Στην προεκλογική εκστρατεία του ο Ντόναλντ Τραμπ δεσμεύτηκε να τερματίσει γρήγορα τον πόλεμο στην Ουκρανία, επειδή δεν θέλει να πληρώσουν οι ΗΠΑ την υπεράσπισή της. Αν η Ευρώπη υποσχόταν να βρει τα αναγκαία μετρητά, πιθανώς αντλώντας από τα 300 δισ. δολάρια των ρωσικών συναλλαγματικών διαθεσίμων που «πάγωσε» η Δύση, ο Ντόναλντ Τραμπ θα κινητοποιείτο πιθανώς με στόχο μια καλύτερη συμφωνία με τον Βλαντιμίρ Πούτιν. Πέραν της Ουάσιγκτον, η Ε.Ε., η Βρετανία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες ανησυχούν, διότι μια κακή συμφωνία με την Ουκρανία θα διακύβευε την ασφάλειά τους. Οπότε, η Ευρώπη έχει ένα ισχυρό κίνητρο να πείσει τον Τραμπ για την ανάγκη μιας αξιοπρεπούς συμφωνίας. Ο τελευταίος έχει χαρακτηρίσει κάποιες ευρωπαϊκές χώρες «παραβατικές» επειδή δεν πληρώνουν αρκετά για την άμυνά τους. Ωστόσο, θα τον ικανοποιούσε το γεγονός ότι από μια αύξηση δαπανών θα ωφελούνταν κυρίως οι αμερικανικές εταιρείες εξοπλισμού, διότι η Ευρώπη άργησε να ενισχύσει τη δική της αμυντική βιομηχανία.
Ο Τραμπ θα μπορούσε να ασκήσει πιέσεις στον Πούτιν λέγοντάς του ότι η Δύση μπορεί να προσφέρει τόση επιπλέον οικονομική και στρατιωτική στήριξη ώστε η Ουκρανία να κρατήσει την πρώτη γραμμή. Θα πρόσθετε πως η Ρωσία τελικά θα εξαντλούσε τα στρατεύματα και τα χρήματά της, επομένως τη συμφέρει μια αξιοπρεπής συμφωνία τώρα. Η θετική έκβαση αυτού του σχεδίου απαιτεί η Γηραιά Ηπειρος προκαταβολικά να δεσμεύσει περίπου 300 δισ. δολάρια, ώστε να καλύψουν την Ουκρανία για τρία χρόνια. Ενα τέτοιο ποσό ίσως έπειθε τον Πούτιν ότι η Ουκρανία θα μπορούσε να αντέξει έναν πόλεμο φθοράς. Θεωρητικά, οι ευρωπαϊκές χώρες θα μπορούσαν απλώς να δώσουν στην Ουκρανία 300 δισ. δολάρια, ήτοι μόλις το 0,4% του αθροιστικού ΑΕΠ της Ε.Ε. και του Ηνωμένου Βασιλείου ή περίπου διπλάσιο ποσόν από ό,τι σήμερα. Αλλά σε μια εποχή ανελαστικών προϋπολογισμών, οι ευρωπαϊκές χώρες θα δυσκολευτούν απλώς να υπογράψουν μια επιταγή.
Εναλλακτικά, θα μπορούσαν να αποδεσμευθούν τα «παγωμένα» ρωσικά συναλλαγματικά διαθέσιμα, εκ των οποίων τα πιο πολλά, περίπου 210 δισ. ευρώ, βρίσκονται στην Ε.Ε. Ωστόσο, πολλοί αξιωματούχοι, ειδικά στη γερμανική κυβέρνηση και στην ΕΚΤ, έδειξαν απροθυμία να το κάνουν. Τέλος, μια πιο ισχυρή από νομικής άποψης εναλλακτική λύση θα ήταν το λεγόμενο δάνειο επανόρθωσης, που πρότεινα με συναδέλφους προ μηνών και συνίσταται στο να δανείσουν οι «Επτά» στην Ουκρανία 300 δισ. δολάρια. Σε αντάλλαγμα, το Κίεβο θα υποσχεθεί την αξίωσή του για πολεμικές αποζημιώσεις έναντι της Μόσχας. Σε αντίθετη περίπτωση, οι «Επτά» θα κληρονομούσαν την αξίωση και θα την αντιστάθμιζαν με τα δεσμευμένα περιουσιακά στοιχεία, τα οποία στη συνέχεια θα καρπώνονταν.
