Πέρασαν κιόλας δώδεκα χρόνια από τότε που ο Σι Τζινπίνγκ ξεκίνησε την εκστρατεία κατά της διαφθοράς, υποσχόμενος να πιάσει τα μικρά και τα μεγάλα ψάρια. Εκτοτε οι αρμόδιες αρχές έχουν επιβάλει κυρώσεις σε έξι εκατομμύρια αξιωματούχους. Ωστόσο, τον Ιανουάριο ο Κινέζος ηγέτης προειδοποίησε ότι τα κρούσματα διαφθοράς αυξάνονται και παραμένουν η μέγιστη απειλή για το Κομμουνιστικό Κόμμα. Η διαφθορά παραμένει ένα πραγματικό πρόβλημα στη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου, αλλά η εκστρατεία του προέδρου από μόνη της δεν ήταν ποτέ πιθανό να εξαλείψει τη δωροδοκία – μια τέτοια συμπεριφορά εξελίσσεται, αντί να εξαφανίζεται παγκοσμίως. Η καταστολή έχει εξυπηρετήσει πολλούς σκοπούς. Συνέλαβε άτομα-στόχους υψηλού επιπέδου, που απειλούσαν την εθνική σταθερότητα, βελτίωσε την εικόνα του κόμματος στα μάτια των Κινέζων και διασφάλισε ότι τα χαμηλόβαθμα στελέχη ακολουθούν τις εντολές του Πεκίνου. Το πρόβλημα έγκειται στο ότι έχει επίσης τρομάξει τους γραφειοκράτες, παραλύοντας τη χάραξη πολιτικής παρά την επείγουσα ανάγκη να καταστεί αποτελεσματικότερη η οικονομία των 18 τρισ. δολαρίων.
Η διαφθορά ήταν μια υφέρπουσα απειλή για τη νομιμότητα του κόμματος όταν ο Σι ανέβηκε στην εξουσία. Δεκαετίες ιλιγγιώδους οικονομικής επέκτασης είχαν δημιουργήσει άφθονες ευκαιρίες σε στελέχη του κόμματος να πλουτίσουν οι ίδιοι και οι οικογένειές τους. Η δε αμείλικτη κάλυψη των επίσημων σκανδάλων από τα ΜΜΕ προκάλεσε την αναγνώριση ότι το κόμμα δεν είχε κατανείμει εξίσου τα οφέλη της ανάπτυξης. Επιπλέον, η καταστολή είχε περισσότερα θύματα υψηλού προφίλ από παρόμοιες προσπάθειες των προκατόχων του. Ο Ζου Γιονγκάνγκ, πρώην επικεφαλής της εσωτερικής ασφάλειας και παλαιότερο μέλος της μόνιμης επιτροπής του Πολιτικού Γραφείου, διεγράφη από το κόμμα το 2014 και καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη για μαζική δωροδοκία. Η Κεντρική Επιτροπή Πειθαρχικής Επιθεώρησης του κόμματος έκανε έρευνα για 58 ανώτερους αξιωματούχους το 2024. Ωστόσο, τα στατιστικά στοιχεία από τα πρώτα χρόνια της εκστρατείας δείχνουν ότι μόνο το περίπου 4% των τιμωρηθέντων για δωροδοκία αποκλείστηκε από το κόμμα και διώχθηκε ποινικά.
Η ανανέωση του μηχανισμού καταπολέμησης της διαφθοράς εξορθολόγισε τις έρευνες, εξάλειψε την κυριαρχία των τοπικών αξιωματούχων στο ανακριτικό προσωπικό και περιόρισε την εντολή τους στην τιμωρία των απατεώνων, χωρίς να χρειάζεται να ληφθούν υπόψη άλλες κομματικές προτεραιότητες, συμπεριλαμβανομένης της οικονομικής ανάπτυξης. Μια από τις σημαντικότερες προσπάθειες για να τρομάξουν τους γραφειοκράτες είναι η επιβολή του «Κώδικα οκτώ σημείων» του Κινέζου προέδρου, που ξεκίνησε το 2013 για την καταπολέμηση της «φιληδονίας και του πολυτελούς βίου». Το 2024 αυτό το σκέλος της καταστολής είχε επιβάλει τιμωρίες σε 220.000 στελέχη, αντιστοιχώντας στο ποσοστό-ρεκόρ του 25% του ετήσιου συνόλου. Αυτή η ώθηση για να αποκαθαρθεί η εικόνα του κόμματος, σε συνδυασμό με τους αυστηρότερους ελέγχους στα κάποτε σκανδαλοθηρικά ΜΜΕ, αποδίδει καρπούς. Ο δείκτης αντίληψης διαφθοράς της Διεθνούς Διαφάνειας για την Κίνα ήταν κατά μέσον όρο 41 κατά τη διάρκεια της θητείας του Σι Τζινπίνγκ, από 35 στα δώδεκα χρόνια πριν από την άνοδό του. Η βαθμολογία των ΗΠΑ έχει πέσει από το 74 στο 65 την τελευταία δεκαετία. Η εξάλειψη της δωροδοκίας και άλλων δεινών θα πρέπει επίσης να κάνει την κυβέρνηση πιο αποτελεσματική. Ωστόσο, μια ανάλυση για τον αντίκτυπο της καταστολής από το 2012 έως το 2017 του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης διαπίστωσε ότι οι τοπικοί Κινέζοι αξιωματούχοι έγιναν μετρήσιμα λιγότερο παραγωγικοί μετά την εκστρατεία, διότι ο φόβος της οργής του Πεκίνου προϋπέθετε τη δουλική τήρηση χρονοβόρων κανόνων και διαδικασιών εις βάρος της διεκπεραίωσης υποθέσεων.
