Αλλαγή σκυτάλης σημειώνεται στη μετοχική σύνθεση των ελληνικών τραπεζών με πρωταγωνιστές τον Αμερικανό δισεκατομμυριούχο Τζον Πόλσον αλλά και τον Ολλανδό Χένρι Χόλτερμαν, που αναμένεται να λάβει από τις εποπτικές αρχές το πράσινο φως για αύξηση του ποσοστού που ελέγχει στην Alpha Bank σε ποσοστό έως και 33%. Πρόκειται για το υψηλότερο επιτρεπτό ποσοστό από τις εποπτικές αρχές, που σήμερα διαθέτει μόνον ο Πρεμ Γουάτσα στη Eurobank. Ο Χένρι Χόλτερμαν ελέγχει σήμερα λίγο κάτω από το 10% στην Alpha –αντίστοιχο ποσοστό διαθέτει η UniCredit– και παρά το γεγονός ότι η αύξηση της συμμετοχής του έως την καταστατική μειοψηφία δεν είναι δεδομένη, ούτε εύκολη υπόθεση, η προοπτική που ανοίγεται μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα στο τραπεζικό τοπίο.
Η μεταβολή σημειώνεται παράλληλα με το τέλος εποχής της μονοκρατορίας των μεγαλομετόχων με distress χαρακτήρα που επένδυσαν στις ελληνικές τράπεζες στην έναρξη της ελληνικής κρίσης, με βασικότερο τον Τζον Πόλσον. Ο Νεοϋορκέζος παίκτης, που έχει συνδέσει το όνομά του με την κατάρρευση της στεγαστικής αγοράς των ΗΠΑ, ήταν από τους πρώτους που τοποθετήθηκε στις ελληνικές τράπεζες, επενδύοντας σε Alpha και Πειραιώς κατά την πρώτη ανακεφαλαιοποίηση του 2013. Εχοντας γράψει σημαντικές απώλειες που έφτασαν έως και την πλήρη εξαΰλωση της συμμετοχής του, ο αμφιλεγόμενος κατά καιρούς επενδυτής επέλεξε να μείνει, ρισκάροντας εκ νέου, επενδύοντας περαιτέρω στις δύο ελληνικές τράπεζες κατά τις αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου του 2021. Ετσι στο pick της συμμετοχής του φέρεται να ήλεγχε το 19% της Πειραιώς και το 5,6% της Alpha.
Το ράλι που έκαναν οι τραπεζικές μετοχές μετά την αποεπένδυση του Δημοσίου και τις θετικές προοπτικές που δημιούργησε η άνοδος των επιτοκίων και η αναπτυξιακή τροχιά της ελληνικής οικονομίας, ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία, την οποία ένας παίκτης του επιπέδου Πόλσον δεν μπορούσε να αγνοήσει. Προχώρησε σε δύο διαδοχικά placement, μεταβιβάζοντας το 2,4% της Alpha και το 2,8% της Πειραιώς, αποκομίζοντας συνολικά 270 εκατ. ευρώ. Είχε προηγηθεί η σταδιακή πώληση του 2,2% της Τράπεζας Πειραιώς, στην οποία ωστόσο παραμένει σημαντικός μέτοχος με ποσοστό 13,6%, προσδοκώντας στην περαιτέρω απόδοση της τράπεζας και δεσμευόμενος «να συμμετάσχει στην ανάπτυξη και την ανάδειξη της αξίας της Πειραιώς», όπως δήλωσε.
Στην περίπτωση της Alpha Bank o Τζον Πόλσον, που κατείχε ποσοστό 4,8%, μείωσε τη συμμετοχή του στο μισό. Και στις δύο συναλλαγές αποεπένδυσε με κέρδος σε σχέση με τη μέση τιμή κτήσης που είχε αποκτήσει τις μετοχές. Αν και κανείς δεν είναι στο μυαλό του Τζον Πόλσον, αρκετοί είναι αυτοί που προεξοφλούν τον μηδενισμό της συμμετοχής του για λόγους που δεν συνδέονται κατ’ ανάγκην με την Ελλάδα, αλλά με την αναδιάρθρωση του χαρτοφυλακίου της Paulson & Co. ή άλλες προσωπικές επιλογές του.
