Η Μεγάλη Βρετανία μοιάζει παραδόξως παθητική συμμετέχουσα στην κλιμάκωση των παγκόσμιων εμπορικών πολέμων. Οταν η Ε.Ε. εξαπέλυσε δασμούς στα κινεζικά ηλεκτρικά οχήματα πέρυσι, η Βρετανία δεν συμμετείχε. Τώρα που Βρυξέλλες και Ουάσιγκτον έχουν εγκλωβιστεί σε μια μάχη που πυροδοτήθηκε από την επιβολή δασμών στον χάλυβα από τον Λευκό Οίκο και πάλι, το Ηνωμένο Βασίλειο έχει προς το παρόν αποφύγει τα αντίποινα.
Η στάση του πρωθυπουργού Κιρ Στάρμερ φαίνεται νωχελική, αλλά είναι λογική. Τα αντίμετρα τιμωρούν τους εγχώριους καταναλωτές καθώς και τους ξένους εξαγωγείς και έχουν νόημα μόνο εάν μπορεί κανείς να επηρεάσει τον αντίπαλό του. Με το Ηνωμένο Βασίλειο να αποτελεί μόλις το 4% των εξαγωγών των ΗΠΑ, αυτό φαίνεται απίθανο. Οι δασμοί 25% του Τραμπ πιθανότατα δεν θα είναι επίσης κρίσιμοι για τον κλάδο χάλυβα του Ηνωμένου Βασιλείου, επηρεάζοντας λιγότερο από το 10% των εξαγωγών του.
Η διατήρηση ουδετερότητας ωστόσο θα γίνεται όλο και πιο δύσκολη. Η επόμενη κίνηση του Τραμπ θα μπορούσε να περιλαμβάνει τους λεγόμενους αμοιβαίους δασμούς με στόχο την εξίσωση των εμπορικών φραγμών μεταξύ των χωρών. Αυτό μπορεί να του επιτρέψει να στοχεύσει τον φόρο προστιθέμενης αξίας του Ηνωμένου Βασιλείου, ο οποίος επί του παρόντος επιβάλλεται στο 20%, και ακόμη και μη δασμολογικούς παράγοντες όπως ο φόρος 2% σε ψηφιακούς γίγαντες όπως η Amazon. Εάν το κάνει, η οικονομική επιβάρυνση, υποθέτοντας ένα εκτιμώμενο ποσοστό 24% επί των 61 δισ. λιρών εξαγωγών του Ηνωμένου Βασιλείου, θα μπορούσε να ξεπεράσει τα 14 δισ. λίρες. Ο Τραμπ μίλησε επίσης για την επιβολή δασμών στους τομείς της αυτοκινητοβιομηχανίας και των φαρμάκων, οι οποίοι αντιπροσώπευαν το ένα τέταρτο των εξαγωγών του Ηνωμένου Βασιλείου στις ΗΠΑ το 2024.
Μια επιλογή για τον Στάρμερ είναι να ανταλλάξει την πρόσβαση στην αγορά του Ηνωμένου Βασιλείου για δασμολογικές ελαφρύνσεις. Βοηθάει το γεγονός ότι οι εξαγωγές και οι εισαγωγές μεταξύ των δύο χωρών ταιριάζουν, καθώς οι ΗΠΑ εξήγαγαν 58 δισ. λίρες στο Ηνωμένο Βασίλειο το 2023. Με τη σημερινή του διάθεση ο Τραμπ μπορεί να απαιτήσει από τη Βρετανία να ευθυγραμμίσει τα γεωργικά πρότυπά της ή να ανοίξει τις εγχώριες υπηρεσίες υγείας της στους ιατρικούς παρόχους των ΗΠΑ. Κάτι τέτοιο, όπως και η ανατροπή για ψηφιακούς γίγαντες σαν τη Meta Platforms, μπορεί να εξοργίσει τους Βρετανούς ψηφοφόρους.
Η ουδετερότητα μπορεί επίσης να δημιουργήσει εντάσεις με τις Βρυξέλλες. Εάν το Ηνωμένο Βασίλειο αντιμετωπίσει λιγότερους δασμούς από την Ε.Ε., οι Βρετανοί εξαγωγείς ενδέχεται να κλέψουν τις επιχειρήσεις από την Ευρώπη. Για παράδειγμα, το ουίσκι της Βόρειας Ιρλανδίας ή της Σκωτίας θα μπορούσε να γίνει σχετικά φθηνότερο εάν ξεφύγει από τους απειλούμενους δασμούς 200% του Τραμπ στα οινοπνευματώδη ποτά της Ε.Ε. Και οποιαδήποτε αμερικανική συμφωνία μπορεί να απομακρύνει τη Βρετανία από την ευθυγράμμισή της με τα πρότυπα της Ε.Ε., κάτι που παρακολουθείται στενά μετά το Brexit.
Εάν η Βρετανία πρέπει να επιλέξει μεταξύ της ευθυγράμμισης με την Αμερική ή με την Ευρώπη, πιθανότατα θα επιλέξει τη δεύτερη. Οι εξαγωγές της Βρετανίας στην Ε.Ε. είναι υπερτριπλάσιες από ό,τι στην Αμερική. Επιπλέον, η αμερικανική επιθετικότητα μπορεί να μην έχει διάρκεια. Τα μέτρα του Τραμπ μπορεί να αποδειχθούν μη διαχειρίσιμα και να τον αποδυναμώσουν στις ενδιάμεσες εκλογές. Σε αυτή τη βάση, η λιγότερο κακή πολιτική του Στάρμερ είναι να τηρήσει στάση αναμονής και να επιλέξει την Ευρώπη μόνο αν χρειαστεί.
