Καταδικασμένη να «βαλτώνει» σε συνθήκες χαμηλής ανάπτυξης για τα επόμενα 15 χρόνια, έως το 2039, είναι η ευρωπαϊκή οικονομία, εκτός και εάν εφαρμόσει σημαντικές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, οι οποίες θα ενισχύσουν την παραγωγικότητα, προειδοποιεί μελέτη του Conference Board.
Σύμφωνα με το διεθνές think tank, η οικονομία της Ευρωζώνης θα εμφανίσει ανάπτυξη χαμηλότερη της δυνητικής, καθώς το εύθραυστο επιχειρηματικό κλίμα, οι ασθενέστερες των προβλέψεων δαπάνες των νοικοκυριών και η αναιμική αύξηση των εξαγωγών, σε συνδυασμό με τις παρατεταμένες ιδιωτικές υπο-επενδύσεις, αναμένεται να επιβαρύνουν την οικονομική ανάπτυξη. Ομως, όπως επισημαίνει το Conference Board, το πρόβλημα της χαμηλότερης από τη δυνητική ανάπτυξης φαίνεται να έχει εδραιωθεί στην Ευρωζώνη. Μάλιστα, η τάση αυτή αναμένεται να συνεχιστεί έως το 2039.
Το βασικό σενάριο του think tank, δηλαδή εφόσον η Ευρωζώνη δεν επιδιώξει μεταρρυθμίσεις ή μείωση του ρυθμιστικού βάρους, μιλάει για μέσο ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης μόλις 0,9% τα επόμενα 15 χρόνια, ακόμα χαμηλότερο και από το προπανδημικό 1,3%. Σύμφωνα με το αισιόδοξο σενάριο του Conference Board, η Ευρωζώνη μπορεί να επιτύχει ανάπτυξη πολύ υψηλότερη από 2% ετησίως (και συγκεκριμένα 2,4%) τα επόμενα 15 χρόνια, καθώς η οικονομία μπορεί να ανακτήσει την ανταγωνιστικότητά της, εφόσον γίνουν αποφασιστικές προσπάθειες τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα, με πολλαπλές οριζόντιες δράσεις πολιτικής. Με αυτόν τον ρυθμό ανάπτυξης, η Ευρωζώνη μπορεί να μειώσει στο μισό το χάσμα του ΑΕΠ της με τις ΗΠΑ, σημειώνουν οι συντάκτες της μελέτης, Μαρία Δεμερτζή και Κωνσταντίνος Πανίτσας. Ωστόσο θα απαιτηθούν γενναίες πολιτικές σε όλους τους παράγοντες που συμβάλλουν στην ανάπτυξη, όπως μείωση της γραφειοκρατίας, επενδύσεις στην έρευνα και ανάπτυξη που ενισχύουν την παραγωγικότητα, αύξηση της προσφοράς εργατικού δυναμικού, εμβάθυνση της ενιαίας αγοράς, διασφάλιση χαμηλότερων και σταθερών τιμών ενέργειας και ενοποίηση των κεφαλαιαγορών της Ευρωζώνης.
Για παράδειγμα, υπολογίζεται ότι οι επενδύσεις στην έρευνα και ανάπτυξη θα πρέπει να πενταπλασιαστούν σε σχέση με τον μακροπρόθεσμο μέσο όρο τους, ενώ στο εργατικό δυναμικό της Ευρωζώνης θα πρέπει να ενσωματώνονται πάνω από 5 εκατ. νέοι εργαζόμενοι (ειδικευμένοι και ανειδίκευτοι) κάθε χρόνο, ώστε οι ελλείψεις προσωπικού να κρατηθούν στο ελάχιστο την επόμενη δεκαετία.