Αγνωστος Χ παραμένει ο ρόλος του Χένρι Χόλτερμαν, ο οποίος διατηρεί πολύ καλές σχέσεις με τον διευθύνοντα σύμβουλο του ομίλου Alpha Βασίλη Ψάλτη και η δυναμική που λαμβάνει μετά το fit and proper που αναμένεται να εγκριθεί τις αμέσως επόμενες ημέρες κάθε άλλο παρά τυχαία είναι. Πολλοί μάλιστα διαβλέπουν την προοπτική να αγοράσει από τη UniCredit ένα μέρος ή ακόμη και όλο το ποσοστό της, εάν και εφόσον ο ιταλικός όμιλος επιχειρήσει να ρευστοποιήσει τα κέρδη του από τη συμμετοχή του στην Alpha Bank. Σε κάθε περίπτωση ο Ολλανδός διαχειριστής του family office Wessells, έχοντας και την ελληνική ιθαγένεια, περνάει μεγάλο μέρος του χρόνου του στην Ελλάδα και ο χρόνος αυτός δεν θα μείνει αναξιοποίητος, σημειώνουν πηγές με γνώση του θέματος. Η αποεπένδυση άλλωστε από την Ελλάκτωρ έχει εξασφαλίσει υψηλή ρευστότητα στον Ολλανδό επενδυτή.
Σταθερή αξία μεταξύ των ξένων επενδυτών στη χώρα μας φαίνεται να είναι ο Ινδοκαναδός της Fairfax Πρεμ Γουάτσα, ο οποίος δεν χάνει ευκαιρία να δηλώνει την πίστη του στις προοπτικές της χώρας, αλλά και ειδικότερα στη Eurobank. H πρόσφατη μεταβίβαση μέσω placement του 2% της Eurobank συνδέθηκε αποκλειστικά με την υποχρέωση μείωσης του ποσοστού του και όλων των συνδεδεμένων μερών στο ανώτατο όριο του 33% που επιβάλλει ο SSM και συνοδεύθηκε με τη δήλωση διατήρησης αυτού του ποσοστού, μη αφήνοντας περιθώρια για παρερμηνείες.
Tι φέρνει το deal για Εθνική Ασφαλιστική
Ιταλικό μοντέλο με τη δημιουργία ενιαίας στρατηγικής για αποταμιεύσεις και επενδύσεις σε τραπεζικά προϊόντα, ασφαλίσεις ζωής και περιουσίας και διαχείρισης διαθεσίμων, επιδιώκει να αναπτύξει η Τράπεζα Πειραιώς μέσω της εξαγοράς της Εθνικής Ασφαλιστικής, που ανακοινώθηκε την περασμένη εβδομάδα. Το φιλόδοξο σχέδιο, που προϋποθέτει την ταξινόμησή της ως χρηματοοικονομικού ομίλου (Financial Conglomerate – FICO) προκειμένου να κάνει χρήση της ευνοϊκής εποπτικής μεταχείρισης και να περιορίσει την επίπτωση στα κεφάλαιά της από την εξαγορά της Ασφαλιστικής, αποσκοπεί στην ενίσχυση της κερδοφορίας με αύξηση των καθαρών κερδών από προμήθειες σε σχέση με τα συνολικά έσοδα στο επίπεδο του 28% (από 23% το 2024) και μεγιστοποίηση της απόδοσης των ιδίων κεφαλαίων στο επίπεδο του 14%-15% την περίοδο 2026-2028.
