Στην πρώτη θητεία του ο πρόεδρος Τραμπ φλέρταρε με την ιδέα να αποπέμψει τον Τζερόμ Πάουελ επειδή ο πρόεδρος της Federal Reserve αργούσε να μειώσει τα επιτόκια. Τελικά δεν το έκανε, αλλά συνέχισε τις δημόσιες επιθέσεις του κατά του κ. Πάουελ και των συνεργατών του με την κατηγορία ότι διατηρούσαν το κόστος δανεισμού υπερβολικά υψηλό. Τελικά η Fed μείωσε τα επιτόκια, αλλά όχι επειδή της έτριξε τα δόντια ο Τραμπ. Ο εμπορικός πόλεμος με την Κίνα απειλούσε να κλονίσει την αμερικανική οικονομία, ώστε το 2019 η Fed έσπευσε να προλάβει μια επώδυνη επιβράδυνση. Τότε δεν υπήρχε κανένας κίνδυνος για πληθωρισμό και η ομοσπονδιακή τράπεζα είχε όλα τα περιθώρια ευελιξίας για να τα μειώσει τρεις φορές.
Τώρα που επέστρεψε ο κ. Τραμπ έχει αρχίσει και πάλι τις οχλήσεις στον κ. Πάουελ και τον πιέζει να μειώσει το κόστος δανεισμού. Αλλά σήμερα η οικονομική συγκυρία είναι δραματικά διαφορετική από το 2019 και προοιωνίζεται μια πολύ πιο θεαματική σύγκρουση ανάμεσα στην ομοσπονδιακή τράπεζα και τον κ. Τραμπ. Τώρα δηλώνει πως δεν έχει την πρόθεση να αποπέμψει τον κ. Πάουελ, μολονότι τον χαρακτήρισε αποτυχημένο και ευχήθηκε να ερχόταν νωρίτερα η λήξη της θητείας του. Η σύγκρουση ανάμεσα στον Τραμπ και τη Fed μάλλον δεν θα αποκλιμακωθεί. Αφενός η Fed διστάζει πολύ περισσότερο να μειώσει το κόστος δανεισμού, καθώς ανησυχεί πως οι οριζόντιοι δασμοί που ανακοίνωσε ο Τραμπ στις εισαγωγές θα πυροδοτήσουν τον πληθωρισμό και θα επιβραδύνουν την ανάπτυξη. Αφετέρου ο Λευκός Οίκος θέλει άμεση τόνωση της οικονομίας και δρομολογεί την παρέμβασή του στην ανεξαρτησία της κεντρικής τράπεζας.
Η ανεξαρτησία της Fed από πολιτικές παρεμβάσεις του Λευκού Οίκου είναι ιερή για όλη τη Wall Street. Της δίνει τη δυνατότητα να λαμβάνει τα αναγκαία και ενίοτε επώδυνα μέτρα, όπως η άνοδος του κόστους δανεισμού με σκοπό την ανάσχεση του πληθωρισμού. Αυτή η ανεξαρτησία της έδωσε τη δυνατότητα να τιθασεύσει τον πληθωρισμό που εξαιτίας της πανδημίας σημείωσε ιλιγγιώδη άνοδο έπειτα από δεκαετίες. Η ομοσπονδιακή τράπεζα αρχικά υποτίμησε το μέγεθος της απειλής που αποτελούσε ο πληθωρισμός και τελικά προσάρμοσε εσπευσμένα την πολιτική της όταν αντελήφθη ότι είχε να κάνει με μόνιμη κατάσταση. Ετσι αύξησε τα επιτόκια πάνω από το 5% και τα διατήρησε σε αυτό το επίπεδο μέχρι πέρυσι. Αφού τα μείωσε κατά μία εκατοστιαία μονάδα, τώρα η Fed τηρεί στάση αναμονής για να δει ποιες θα είναι οι επιπτώσεις της πολιτικής Τραμπ.
Μέχρι στιγμής η πλειονότητα των στελεχών της Fed έχει υιοθετήσει σιωπηρά τη στάση αναμονής εκτιμώντας ότι μπορεί να περιμένει, δεδομένου ότι παραμένει ισχυρή η οικονομία που κληρονόμησε ο Τραμπ. Περιμένει να δει ρωγμές στην αγορά εργασίας προτού προχωρήσει σε μείωση των επιτοκίων και ίσως περάσει καιρός. Σε ό,τι αφορά το κατά πόσον μπορεί ο πρόεδρος να αποπέμψει τον διοικητή της ομοσπονδιακής τράπεζας, το καταστατικό της Fed αναφέρει πως κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί μόνον «όταν υπάρχει ζήτημα» που ερμηνεύεται ως κάποια σοβαρή ατασθαλία. Και αυτό υποστηρίζεται από απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου της δεκαετίας του 1930. Το υπουργείο Δικαιοσύνης της κυβέρνησης Τραμπ επιδιώκει να ανατρέψει αυτόν τον κανόνα στο πλαίσιο της ευρύτερης νομικής μάχης που δίνει για να υπερισχύσει στις διαφωνίες της με διάφορες ανεξάρτητες αρχές. Και σύμφωνα με τον Γκράχαμ Στιλ, νομικό ειδικευμένο σε θέματα ρυθμίσεων του χρηματοπιστωτικού κλάδου, όσο η κυβέρνηση προωθεί πολιτικές που υπονομεύουν την ανεξαρτησία της Fed «θα παραμένει υπό πίεση ο ακρογωνιαίος λίθος που έκανε τις ΗΠΑ τόσο ισχυρή οικονομία και παγκόσμιο ασφαλές καταφύγιο».
