Το Clogau St David’s, το πολυτιμότερο κάποτε ορυχείο χρυσού του Ηνωμένου Βασιλείου, κοντά στο Ντολγκελάου της Ουαλλίας, θεωρήθηκε ότι είχε εξαντλήσει τις δυνατότητές του ήδη από τη δεκαετία του ’90. Στις εποχές της δόξας του εδώ και περισσότερο από έναν αιώνα, τα μέλη της βρετανικής βασιλικής οικογενείας χρησιμοποιούσαν το πολύτιμο μέταλλο από τους λόφους της βόρειας Ουαλλίας για να φτιάξουν τις γαμήλιες βέρες τους. Πλέον, το ορυχείο επαναλειτουργεί με νέες μεθόδους αλλά και απίστευτα σκληρή εργασία και παράγει ξανά χρυσό. Ο χώρος εργασίας δεν θα ταίριαζε σε όλους: Ενα στενό σπήλαιο γεμάτο υγρασία, 50 μέτρα κάτω από τη γη σε μία απότομη πλαγιά, προσβάσιμο μόνο από σκάλες που οδηγούν στο απόλυτο σκοτάδι. «Είναι σκληρή δουλειά, δεν είναι μέρος για τους αδυνάμους. Αλλά όταν βλέπεις λίγο χρυσό, σε κάνει να θες ξανά να επιστρέψεις», λέει ο Ντάι Γουόκερ που εργάζεται στο Clogau.
Αυτή είναι μια μεγάλη στιγμή στην ιστορία του ορυχείου. Μέχρι τη δεκαετία του 1990, το Clogau θεωρήθηκε «νεκρό», αλλά το 2018 η εταιρεία Alba Mineral Resources απέκτησε άδεια και ξεκίνησε ένα πρόγραμμα αποκατάστασης και εξερεύνησης, αναπτύσσοντας σύγχρονη τεχνολογία για να εντοπίσει ψήγματα χρυσού.
Αυτές τις μέρες, ο χρυσός εξήχθη ξανά από το Clogau και αυτό το Σαββατοκύριακο θα διεξαχθεί δημοπρασία για ένα νόμισμα της μιας ουγγιάς (28 γραμμαρίων) φτιαγμένο από τον χρυσό του για να γιορτάσει την αναβίωση της τοποθεσίας και να δοκιμάσει το ενδιαφέρον της αγοράς για το μέταλλο.
Στις εποχές της δόξας του, τα μέλη της βρετανικής βασιλικής οικογενείας χρησιμοποιούσαν το πολύτιμο μέταλλο της περιοχής για να φτιάξουν τις γαμήλιες βέρες τους.
«Είναι μια σημαντική στιγμή για εμάς. Ηταν μεγάλο το ταξίδι», δήλωσε ο Mαρκ Οστιν, επικεφαλής επιχειρησιακός διευθυντής και ανώτερος γεωλόγος. Το κυνήγι χρυσού σε αυτούς τους λόφους δεν απαιτεί βιασύνη. Τα τελευταία πέντε χρόνια, η ομάδα έχει αποστραγγίσει με κόπο πλημμυρισμένες σήραγγες, έχει αφαιρέσει λόφους από απορρίμματα που άφησαν οι προκάτοχοί τους και έχει ανακατασκευάσει τις σήραγγες ώστε να ικανοποιούν τους σύγχρονους κανονισμούς ασφαλείας. Επίσης, έπρεπε να αποδείξει στο Natural Resources Wales και στο εθνικό πάρκο Eryri ότι το νερό που εξάγεται από το ορυχείο δεν θα βλάψει τον ποταμό που κατεβαίνει στην πλαγιά του λόφου και θα φροντίσει να μην ενοχλήσει τις νυχτερίδες που ζουν στο παλιό ορυχείο.
Ο Οστιν είπε ότι βρήκαν χρυσό σε σωρούς από χαλάσματα, που άφησαν οι ανθρακωρύχοι που δούλευαν εδώ από το 1854. Ο πρόεδρος της Alba Τζορτζ Φραγκεσκίδης επισημαίνει ότι δεν πρόκειται (ακόμη) για μια πλήρως ανεπτυγμένη επιχείρηση εξόρυξης, αλλά για «μαζική δειγματοληψία». «Είναι ένα πιλοτικό εργοστάσιο, ένα ορυχείο μπουτίκ», πρόσθεσε.
Oταν το ορυχείο έκλεισε τελευταία φορά, ο χρυσός αποτιμήθηκε σε μερικές εκατοντάδες λίρες ανά ουγγιά. Σήμερα όμως ξεπερνάει τις 2.300 λίρες. Μερικές φορές ο ουαλλικός χρυσός, λόγω της σπανιότητάς του και των «βασιλικών του δεσμών», μπορεί να πιάσει 10 ή 20 φορές την τιμή spot. Το νόμισμα που δημοπρατείται, το οποίο απεικονίζει την εικόνα ενός δράκου στην κορυφή του κοντινού βουνού Cadair Idris στη μία όψη και ανθρακωρύχους από τη χρυσή εποχή στην άλλη, ξεκινάει από τις 20.000 έως 25.000 λίρες.
Στο ορυχείο εργάζονται το πολύ 10 ή 12 άτομα συμπεριλαμβανομένων βετεράνων από προηγούμενες εξορύξεις, αλλά εάν βρεθεί ο χρυσός που υποπτεύονται ότι βρίσκεται στην πλαγιά, θα μπορούσαν να δημιουργηθούν πολύ περισσότερες θέσεις εργασίας και να αναπτυχθεί μια περιοχή που βασίζεται στον τουρισμό και στη γεωργία.
