Ενόψει της δεύτερης θητείας του Ντόναλντ Τραμπ και του νέου εμπορικού πολέμου που έχει ήδη εξαγγείλει ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ, στην Ε.Ε. εντείνονται οι πιέσεις για να διευρυνθούν οι δυνατότητες της Κομισιόν ώστε να μπορεί να επιβάλλει δασμούς και γενικότερα να προβαίνει σε αντίποινα όταν εκτιμά ότι βάλλεται από αθέμιτες πρακτικές άλλων χωρών. Ζητούμενο για πολλούς Ευρωπαίους αξιωματούχους είναι να μπορούν οι Βρυξέλλες να προστατεύσουν τις ευρωπαϊκές βιομηχανίες από τον αθέμιτο ανταγωνισμό της Κίνας, καθώς εκτιμάται πως σε περίπτωση εμπορικού πολέμου η Ε.Ε. δεν θα μπορέσει να υπερασπισθεί τις βιομηχανίες της με όσα μέσα διαθέτει έως τώρα. Αιτία της ανησυχίας είναι οι διχογνωμίες και τα αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα ανάμεσα στα κράτη-μέλη που μπορούν να λειτουργήσουν ως τροχοπέδη στην επιβολή μέτρων για την προστασία των ευρωπαϊκών βιομηχανιών από μια πλημμύρα φθηνών κινεζικών προϊόντων. Μιλώντας στους Financial Times σε καθεστώς ανωνυμίας, αξιωματούχος της Ε.Ε. τόνισε πως «με το θέμα της Κίνας έχουμε διαπιστώσει πόσο εύκολα διχάζεται η Ε.Ε. όταν της ασκεί πιέσεις κάποιος άλλος».
Οι πιέσεις εκπορεύονται από τη δικαιολογημένη ανησυχία των ευρωπαϊκών αρχών ότι οι αγορές της Ε.Ε. θα κατακλυσθούν από φθηνές κινεζικές εισαγωγές εάν και εφόσον ο Ντόναλντ Τραμπ υλοποιήσει τις απειλές του για εξοντωτικούς δασμούς της τάξης του 60% στις εισαγωγές κινεζικών προϊόντων. Στην περίπτωση αυτή η Κίνα θα σπεύσει να στρέψει τα προϊόντα της σε άλλες αγορές με τη γνωστή πρακτική του ντάμπινγκ, μειώνοντας εν ολίγοις περαιτέρω τις τιμές. Και βέβαια οι ευρωπαϊκές αγορές θα είναι από τις πρώτες που θα βρεθούν στο στόχαστρό της. Το πρόβλημα είναι ότι βάσει όσων ισχύουν στην Ε.Ε., αν σε ένα μέτρο όπως, για παράδειγμα, η επιβολή δασμών, προβάλουν αντιρρήσεις τουλάχιστον τέσσερις χώρες-μέλη που συγκεντρώνουν το 35% του πληθυσμού της Ε.Ε., τότε η Κομισιόν δεν μπορεί να προχωρήσει στην επιβολή του. Και ο κίνδυνος να συμβεί κάτι τέτοιο είναι ορατός, δεδομένου ότι τον Οκτώβριο η Γερμανία, η οποία ενδιαφέρεται ιδιαιτέρως για την αγορά της Κίνας, μαζί με άλλες τέσσερις χώρες προέβαλαν αντιρρήσεις στην επιβολή δασμών στα κινεζικά ηλεκτροκίνητα οχήματα. Εξάλλου, ακόμη και όταν επιτυγχάνεται πλήρης συναίνεση μεταξύ των χωρών-μελών, οι διαδικασίες της Ε.Ε. καθυστερούν πολύ. Αυτό σημαίνει πως η Ε.Ε. θα βρίσκεται εγκλωβισμένη σε εσωτερικές διαδικασίες, ενώ Ουάσιγκτον και Πεκίνο θα επιβάλλουν αυτομάτως δασμούς εκατέρωθεν και θα χορηγούν επιδοτήσεις στις βιομηχανίες τους.
Μιλώντας για το θέμα στους Financial Times, η Ζαμπίνε Βέγιαντ, διαπραγματεύτρια της Ε.Ε. για θέματα Εμπορίου, τόνισε την ανάγκη «να συμπεριλάβουμε στις προσπάθειές μας και την ενίσχυση των αμυντικών μας όπλων» και διευκρίνισε πως «θα μπορέσουμε να μείνουμε πιστοί στη δέσμευσή μας για ανοικτή αγορά μόνον αν είμαστε σε θέση να υπερασπιστούμε την ενιαία αγορά». Οπως τόνισε, άλλωστε, στη βρετανική εφημερίδα ο Ιγνάσιο Γκαρσία Μπερέρο, πρώην στέλεχος της Κομισιόν, «η Ε.Ε. τείνει να ακολουθεί πιστά τους κανόνες, αλλά έτσι περιορίζονται οι δυνατότητές της να δράσει». Οι σχετικές συνομιλίες βρίσκονται προς το παρόν σε αρχικό στάδιο, αλλά λειτούργησε ως εναρκτήριο λάκτισμα η πρόσφατη συνέντευξη του επιτρόπου Εμπορίου και αντιπροέδρου της Κομισιόν, Στεφάν Σεζουρνέ, στους FT, στο πλαίσιο της οποίας επισήμανε ότι η Ε.Ε. δεν μπορεί να αποτελέσει «εκπτωτικό κέντρο για την παγκόσμια πλεονασματική παραγωγή». Προειδοποίησε επιπλέον ότι αν η Ε.Ε. παραδοθεί στην επέλαση των φτηνών κινεζικών εισαγωγών, θα γνωρίσει «βραχυπρόθεσμη οικονομική κρίση». Πρόσθετος κίνδυνος είναι, άλλωστε, η διαφαινόμενη προοπτική σημαντικής υποτίμησης του γουάν από το Πεκίνο που το σχεδιάζει ως μέτρο για να περιορίσει τη ζημία από τους δασμούς της Ουάσιγκτον. Μια υποτίμηση του κινεζικού νομίσματος θα καταστήσει ακόμη φθηνότερα τα κινεζικά προϊόντα και η Ε.Ε. θα αγωνίζεται μάταια να προστατεύσει τις βιομηχανίες της.
