πρόσληψη και διατήρηση προσωπικού.
Το ίδιο ισχύει και για τα ευρωπαϊκά family offices αλλά και σε αναδυόμενους ασιατικούς κόμβους πλούτου, όπως η Σιγκαπούρη, που στρέφονται πλέον στην αυτοματοποίηση των ροών εργασίας και στην εξωτερική ανάθεση.
Η McKinsey εκτιμά ότι μέχρι το 2034 ο κλάδος των οικογενειακών γραφείων θα αντιμετωπίσει έλλειψη περίπου 100.000 συμβούλων.
Τα οικογενειακά γραφεία καλούνται επίσης να ανταγωνιστούν τράπεζες, εταιρείες ιδιωτικών κεφαλαίων και hedge funds για την προσέλκυση των κορυφαίων ταλέντων. Η πενία «εγκεφάλων» στον κλάδο, ωστόσο, δεν οφείλεται μόνο στην έλλειψη κατάλληλων υποψηφίων, αλλά και στο γεγονός ότι αρκετά από τα οικογενειακά γραφεία είναι ιδιαίτερα επιλεκτικά. Και αυτό γιατί το βασικό τους κριτήριο για τη διαχείριση μιας συχνά αμύθητης περιουσίας είναι η εμπιστοσύνη.
«Στον χώρο των οικογενειακών γραφείων, πολύ συχνά δεν προσλαμβάνεται το καταλληλότερο άτομο για τη δουλειά, αλλά αυτό που εμπιστεύονται περισσότερο», δήλωσε στο CNBC ο Τομπάιας Πρέστελ, διευθύνων σύμβουλος της Prestel and Partner Family Office Conferences.
Ορισμένες οικογένειες μάλιστα δίνουν τεράστια έμφαση στον παράγοντα της εμπιστοσύνης έναντι άλλων κριτηρίων, υπερθεματίζει ο Ρέτο Τζάους, συνεργάτης στην SZ&J. Κι αυτό μερικές φορές μπορεί να αποβεί επιζήμιο για την εργασία, προσθέτει. Τα οικογενειακά γραφεία μάλιστα συχνά αναζητούν να συνδυάσουν ρόλους, όπως αυτός του επικεφαλής επενδύσεων και του CFO, όπου ελπίζουν να βρουν το ιδανικό «δεξί χέρι», λέει η Αϊρις Χου, ιδρύτρια της εταιρείας Jenga, η οποία προσλαμβάνει επαγγελματίες για οικογενειακά γραφεία στη Σιγκαπούρη.
«H αποστολή είναι δύσκολη. Ελάχιστοι επαγγελματίες είναι πρόθυμοι και ικανοί να καλύψουν όλα αυτά τα καθήκοντα», επισημαίνει. Οι πλούσιοι, ωστόσο, δίνουν όσο όσο για να αναζητήσουν το ταλέντο που θέλουν. Μερικές φορές αυτό σημαίνει ότι είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν ένα ασφάλιστρο μισθού, ειδικά αν η οικογένεια θέλει κάποιον να εργαστεί αποκλειστικά γι’ αυτούς. Δεν είναι σπάνιο να προσφέρουν έως και 190.000 δολάρια τον χρόνο για μια θέση βοηθού διοίκησης.
Στην Ευρώπη, τα family offices αυξάνουν τα πακέτα αποδοχών και προσφέρουν μπόνους, δυνατότητες συνεπένδυσης και ποσοστά από τα κέρδη διαχείρισης, σύμφωνα με ξεχωριστή έκθεση της Campden Wealth και της HSBC. Οι νέοι εργαζόμενοι, όμως, και πάλι συχνά διστάζουν να ενταχθούν σε family offices εξαιτίας της έλλειψης σαφούς εταιρικής δομής και της αντίληψης ότι πρόκειται για «δουλειά συνταξιοδότησης», αναφέρουν ειδικοί του κλάδου στο CNBC.
«Για πολλούς τα family offices μοιάζουν ριψοκίνδυνα λόγω της ανεπίσημης δομής τους, των ασαφών ιεραρχιών και της αβέβαιης εξέλιξης καριέρας. Χρειάζεται συγκεκριμένος χαρακτήρας. Πρέπει να κρατάς χαμηλό προφίλ, αλλά και να έχεις επαρκή αυτοπεποίθηση ώστε να διατυπώνεις τη γνώμη σου», εξηγεί. Η ισορροπία είναι λεπτή: «Είσαι σύμβουλος, εκφέρεις άποψη, αλλά στο τέλος η απόφαση ανήκει στην οικογένεια. Αυτό δεν αλλάζει», καταλήγει.
