Μια μοναδική ευκαιρία γέννησαν για την Ευρώπη η αναστάτωση που προκάλεσαν οι δασμοί και η αμφισβήτηση της παγιωμένης πεποίθησης ότι τα αμερικανικά assets είναι τα ασφαλέστερα επενδυτικά καταφύγια στον κόσμο.
Ο πρόσφατος αναβρασμός στις αγορές, με μαζικό ξεπούλημα του δολαρίου, των αμερικανικών μετοχών και των ομολόγων των ΗΠΑ, μετριάστηκε την περασμένη εβδομάδα. Ωστόσο οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι που παρευρέθηκαν στις συνεδριάσεις του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας πριν από μερικές ημέρες συμφωνούν πως η αβεβαιότητα απέναντι στην εμπορική πολιτική του Τραμπ θα παραμείνει για αρκετό καιρό ακόμα. Συνεπώς, διαβλέπουν το ενδεχόμενο προσέλκυσης επενδυτών σε ευρωπαϊκά περιουσιακά στοιχεία, από το ευρώ έως την αγορά ομολόγων.
Η πιο χαρακτηριστική ένδειξη ότι εισρέουν χρήματα στην Ευρώπη είναι το νόμισμα: από την αρχή του Απριλίου, το ευρώ έχει ανέβει 5,4% έναντι του δολαρίου, ξεπερνώντας το 1,13 δολ. και αγγίζοντας το υψηλότερο επίπεδο από τα τέλη του 2021. Το ερώτημα είναι αν αυτή η άνοδος του ευρώ και άλλων ευρωπαϊκών assets αποδίδεται σε μία παροδική εξισορρόπηση των χαρτοφυλακίων, ή πρόκειται για την έναρξη μιας μακροπρόθεσμης τάσης που θα μπορούσε να κατοχυρώσει την κυριαρχία του ευρώ έναντι του δολαρίου.
Αυτός ο ενθουσιασμός για την Ευρώπη ξυπνάει μνήμες από την έκδοση του κοινού νομίσματος το 1999, όταν ορισμένοι οικονομολόγοι και αξιωματούχοι έκαναν λόγο για αντικατάσταση του δολαρίου. Τα πρώτα χρόνια της κυκλοφορίας του ευρώ, η χρήση του διεθνώς ξεπέρασε όλα τα υπόλοιπα νομίσματα που αντικατέστησε, σύμφωνα με τους NYT. Υστερα όμως το ευρώ επλήγη από κρίσεις. Παρά την ύπαρξη νομισματικής ένωσης, η περιοχή παρέμεινε πολιτικά κατακερματισμένη, επιβαρύνοντας την εμπιστοσύνη στο νόμισμα. Η κρίση χρέους του 2012 και έπειτα η δεκαετία χαμηλότατων επιτοκίων δανεισμού σήμαινε ότι τα κρατικά ομόλογα της περιοχής προσέφεραν χαμηλές αποδόσεις.
Από τις αρχές Απριλίου, το ευρώ έχει ανέβει 5,4% έναντι του δολαρίου, ξεπερνώντας το 1,13 δολ. και αγγίζοντας το υψηλότερο επίπεδο από τα τέλη του 2021.
Το ευρώ χρησιμοποιείται από 20 χώρες και αποτελεί περίπου το 20% των αποθεμάτων των κεντρικών τραπεζών ανά τον κόσμο σε ξένο νόμισμα, ποσοστό το οποίο έχει αλλάξει ελάχιστα τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Το 30% των παγκόσμιων εξαγωγών γίνεται σε ευρώ, ενώ πάνω από το 50% είναι σε δολάρια. Σύμφωνα με το Forbes, οι ελπίδες περί νέου κυρίαρχου νομίσματος θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με επιφύλαξη.
Υπάρχει ωστόσο πράγματι μεγαλύτερο μομέντουμ στο ευρώ. Αλλωστε, πέρα από την πτώση της εμπιστοσύνης στα αμερικανικά assets, έχει σημειωθεί και πρόοδος σε προβλήματα που άλλοτε απομάκρυναν τους ξένους επενδυτές από την Ευρώπη. Σήμερα, τα ευρωπαϊκά ομόλογα έχουν καλύτερες αποδόσεις και οι επενδυτές πιστεύουν ότι η ΕΚΤ θα είναι ο δανειστής εσχάτης ανάγκης, περιορίζοντας το ενδεχόμενο εξάπλωσης των κινδύνων σε όλα τα περιουσιακά στοιχεία.
Για τους επενδυτές, η πιο ελπιδοφόρος εξέλιξη είναι το σενάριο έκδοσης επιπλέον γερμανικών ομολόγων περίπου 1 τρισ. ευρώ. Η δημοσιονομική λιτότητα που ακολουθούσε ανέκαθεν η Γερμανία περιόριζε την έκδοση ομολόγων, τα οποία θεωρούνται και τα ασφαλέστερα επενδυτικά καταφύγια στην Ευρώπη. Ωστόσο τον περασμένο μήνα, το κοινοβούλιο άλλαξε τα όρια δανεισμού, ώστε να επιτρέψει στην κυβέρνηση να επενδύσει δισεκατομμύρια ευρώ σε άμυνα και υποδομές. Κατά την πρόσφατη αναστάτωση της αγοράς, οι τιμές των γερμανικών ομολόγων ανέβηκαν, ρίχνοντας τις αποδόσεις, ένα σαφές σημάδι επενδυτικού ενδιαφέροντος. Ταυτόχρονα, οι αποδόσεις των αμερικανικών ομολόγων κινήθηκαν προς την αντίθεση κατεύθυνση. Στο τέλος της περασμένης εβδομάδας, η απόδοση του 10ετούς γερμανικού ήταν 2,47%, αντιστρέφοντας σχεδόν όλη την αύξηση που καταγράφηκε μετά την ανακοίνωση περί δημοσιονομικής χαλάρωσης.
Συνολικά, επικρατεί αισιοδοξία σχετικά με τον ρόλο του ευρώ. Πάντως, οι αξιωματούχοι οφείλουν να εμβαθύνουν την ενιαία ευρωπαϊκή αγορά και να διευκολύνουν το εμπόριο και τη δραστηριότητα στο μπλοκ, όπως δήλωσε ο Κλάας Κνοτ, διοικητής της κεντρικής τράπεζας της Ολλανδίας. «Εξακολουθούμε να έχουμε κάμποση δουλειά να κάνουμε στην Ευρώπη», είπε.
