Ο Βλαντιμίρ Πούτιν δεν θα σταματήσει αν δεν τον σταματήσουν. Εάν η Ουκρανία δεν κρατήσει την πρώτη γραμμή, ο Ρώσος πρόεδρος δεν έχει λόγο να τερματίσει τον πόλεμο που ξεκίνησε. Ειδάλλως, θα υπάρχουν άλλες εναλλακτικές. Αν και η Μόσχα μπορεί πιθανώς να πολεμά επί μακρόν, το κόστος της θα διογκωθεί, ιδίως εάν ο πληθωρισμός αυξηθεί περαιτέρω ή η τιμή του πετρελαίου υποχωρήσει. Ενα αξιόπιστο δυτικό σχέδιο υποστήριξης του Κιέβου δυνητικά θα έφερνε τον Ρώσο πρόεδρο στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, συμβάλλοντας σε μια αξιοπρεπή συμφωνία για την κατάπαυση του πυρός. Η ρωσική πολεμική οικονομία είναι απίθανο να καταρρεύσει, ο Πούτιν, εντούτοις, θα υποχρεωθεί να κάνει δύσκολες επιλογές εάν οι μάχες διαρκέσουν για χρόνια. Συγκεκριμένα, μπορεί να χρειαστεί να επιβάλει υψηλότερες τιμές και φόρους στον πληθυσμό, για να μην αναφέρουμε ότι θα στείλει περισσότερους νέους στον θάνατο. Μπορεί επίσης να χρειαστεί να περικόψει τις δαπάνες ασφάλισης, εκπαίδευσης και υγείας. Εάν ελαττώσει τις επιδοτήσεις για να προστατεύσει την οικονομία από τα υψηλά επιτόκια, τα νοικοκυριά θα δυσκολευτούν με τα στεγαστικά δάνεια και ορισμένες εταιρείες θα χρεοκοπήσουν. Η προοπτική αυτή ακόμη και αν επαληθευθεί, ο Πούτιν δεν θα αιτηθεί ειρήνη. Ο ρωσικός λαός δεν επιθυμεί μια ταπεινωτική για τη χώρα συμφωνία, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις.
Το ΔΝΤ προβλέπει ανάπτυξη 3,6% φέτος, αλλά η ρωσική οικονομία δεν είναι υγιής, εάν συνεκτιμήσουμε το 21% των επιτοκίων και την πτώση κατά 6% στο ρούβλι το 2023. Την επόμενη χρονιά, η χώρα θα δαπανήσει 17 τρισ. ρούβλια (170 δισ. δολάρια) –ή το 8% της παραγωγής της– για άμυνα και ασφάλεια, ήτοι τριπλάσια ποσά από 2021. Δεδομένου πως οι εργαζόμενοι έχουν ανατοποθετηθεί σε εργοστάσια όπλων και στο μέτωπο, η οικονομία έχει φτάσει στο μέγιστο και μόλις στο 2,4% η ανεργία. Ο πληθωρισμός μπορεί κάλλιστα να είναι πολύ υψηλότερος από το επίσημο 8,5%, ενώ ο ρωσικός λαός τον τοποθετεί στο 15,3%, σύμφωνα με έρευνα για την κεντρική τράπεζα. Εν τω μεταξύ, η τιμή ενός καλαθιού ταχείας κυκλοφορίας καταναλωτικών αγαθών αυξήθηκε 22% το δωδεκάμηνο Οκτωβρίου 2023 – Σεπτεμβρίου 2024. Σε κάποιο βαθμό, οι αυξήσεις των τιμών είναι μόνο ένα εργαλείο για τη μηχανική μετάβαση από μια εποχή ειρήνης σε μια οικονομία πολέμου. Η ορθόδοξη λύση είναι η σκλήρυνση της νομισματικής πολιτικής.
Ολα αυτά φαίνονται δύσκολα, αλλά θα πρέπει να είναι διαχειρίσιμα εάν η τιμή του πετρελαίου διατηρηθεί ως έχει. Εφόσον η Ρωσία διαθέτει μετρητά, μπορεί να αγοράσει στρατιωτικό υλικό από το Ιράν και την Κίνα, σύμφωνα με τις ΗΠΑ. Η Δύση θα μπορούσε να ασκήσει ασφυκτικότερες πιέσεις, πατάσσοντας πιο σκληρά τον «σκιώδη στόλο» των δεξαμενόπλοιων της Ρωσίας, που εξάγουν πετρέλαιο πάνω από το ανώτατο όριο τιμής των 60 δολαρίων το βαρέλι, που επέβαλε η Δύση. Επίσης, η δυτική Ευρώπη θα μπορούσε να σταματήσει να αγοράζει ρωσικό υγροποιημένο φυσικό αέριο. Τέλος, ένας έτι σοβαρότερος κίνδυνος για τον Βλαντιμίρ Πούτιν είναι ότι η παγκόσμια τιμή του πετρελαίου, ήδη μειωμένη 35% από τα επίπεδα ρεκόρ μετά την εισβολή στην Ουκρανία, θα εξασθενήσει περαιτέρω. Αν και αυτό δεν είναι καθόλου βέβαιο, ο ΟΠΕΚ και οι σύμμαχοι συγκρατούν την προσφορά, που αντιστοιχεί στο 5,7% της παγκόσμιας ζήτησης. Επιπλέον, οι προοπτικές εκτραχύνονται εάν ο Τραμπ όντως επιβάλει δασμούς 60% σε όλες τις κινεζικές εισαγωγές στις Ηνωμένες Πολιτείες και επιβάρυνση 10%-20% σε αγαθά άλλων χωρών. Το παγκόσμιο εμπόριο θα υποφέρει, η τιμή του αργού θα μπορούσε να καταβυθιστεί και η Ρωσία θα μπορούσε να εμφανίσει έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών.
