Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ διατείνεται ότι οι εμπορικοί πόλεμοι κερδίζονται εύκολα. Αν ναι, οι δασμοί του 25% στις εισαγωγές χάλυβα και αλουμινίου θα έπρεπε να έχουν κάνει μεγάλους εξορυκτικούς ομίλους του εξωτερικού, όπως είναι αυτός της Rio Tinto, να παρακαλούν γονυπετείς για έλεος. Ωστόσο, οι μέτοχοι της τελευταίας, η οποία αποτιμάται σε 107 δισ. δολάρια, αλλά και ο ανταγωνιστικός κολοσσός της ΒΗΡ, έχουν ήδη απαλλαγεί από τις ανησυχίες τους. Ομολογουμένως, βέβαια, ίσως και να δείχνουν υπεραισιόδοξοι ή να υπολογίζουν ότι οι χρεώσεις, που θα τεθούν σε ισχύ τον επόμενο μήνα, δεν θα επιβληθούν τελικώς. Πάντως, θα μπορούσε επίσης να οφείλεται στο ότι αυτές θα έβλαπταν περισσότερο τις ΗΠΑ. Οι εν λόγω καθολικοί δασμοί θα πλήξουν εξίσου τις μεγάλες εξαγωγικές χώρες, όπως ο Καναδάς και το Μεξικό, καθώς και άλλους παράγοντες εξόρυξης. Αυτό σημαίνει ότι κανένας δεν θα είχε ξαφνικά το πλεονέκτημα να διεκδικήσει ένα ακόμα μεγαλύτερο κομμάτι από την πίτα. Αυτό έχει ακόμα περιθώρια να αλλάξει, εφόσον ο Ντόναλντ Τραμπ έχει δηλώσει ότι ίσως να χορηγήσει εξαίρεση στην Αυστραλία, η οποία ωστόσο καλύπτει μόλις το 1,5% των συνολικών εισαγωγών των ΗΠΑ σε χάλυβα και αλουμίνιο.
Ανεξάρτητα από αυτό, οι ΗΠΑ θα υποστούν το υψηλότερο κόστος. Η χώρα βασίζεται στον Καναδά για περίπου το ένα τέταρτο του χάλυβά της και περίπου το 60% των εισαγωγών αλουμινίου. Η μόνη χώρα με την ικανότητα να παρέμβει θα ήταν η κορυφαία παραγωγός χάλυβα Κίνα. Εντούτοις, ένας από τους λόγους που επικαλέστηκε ο Λευκός Οίκος για την επιβολή των δασμών ήταν το να περιοριστεί η κυριαρχία του Πεκίνου, αν και αυτή θεωρείται υπερεκτιμημένη. Σίγουρα οι εξαγωγές του μετάλλου πέρυσι, που έφθασαν τα 11 εκατ. τόνους, ήταν διπλάσιες από τις αντίστοιχες του 2020, αν και ελάχιστο τμήμα τους διοχετεύθηκε απευθείας στις Ηνωμένες Πολιτείες. Κάποια ποσότητα φθάνει εκεί έμμεσα, αλλά η συντριπτική πλειονότητα κατευθύνθηκε σε χώρες που το χρησιμοποιούν στην εγχώρια αγορά, δήλωσε στο Breakingviews ανώτερο στέλεχος της βιομηχανίας. Επιπλέον, ένα άλλο αίτιο για την επιβολή τιμωρητικών τελών είναι η υποστήριξη των παραγωγών των ΗΠΑ. Δεδομένου ότι η βιομηχανία λειτουργεί περίπου στο 75% της παραγωγικής της ικανότητας, οι χαλυβουργίες θα μπορούσαν να αυξήσουν την παραγωγή. Ωστόσο, η βραχύβια αύξηση των μετοχών των παικτών, όπως η εταιρεία Cleveland-Cliffs, υποδηλώνει ότι οι επενδυτές είναι δύσπιστοι.
Οι προοπτικές διαγράφονται ακόμη πιο ζοφερές για το αλουμίνιο. Οι εγχώριοι παίκτες παρέχουν περίπου 650.000 τόνους, ενώ οι εισαγωγές είναι σχεδόν δεκαπλάσιες. Η κατασκευή περισσότερων μεταλλουργείων στις ΗΠΑ θα ήταν δαπανηρή, θα διαρκούσε πέντε ή περισσότερα χρόνια και θα απαιτούσε ένα βαθμό βεβαιότητας σχετικά με τις μακροπρόθεσμες αποδόσεις, που η ασταθής εμπορική πολιτική του Τραμπ δεν μπορεί να προσφέρει. Αυτός είναι πιθανώς ο λόγος που η τιμή της μετοχής Alcoa έχει υποχωρήσει. Οπερ σημαίνει, εν κατακλείδι, ότι ο σοβαρότερος αντίκτυπος των δασμών θα γίνει αισθητός στις ίδιες τις Ηνωμένες Πολιτείες, εφόσον θα κληθούν να πληρώσουν περισσότερα για την εξάρτησή τους από τους προμηθευτές στο εξωτερικό. Αυτό θα ανέβαζε τις τιμές για όλους όσοι αγοράζουν τελικά προϊόντα, από αλουμινόχαρτο μέχρι μαχαιροπίρουνα, ανεμογεννήτριες και αυτοκίνητα. Οντας οι Αμερικανοί και οι Αμερικανίδες οι μεγαλύτεροι καταναλωτές και καταναλώτριες του κόσμου, θα αποδειχθεί πως θα είναι και οι μεγαλύτεροι χαμένοι και χαμένες.
