Τη λήψη δραστικών μέτρων για τη μείωση του ενεργειακού κόστους και τη δημιουργία ισότιμων όρων ανταγωνισμού στη διεθνή αγορά αναμένει από τη νέα Ευρωπαϊκή Επιτροπή ο κλάδος μη σιδηρούχων μετάλλων. Τυχόν αποτυχία, όπως σημειώνει σε άρθρο του στο Εuroactiv ο Ευάγγελος Μυτιληναίος, επικεφαλής της Metlen και πρόεδρος της Eurometaux, θα οδηγήσει σε περαιτέρω απώλεια κρίσιμων βιομηχανικών μονάδων και θα αποδυναμώσει τη στρατηγική αυτονομία της Ευρώπης, με επιπτώσεις σε ολόκληρες αλυσίδες αξίας. Στην Ευρώπη σήμερα έχουν εγκαταλειφθεί 15 εργοστάσια επεξεργασίας αλουμινίου, πυριτίου και ψευδαργύρου. «Δεν μπορούμε να έχουμε οικονομική ασφάλεια όταν καταβάλλουμε τετραπλάσια τιμή για την ηλεκτρική ενέργεια και το φυσικό αέριο από τους ανταγωνιστές μας», τονίζει ο Ευάγγελος Μυτιληναίος, σημειώνοντας ότι το επενδυτικό κόστος για μια νέα μεταλλουργία μπαταριών στην Ευρώπη είναι πλέον τρεις φορές υψηλότερο σε σύγκριση με τις ανταγωνιστικές χώρες, ενώ το λειτουργικό κόστος είναι 50% υψηλότερο. Επισημαίνει, επίσης, ως επείγουσα την ανάγκη εφαρμογής της ευρωπαϊκής πράξης για τις κρίσιμες πρώτες ύλες (CRMA) και θέτει ζήτημα χρηματοδότησης μέσω ευέλικτων και προσιτών μηχανισμών.
«H Eurometaux εκτιμά ότι προκειμένου να επιτύχουμε τους στόχους της CRMA, ο κλάδος μας χρειάζεται 10 νέα ορυχεία, 15 νέες εγκαταστάσεις επεξεργασίας και 15 νέες μονάδες ανακύκλωσης στην Ευρώπη μέχρι το 2030. Προφανώς πρέπει επίσης να επαναλειτουργήσουν και οι 15 μονάδες που έχουν κλείσει ή έχουν περιορίσει τη λειτουργία τους. Αυτό απαιτεί χρηματοδότηση και χρειαζόμαστε ευέλικτους και προσιτούς μηχανισμούς χρηματοδότησης και τη στήριξη των ευρωπαϊκών εταιρειών», αναφέρει. Προτείνει τη θέσπιση κατευθυντήριων γραμμών για τις κρατικές ενισχύσεις στις πρώτες ύλες με έμφαση τόσο στις λειτουργικές όσο και στις κεφαλαιουχικές δαπάνες, τη δημιουργία ενός ταμείου κυριαρχίας για τη βιομηχανική παραγωγή, ισχυρά προσανατολισμένου στις πρώτες ύλες και τη δημιουργία μιας τράπεζας πρώτων υλών, στα πρότυπα της τράπεζας υδρογόνου, η οποία θα παρέχει χρονικά περιορισμένη στήριξη με βάση την παραγωγή, τόσο για το λειτουργικό όσο και για το κεφαλαιουχικό κόστος των στρατηγικών έργων. Αντίστοιχα για τη μείωση του ενεργειακού κόστους, προτείνει τρεις δράσεις που θα πρέπει να ληφθούν άμεσα:
1. Αρση των εμποδίων στις συμβάσεις αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ (PPAs). Η προώθηση σχεδίων όπως το Green Pool, που προτάθηκε από την ελληνική κυβέρνηση και περιλαμβάνεται στην έκθεση Ντράγκι, θα αποτελέσει αναμφίβολα μέρος της λύσης.
2. Διατήρηση και ενίσχυση της αντιστάθμισης του έμμεσου κόστους εκπομπών ρύπων και μετά το 2030.
3. Πλαφόν συνολικά στους φόρους, στις εισφορές και σε όλες τις άλλες ρυθμιστικές δαπάνες για τους καταναλωτές εντάσεως ενέργειας. Να διασφαλιστεί δηλαδή ότι αθροιστικά δεν υπερβαίνουν ένα ποσοστό της ακαθάριστης προστιθέμενης αξίας της βιομηχανίας.