Η συναλλαγή που προβλέπει την εξαγορά του 100% της Εθνικής Ασφαλιστικής έναντι τιμήματος 600 εκατ. ευρώ αναμένεται να ολοκληρωθεί στα τέλη του 2025 και δημιουργεί νέες προκλήσεις στην τραπεζική και ασφαλιστική αγορά, που έπειτα από χρόνια αποκλίνουσας πορείας, συναντιούνται εκ νέου σε κοινή διαδρομή.
Το «τυρί» στην απόφαση της Τράπεζας Πειραιώς να εξαγοράσει την Εθνική Ασφαλιστική, υπήρξε ο λεγόμενος συμβιβασμός της Δανίας, που επιτρέπει σε χρηματοοικονομικούς ομίλους να συμμετέχουν σε ασφαλιστικές εταιρείες, χωρίς ουσιαστική επίπτωση στα κεφάλαιά τους, οδηγώντας με αυτό τον τρόπο την ανάπτυξη και την ενοποίηση στην αγορά των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών.
Το μοντέλο συμπόρευσης τραπεζών και ασφαλιστικών, οι στόχοι της Πειραιώς και οι δυσκολίες.
Πρόκειται για ένα μοντέλο που επιδιώκει η UniCredit στην Ιταλία, αλλά και η BNP Paribas στη Γαλλία, και το οποίο έχει συγκεκριμένες προϋποθέσεις για την υλοποίησή του. Στην περίπτωση της Εθνικής Ασφαλιστικής, προϋπόθεση είναι η αύξηση του ενεργητικού της κατά 2 δισ. ευρώ και συγκεκριμένα στα 6 δισ. από 4 δισ. ευρώ σήμερα και ήδη, σύμφωνα με πληροφορίες, οι διοικήσεις των δύο πλευρών εργάζονται πάνω σε αυτό το πλάνο.
Παρά τις θετικές προοπτικές που δημιουργεί το μοντέλο συμπόρευσης τραπεζών και ασφαλιστικών, το εγχείρημα έχει και σοβαρές δυσκολίες, που δεν εξαντλούνται σε τεχνικά θέματα. Η αφύπνιση μιας από τις μεγαλύτερες ασφαλιστικές εταιρείες στη χώρα όπως η Εθνική Ασφαλιστική, με χρόνια προβλήματα τεχνολογικής υστέρησης, αποτελεί το μεγάλο στοίχημα τόσο για τη διοίκηση της εταιρείας όσο και τον νέο μέτοχο, που επιπλέον καλείται να ισορροπήσει τις ήδη συνεργασίες με τους δύο μεγάλους ασφαλιστικούς ομίλους –την Ergo Ασφαλιστική και την NN Hellas– και για την αξιοποίηση του δεύτερου μεγαλύτερου τραπεζικού δικτύου, αυτό της Εθνικής Τράπεζας, που είναι και ανταγωνιστικό σε τραπεζικό επίπεδο.
Μεγάλο στοίχημα είναι η τύχη της 15ετούς αποκλειστικής συνεργασίας που έχει η Εθνική Τράπεζα με την Εθνική Ασφαλιστική για την πώληση ασφαλιστικών προϊόντων.
Μεγάλο στοίχημα είναι επίσης η τύχη της 15ετούς αποκλειστικής συνεργασίας που έχει η Εθνική Τράπεζα με την Εθνική Ασφαλιστική για την πώληση ασφαλιστικών προϊόντων μέσω του τραπεζικού δικτύου και η οποία παρά το γεγονός ότι, όπως διαμηνύουν οι δύο πλευρές, δεν αλλάζει, μένει να αποδειχθεί στην πράξη πώς θα λειτουργήσει και θα αποδώσει. Υψηλού ρίσκου προσπάθεια αποτελεί, τέλος, η αποτελεσματική συνεργασία μεταξύ των δύο τραπεζών, Εθνικής και Πειραιώς, που θα συνεργάζονται για την πώληση τραπεζοασφαλιστικών προϊόντων χωρίς να παραβιάζονται οι κανόνες ανταγωνισμού σε επίπεδο πρόσκτησης πελατείας.
