Oταν ο Ντόναλντ Τραμπ δεσμευτεί στην ορκωμοσία της επόμενης Δευτέρας ότι «θα εκτελέσει πιστά το αξίωμα του προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών», η παγκόσμια οικονομία και η πολιτική θα κάνουν ένα άλμα στο άγνωστο. Σε μια εντελώς διαφορετική ημέρα ανάληψης καθηκόντων το 1933 από τον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ Φραγκλίνο Ρούζβελτ, ο ίδιος είχε δηλώσει ότι το μόνο πράγμα που έπρεπε να φοβούνται οι πολίτες ήταν «ο ίδιος ο φόβος». Στη δεύτερη θητεία Τραμπ η μεγαλύτερη αβεβαιότητα για τους επενδυτές και τους αρμόδιους της νομισματικής πολιτικής είναι η ίδια η αβεβαιότητα. Ο πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ (Fed), Τζερόμ Πάουελ, και η ομόλογός του της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Κριστίν Λαγκάρντ, ανησυχούν ότι ο πληθωρισμός θα μπορούσε να αυξηθεί εάν ο Τραμπ πραγματοποιήσει τις περί δασμών απειλές του. Το αγαπημένο μέτρο τιμών της Fed –ο βασικός δείκτης προσωπικών δαπανών (PCE), εξαιρουμένων τροφίμων και ενέργειας– ανέρχεται με ετήσιο ρυθμό 2,8%. Οι αναλυτές της Goldman Sachs αναμένουν ότι θα φτάσει τον στόχο του 2% της Fed φέτος, απουσία οποιουδήποτε γιγαντιαίου νέου δασμού. Ωστόσο, εάν ο Τραμπ προχωρήσει με τους κυμαινόμενους δασμούς του 100% σε όλα τα εισαγόμενα αυτοκίνητα και του 60% στα κινεζικά προϊόντα, ο PCE θα ολοκληρώσει το 2026 στο 2,4%, εκτιμά ο οικονομολόγος της Goldman, Ρόνι Γουόκερ. Εάν ο Τραμπ εισαγάγει έναν οριζόντιο δασμό 10% σε όλες τις εισαγωγές, ο πληθωρισμός θα εκτιναχθεί ξανά στο 3%, σύμφωνα με τον Γουόκερ.
Ενας νέος γύρος παγκόσμιων δασμών θα αντιπροσώπευε αυτό που οι οικονομολόγοι αποκαλούν «σοκ προσφοράς». Αυτά τα γεγονότα είναι εξωτερικοί κραδασμοί, που δυσκολεύουν την παραγωγή ή την απόκτηση αγαθών, ασκώντας ανοδική πίεση στις τιμές τους. Ερευνητές της BIS, γνωστής ως τράπεζας των κεντρικών τραπεζών, εκτιμούν ότι ο πληθωρισμός σήμερα θα ήταν διπλάσιος αν δεν είχαν δράσει οι κεντρικές τράπεζες. Τόσο η ανάλυση όσο και τα συμπεράσματά της έχουν κενά. Η αποκλιμάκωση του πληθωρισμού οφείλεται τόσο στη φυσική εξαφάνιση των περιορισμών προσφοράς όσο και στα υψηλότερα επιτόκια. Σε πρόσφατη μελέτη οι ακαδημαϊκοί Τόμας Φέργκιουσον και Σερβάας Στορμ διαπίστωσαν ότι οι αυξήσεις της Fed αντιπροσώπευαν μεταξύ 20% και 40% της πτώσης του πληθωρισμού στις ΗΠΑ. Με άλλα λόγια, άλλοι παράγοντες αντιπροσώπευαν το 60% έως 80% της πτώσης. Είναι ακόμη πιο δύσκολο για τις κεντρικές τράπεζες να συμπεράνουν ότι θα μπορούσαν να επαναλάβουν την πρόσφατη επιτυχημένη εκστρατεία τους, που τα επιτόκια αυξήθηκαν και οι τιμές σταμάτησαν να κινούνται χωρίς να επέλθει ύφεση. Οι λόγοι για αυτό το οικονομικό θαύμα είναι ασαφείς. Ωστόσο, φαίνεται να σχετίζονται με τις ανθεκτικές αγορές εργασίας.
