Την ανάγκη να συνεχίσει η Ελλάδα να κινείται στον δρόμο της δημοσιονομικής σταθερότητας και της περαιτέρω μείωσης του χρέους επισημαίνει σε ερευνητικό του σημείωμα το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή, με αφορμή τη συζήτηση για την ενίσχυση των αμυντικών δαπανών στην Ε.Ε. και ειδικότερα το σχέδιο ReArm Europe.
«Το σχέδιο ReArm Europe δεν πρέπει να θεωρηθεί ως διακοπή της δημοσιονομικής σύνεσης, αλλά ως ευκαιρία αντικατάστασης εθνικών δημόσιων πόρων με κοινή ευρωπαϊκή χρηματοδότηση για σχεδιασμένες αμυντικές δαπάνες και την ανάπτυξη της αμυντικής βιομηχανίας της Ε.Ε. και της Ελλάδας», αναφέρει το σημείωμα που συνέταξαν ο καθηγητής Οικονομικών στο Business School του Πανεπιστημίου του Εσεξ, Αλέξανδρος Κοντονίκας, και ο συντονιστής του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή και καθηγητής Οικονομικών στο Adam Smith Business School του Πανεπιστημίου της Γλασκώβης, Γιάννης Τσουκαλάς.
Κατά τους δύο συγγραφείς, «η Ελλάδα απολαμβάνει ένα “πριμ σταθερότητας” της τάξεως του 1,67%», δηλαδή χαμηλότερο επιτόκιο εξυπηρέτησης του χρέους της, που διακρατείται από τον ξένο επίσημο τομέα. Ομως, οι μελλοντικές εκδόσεις χρέους σε επιτόκια αγοράς και τα αυξανόμενα ευρωπαϊκά κόστη δανεισμού ενδέχεται να δημιουργήσουν πρόσθετη πίεση στη δημοσιονομική της θέση. Γι’ αυτό και είναι σημαντική η προσήλωση στη δημοσιονομική εξυγίανση και στην περαιτέρω μείωση του χρέους.
Το σημείωμα επισημαίνει, εξάλλου, την ανάγκη ίσης μεταχείρισης στο νέο ευρωπαϊκό πλαίσιο για την αύξηση των αμυντικών δαπανών. Οπως αναφέρει, το 2022 οι αμυντικές δαπάνες της χώρας ανήλθαν στο 2,6% του ΑΕΠ, υπερκαλύπτοντας σταθερά τον στόχο του ΝΑΤΟ για δαπάνες ύψους τουλάχιστον 2% του ΑΕΠ και ενώ ο ευρωπαϊκός μέσος όρος ήταν μόλις 1,3% του ΑΕΠ.
«Σε αυτή τη δημοσιονομική άσκηση δεν πρέπει να υπάρχουν νικητές και ηττημένοι», σημειώνουν οι συγγραφείς. «Για να κερδίσει έδαφος το σχέδιο της Επιτροπής, η πλειοψηφία των κρατών-μελών της Ε.Ε. θα πρέπει να αυξήσει τις αμυντικές δαπάνες της. Ταυτόχρονα, τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. που έχουν ιστορικά διαθέσει στην άμυνα υψηλό ποσοστό του ΑΕΠ τους (όπως η Ελλάδα, η Πολωνία, η Εσθονία, η Λιθουανία και η Φινλανδία), με αντίτιμο τις μειωμένες δημόσιες δαπάνες σε άλλους τομείς, πρέπει να τύχουν δίκαιης μεταχείρισης».
