Η υπόλοιπη Δύση δεν μπορεί πλέον να βασίζεται στις ΗΠΑ. Η Ε.Ε., η Ιαπωνία, η Βρετανία, ο Καναδάς και άλλες χώρες πρέπει να μειώσουν την εξάρτησή τους από την Ουάσιγκτον, χωρίς να εξαρτώνται από την Κίνα. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να απογαλακτιστούν από το δολάριο, να ενισχύσουν τη συνεργασία τους στο εμπόριο και στην άμυνα και να προσεγγίσουν αναδυόμενες οικονομίες, όπως η Ινδία.
Καθώς ο Ντόναλντ Τραμπ πετάει την μπάλα κατεδάφισης στο παγκόσμιο εμπορικό σύστημα και εκφοβίζει πρώην συμμάχους, οι άλλες ανεπτυγμένες χώρες θα πρέπει να σχηματίσουν μια νέα ομάδα, χωρίς τις ΗΠΑ. Ο Τραμπ δεν διαλύει απλώς το παγκόσμιο εμπορικό σύστημα, υπονομεύει παράλληλα την πίστη στο δολάριο, το οποίο αντιπροσωπεύει το 58% των επίσημων αποθεματικών.
Η Ε.Ε. συνεπώς έχει την ευκαιρία να προωθήσει το ευρώ, το οποίο αντιπροσωπεύει το 20% των επίσημων συναλλαγματικών αποθεμάτων, αποκτώντας έτσι ορισμένα προνόμια του δολαρίου.
Αυτό θα μείωνε το κόστος δανεισμού της, μειώνοντας παράλληλα την ικανότητα της Ουάσιγκτον να χρησιμοποιεί οικονομικό εκβιασμό.
Η Ε.Ε. θα μπορούσε να ενισχύσει το κύρος του ευρώ εκδίδοντας περισσότερα δικά της ομόλογα. Προηγου-μένως, όμως, θα έπρεπε πρώτα να ξεπεράσει την αλλεργία ορισμένων κρατών-μελών, όπως η Γερμανία, στον κοινό δανεισμό.
Η Ε.Ε., η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο μετά τις ΗΠΑ, πρέπει να βρεθεί στο επίκεντρο της «λέσχης» της υπόλοιπης Δύσης. Μια τολμηρή νέα σχέση με τη Βρετανία θα μπορούσε να είναι το πρώτο βήμα. Επειτα από αυτό, η προτεραιότητα θα ήταν η σύνδεση με άλλες μεγάλες «δυτικές» οικονομίες: την Αυστραλία, τον Καναδά, την Ιαπωνία και τη Νότια Κορέα, με τις οποίες μοιράζεται παρόμοια συμφέροντα και αξίες. Αυτή η διευρυμένη λέσχη θα μπορούσε στη συνέχεια να οικοδομήσει δεσμούς με μεγάλες αναδυόμενες οικονομίες, ιδίως τη Βραζιλία, την Ινδία, το Μεξικό, την Τουρκία και την ομάδα ASEAN.
Θα ήταν συνετό, ωστόσο, να είναι κανείς επιλεκτικός. Για παράδειγμα, θα μπορούσε να έχει νόημα να αγοράσει μεγάλες ποσότητες κινεζικών σπάνιων γαιών τώρα που το Πεκίνο έχει περιορίσει σημαντικά τις εξαγωγές προς τις ΗΠΑ.
Οι ανεπτυγμένες χώρες μπορεί να είναι σε θέση να συνεργαστούν με την Κίνα σε θέματα όπως η κλιματική αλλαγή, την οποία ο Τραμπ χαρακτήρισε απάτη. Αλλά θα πρέπει να διατηρήσουν αποστάσεις σε άλλα θέματα.
Η μείωση της εξάρτησης τόσο από την Ουάσιγκτον όσο και από το Πεκίνο, ταυτόχρονα, θα απαιτήσει χρόνο και θα είναι δαπανηρή. Αλλά η υπόλοιπη Δύση πιθανότατα θα μετανιώσει αν δεν το κάνει.
