Φορολογικά κίνητρα στοχευμένα σε τομείς που έχουν εξαγωγική δυναμική, αλλά και επιπλέον φορολογικά κίνητρα για επενδύσεις, στο πλαίσιο του νέου αναπτυξιακού νόμου εξετάζει η κυβέρνηση, επιχειρώντας στροφή του επίκεντρου της οικονομικής πολιτικής στην ανάπτυξη. Ή, όπως το είπε ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας Κωστής Χατζηδάκης, μιλώντας στο δείπνο του Economist την περασμένη εβδομάδα, «από τα macro στα micro».
To μέτωπο των αναγκαίων παρεμβάσεων για να αποκτήσει η χώρα ισχυρότερη αναπτυξιακή δυναμική είναι ευρύ και το επισημαίνουν κατά κόρον στις παρεμβάσεις τους οι διεθνείς οργανισμοί και οικονομικοί παράγοντες στην Ελλάδα: Μεταρρυθμίσεις στη Δικαιοσύνη, ώστε να αποδίδεται γρηγορότερα, προσφέροντας ασφάλεια στην επενδυτική κοινότητα, αναδιοργάνωση του Δημοσίου, με μείωση της γραφειοκρατίας, επέκταση της ψηφιοποίησης, αλλά και εξασφάλιση της λειτουργίας του ανταγωνισμού, με καταπολέμηση των μονοπωλίων, αναβάθμιση της παιδείας και προσαρμογή της στις ανάγκες της αγοράς περιλαμβάνονται στις συχνά επαναλαμβανόμενες υποδείξεις.
Το ΔΝΤ την περασμένη εβδομάδα, παρουσιάζοντας τα συμπεράσματα της αποστολής του για την εξέταση της ελληνικής οικονομίας (στο πλαίσιο του άρθρου IV), έδωσε έμφαση ακριβώς στην ανάγκη να εξασφαλισθούν, όπως είπε, η μεσο- και η μακροπρόθεσμη αναπτυξιακή δυναμική. Παρότι προβλέπει ότι ο ρυθμός ανάπτυξης θα είναι ικανοποιητικός σε σύγκριση με τους εταίρους της χώρας, στο 2,1% φέτος, εκφράζει προβληματισμό για το μέλλον, ιδίως μετά την ολοκλήρωση των επενδύσεων από το Ταμείο Ανάκαμψης. Ο ρυθμός ανάπτυξης προβλέπει ότι θα προσγειωθεί τότε στο 1,25%. Το μέγεθος είναι λίγο πιο απαισιόδοξο από την πρόβλεψη του Μεσοπρόθεσμου Δημοσιονομικού Διαρθρωτικού Σχεδίου που υπέβαλε η Ελλάδα στην Κομισιόν: 1,7% το 2027 και 1,5% το 2028 με το δυνητικό ΑΕΠ να διαμορφώνεται στο 2% την περίοδο 2025-2028. Στο 1,9% βλέπει το δυνητικό ΑΕΠ και η Τράπεζα της Ελλάδος.
Το ΔΝΤ προβλέπει ότι ο ρυθμός ανάπτυξης θα είναι ικανοποιητικός σε σύγκριση με τους εταίρους της χώρας, στο 2,1% φέτος, αλλά εκφράζει προβληματισμό για το μέλλον, ιδίως μετά την ολοκλήρωση των επενδύσεων από το Ταμείο Ανάκαμψης. Ο ρυθμός ανάπτυξης προβλέπει ότι θα προσγειωθεί τότε στο 1,25%.
Οι προκλήσεις που ανέδειξε το Ταμείο είναι μεγάλες: Το δημογραφικό πιέζει, την ώρα που λείπουν πάνω από 300.000 εργαζόμενοι, αλλά και την ώρα που η Ελλάδα έχει ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά συμμετοχής στο εργατικό δυναμικό. Χρειάζονται μέτρα για να μπουν στην αγορά εργασίας περισσότερες γυναίκες, νέοι, αλλά και συνταξιούχοι, είπαν οι εκπρόσωποι του Ταμείου.
Οι επενδύσεις είναι η άλλη πρόκληση, καθώς ναι μεν αυξάνονται, αλλά παραμένουν σε χαμηλά επίπεδα, διαπίστωσαν οι οικονομολόγοι του Ταμείου. Την ίδια ημέρα, ο Ντέκλαν Κοστέλο έκανε πανομοιότυπη παρατήρηση από το 3ο Φόρουμ των Δελφών στις Βρυξέλλες, διερωτώμενος γιατί δεν έχουν αυξηθεί σημαντικά οι ιδιωτικές επενδύσεις. Υπάρχουν ακόμη πολλά να γίνουν, τόνισε ο επικεφαλής της αποστολής της Κομισιόν στην Ελλάδα στα μνημονιακά χρόνια και νυν αναπληρωτής γενικός διευθυντής Οικονομικών Υποθέσεων.
Τα μηνύματα αυτά τα έχει ασφαλώς αντιληφθεί η κυβέρνηση. Ο προϋπολογισμός επιβεβαιώνει συνεχώς την καλή δημοσιονομική πορεία, η Εurobank εκτιμούσε στην εβδομαδιαία έκδοσή της «7 Ημέρες Οικονομία» την περασμένη εβδομάδα ότι το πρωτογενές πλεόνασμα θα προσεγγίσει το 3% του ΑΕΠ. Οι επενδύσεις όμως είναι αδύναμες, το παραγωγικό μοντέλο δεν έχει αλλάξει σημαντικά.
Ο προϋπολογισμός επιβεβαιώνει συνεχώς την καλή δημοσιονομική πορεία, η Εurobank εκτιμούσε στην εβδομαδιαία έκδοσή της «7 Ημέρες Οικονομία» την περασμένη εβδομάδα ότι το πρωτογενές πλεόνασμα θα προσεγγίσει το 3% του ΑΕΠ. Οι επενδύσεις όμως είναι αδύναμες, το παραγωγικό μοντέλο δεν έχει αλλάξει σημαντικά.
Η στροφή στα micro του κ. Χατζηδάκη υπηρετεί προφανώς αυτή τη λογική. Συγκεκριμένα, μίλησε για τέσσερις τομείς προτεραιότητας: επενδύσεις, εξαγωγές, διασφάλιση συνθηκών υγιούς ανταγωνισμού και ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας. Στο πλαίσιο αυτό, μίλησε για την εκπόνηση τοπικών και ειδικών πολεοδομικών σχεδίων, ολοκλήρωση του Εθνικού Κτηματολογίου, στοχευμένα χρηματοδοτικά εργαλεία για εξαγωγικές επιχειρήσεις, διείσδυση σε νέες και πολλά υποσχόμενες αγορές όπως η Ινδία και η Κίνα, αντιμετώπιση φαινομένων καρτέλ.
