Καθώς ο κόσμος υποδέχθηκε το 2025, φανταστείτε πώς θα ήταν αν το 2019 εμφανιζόταν ένας επισκέπτης από το μέλλον, προειδοποιώντας τι θα συμβεί στη συνέχεια. Πρώτον, μια θανατηφόρα πανδημία θα «έκλεινε» τις περισσότερες οικονομίες. Οι κυβερνήσεις θα έσπευδαν να στηρίξουν ανθρώπους και επιχειρήσεις, επιδεινώνοντας τα χρέη τους. Οι παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού θα κατέρρεαν. Στη συνέχεια, ακριβώς τη στιγμή που ο πλανήτης στεκόταν ξανά στα πόδια του, ο Βλαντιμίρ Πούτιν θα εισέβαλε στην Ουκρανία. Για να ελέγξει τον καλπάζοντα πληθωρισμό, η Fed θα αύξανε τα επιτόκια από σχεδόν μηδέν σε πάνω από 5% σε λίγο περισσότερο από ένα χρόνο. Ενας νέος πόλεμος στη Μέση Ανατολή θα σκότωνε χιλιάδες και θα απειλούσε να διαταράξει την παγκόσμια ναυτιλία. Και στο τέλος του 2024, ο Ντόναλντ Τραμπ θα κέρδιζε τις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ, υποσχόμενος εμπορικούς δασμούς και μαζικές απελάσεις. Με μια τέτοια πρόγνωση, οι αναλυτές θα περίμεναν ύφεση. Θα έπεφταν όμως έξω.
Οι δυτικές οικονομίες επανήλθαν και ο δείκτης S&P 500 έχει σχεδόν διπλασιαστεί την τελευταία πενταετία, τροφοδοτούμενος από τα ισχυρά εταιρικά κέρδη και τον ενθουσιασμό για την τεχνητή νοημοσύνη. Αυτό το ρεκόρ αντικατοπτρίζει την εκπληκτική ανθεκτικότητα της παγκόσμιας οικονομίας, είναι όμως και μια υπενθύμιση του πόσο δύσκολο είναι να προβλεφθεί το μέλλον. Ο Τραμπ αποτελεί παράδειγμα αυτής της αβεβαιότητας. Η ατζέντα του είναι ένα συνονθύλευμα συνθημάτων και συχνά αντιφατικών ιδεών. Θα επιβάλει γενικούς δασμούς στις εισαγωγές ή θα χρησιμοποιήσει την απειλή ως διαπραγματευτικό εργαλείο; Θα εγκαταλείψει τις στρατιωτικές συμμαχίες ή θα πιέσει τους συμμάχους να αγοράσουν περισσότερα αμερικανικά όπλα; Θα υπονομεύσει το κράτος δικαίου ή θα τον σταματήσει το Σύνταγμα;
Η ασάφεια για τις κινήσεις του θα έχει απτές συνέπειες, αρχής γενομένης από τη χρηματοδότηση του δημόσιου χρέους των ΗΠΑ, το οποίο το ΔΝΤ υπολογίζει στο 121% του ΑΕΠ. Οι περισσότερες άλλες κυβερνήσεις στον ανεπτυγμένο κόσμο αντιμετωπίζουν ήδη περιορισμούς χρέους. Μια εξαίρεση θα μπορούσε να είναι η Γερμανία, όπου ένας νέος καγκελάριος θα μπορούσε να απελευθερώσει το «φρένο χρέους». Η προοπτική των αμερικανικών δασμών μπορεί επίσης να ωθήσει την Κίνα να λάβει αποφασιστικά μέτρα για να σταματήσει την κρίση στην αγορά ακινήτων. Ο ρόλος του Ελον Μασκ στην κυβέρνηση Τραμπ αναμένεται να εκτοξεύσει τη SpaceX. Η χαλάρωση των περιορισμών αντιμονοπωλιακής νομοθεσίας θα μπορούσαν να ανοίξουν τον δρόμο για ένα κύμα μεγάλων συγχωνεύσεων. Τους επόμενους μήνες, οι εταιρείες τεχνολογίας θα ανακαλύψουν εάν τα δισεκατομμύρια δολάρια που έχουν διαθέσει στην τεχνητή νοημοσύνη θα αρχίσουν να αποδίδουν. Ας ελπίσουμε ότι η παγκόσμια οικονομία θα επιδείξει την ίδια ανθεκτικότητα που επέδειξε την τελευταία πενταετία.
